Αγριογούρουνα: Ξέρω πως είναι εδώ, δίπλα στα σπίτια! – Τι ισχύει για τις “στενές επαφές”;
Τα αγριογούρουνα είναι και πάλι εδώ! Αναγνώστρια έστειλε στην εφημερίδα μας φωτογραφία που υποδηλώνει παρουσία τους στην οδό Ακροπόλεως.
Να τι γράφει:
Σε χθεσινή βόλτα για τρέξιμο στο Άλσος Χαϊδαρίου, πολύ κοντά στην είσοδο της οδού Ακροπόλεως και φυσικά δίπλα στα σπίτια, τράβηξε την προσοχή μου ένα αρκετά εκτενές σημείο του χωματόδρομου που μοιάζει “οργωμένο” και δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία πως πρόκειται για δουλειά από αγριογούρουνα!
Δεν έχει μια δυο μέρες που συνέβη, το ίδιο είπανε και άλλοι περιπατητές του άλσους που βρίσκονταν στον χώρο και ανταλλάσαμε απόψεις και εντυπώσεις για το θέμα. Γνωρίζουμε την δεδομένη παρουσία των αγριογούρουνων στην περιοχή αλλά πάντα φανταζόμουν πως θα βρίσκονται λίγο πιο βαθιά στο δάσος!
Ομολογώ πως ήταν αιφνιδιαστική και λίγο τρομακτική για μένα η συνάντηση και μόνο με τα χνάρια τους σε ένα τόσο πολυσύχναστο σημείο και δίπλα στο πολεοδομικό συγκρότημα! Προκαλεί ενθουσιασμό και ανησυχία ταυτόχρονα! Για μένα πιο πολύ ανησυχία.
Γνωρίζετε μήπως τον πληθυσμό τους κοντά στην περιοχή μας; Τι πρέπει να κάνουμε αν βρεθούμε μπροστά σε μια αγέλη; Πώς θα προστάτεψω τον σκύλο μου αν είναι παρών; Ας μην αναφερθώ και στην πιθανότητα τροχαίου που μπορεί να συμβεί από την Εθνική μέχρι και σε μια τοπική οδό απ’ ό,τι φαίνεται.
Όμορφα είναι τα αγριογούρουνα, αλλά και οι κίνδυνοι από αυτά δεν είναι λίγοι. Αν έχετε τον τρόπο δώστε μας κάποιες ιδέες προφύλαξης από ειδικούς και απαντήσεις. Γιατί πλησιάζουν την πόλη, γιατί δεν φοβούνται την ανθρώπινη παρουσία. Σας στέλνω φωτογραφίες από το σημείο
Ευχαριστώ πολύ. Φανατική αναγνώστρια σας!
4 χρόνια συμβίωση με τα αγριογούρουνα
Έχει παρατηρηθεί σε όλες τις χώρες της Ευρώπης η αύξηση του πληθυσμού των αγριογούρουνων (στην πραγματικότητα υβρίδια – διασταύρωση με οικόσιτα) και αναπόφευκτα πλησιάζουν πολύ τον αστικό ιστό και αφήνουν ίχνη σαν αυτά που κατέγραψε η συμπολίτισσα. Τα συγκεκριμένα έχουν βάρος λιγότερο από πενήντα κιλά το καθένα, αλλά τα αρσενικά μπορούν να ξεπεράσουν τα εκατό κιλά ή και περισσότερο.
Στο Ποικίλο και το Χαϊδάρι η πρώτη σίγουρη εμφάνιση καταγράφηκε το 2019 και όπως αναμενόταν γρήγορα ο αριθμός τους αυξήθηκε και πέρασαν και στο όρος Αιγάλεω. Το φθινόπωρο του 2022 απομακρύνθηκαν περίπου 20 ζώα από το Δασαρχείο Αιγάλεω. Τα παγίδεψαν χωρίς κίνδυνο για τα ίδια με ειδικά κλουβιά και τα μετέφεραν στην περιοχή των Βιλίων.
Σίγουρα όμως κάποια αγριογούρουνα έμειναν στην περιοχή μας, ζευγάρωσαν και οι νέες οικογένειες κάνουν τώρα σκαψίματα σαν αυτά που φωτογράφησε η αναγνώστριά μας. Πόσα είναι σήμερα γύρω από το Χαϊδάρι δεν γνωρίζουμε, είναι κάτι που θα μελετήσει το Δασαρχείο μετά τις νέες γέννες.
Ο φόβος που περιγράφει η επιστολογράφος δεν είναι αδικαιολόγητος και όταν μιλάμε για επαφή με άγρια ζώα και χρειάζεται προσοχή. Ωστόσο και τα αγριογούρουνα φοβούνται επίσης τον άνθρωπο και φροντίζουν να απομακρυνθούν. Σε μια τέτοια συνάντηση λοιπόν καλό είναι να απομακρυνθούμε κι εμείς χωρίς πανικό.
Πάντως στο Άλσος Δαφνίου αναφέρθηκαν επιθέσεις θηλυκού με μικρά σε σκύλους που πλησίαζαν πολύ την ομάδα, χωρίς όμως τραυματισμούς. Αν ο σκύλος είναι δεμένος, δεν θα συμβεί τίποτε. Περιστατικά επιθετικότητας σε ανθρώπους δεν είχαμε. Φυσικά δεν χρειάζεται να πει κανείς ότι είναι πραγματικά επικίνδυνο το να θελήσει κάποιος να χαϊδέψει ένα χαριτωμένο αγριογουρουνάκι, όπως περνάει από το μυαλό μερικών όταν τα βλέπουν στο δάσος.
Δείτε εδώ την τυχαία συνάντηση περιπατητή με μια οικογένεια με μικρά αγριογούρουνα, στο Άλσος Δαφνίου τον Ιούνιο του 2022:
Σε προηγούμενο άρθρο μας ο αρμόδιος υπάλληλος του Γραφείου Θήρας του Δασαρχείου Αιγάλεω, κ. Νίκος Βλάχος, είχε επισημάνει ότι είναι λάθος να αντιμετωπίζονται τα ζώα που ζουν στη φύση σαν “αδεσποτάκια” και να ταΐζονται από πολίτες. Τέτοιες πρωτοβουλίες ανατρέπουν τις φυσικές ισορροπίες στο οικοσύστημα του βουνού, αλλά και βλάπτουν τα ίδια τα ζώα που κάποιοι “φροντίζουν”, αλλάζοντας τις φυσικές τους συνήθειες και τα φέρνουν πιο κοντά στην πόλη.
Η εφημερίδα μας έχει εντοπίσει ανάλογες συμπεριφορές και με τις αλεπούδες, που πολλοί θεωρούν -και δικαίως- πολύ χαριτωμένες όταν έρχονται στις γειτονιές για φαγητό, δεν λογαριάζουν όμως ότι έτσι συντηρούν ένα δυσανάλογα υψηλό αριθμό από αυτούς τους θηρευτές, βλάπτοντας τους πληθυσμούς της πέρδικας, του λαγού κοκ. Οφείλουμε να σεβαστούμε και να εμπιστευτούμε τη φύση, λοιπόν, που καταφέρνει να επιβιώνει στην περιοχή μας. Αν χρειαστεί κάτι, θα το κάνουν οι δασικοί, που παρακολουθούν την κατάσταση.
Ο μέγας κίνδυνος είναι τα τροχαία ατυχήματα με αγριογούρουνα τη νύχτα. Δυστυχώς γι’ αυτό δεν έχει ληφθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες πρόνοια στην Λεωφόρο Αθηνών (Κοιλάδα του Δαφνιού), όπου τα συρματοπλέγματα είναι κατεστραμμένα και η πρόσβαση των ζώων σε δρόμο με μεγάλες ταχύτητες ανεμπόδιστη. Μόνο οι πινακίδες δεν αρκούν.
