από το “αντίσταση στις γειτονιές”
Πανηγυρισμοί και ενθουσιασμός επικρατεί στην κυβέρνηση για την έκβαση της πώλησης των Ναυπηγείων Ελευσίνας. Τον μεγαλύτερο ενθουσιασμό, όμως, εκφράζει η κυβέρνηση των ΗΠΑ, που έστειλε κάνοντας πραγματική απόβαση, αμέσως μετά την κοινή αεροπορική στρατιωτική άσκηση ΗΠΑ-Ελλάδας Stolen Cerberus 2020, που έληξε στις 20/9 στην Ελευσίνα, πρέσβεις, οικονομικούς παράγοντες και στρατιωτικούς, μετά από απόφαση του κογκρέσου να «στηριχτούν οι επενδύσεις στην Ελλάδα», όχι μόνο για να βάλουν σε εφαρμογή το συγκεκριμένο σχεδιασμό που αφορούσε την Ελευσίνα, αλλά για να προχωρήσουν και σε άλλους. Μετά τα λιμάνια της Αλεξανδρούπολης, της Καβάλας και της Ηγουμενίτσας, προχωράνε στην πίεση και για τα Ελληνικά Ναυπηγεία (Σκαραμαγκάς), φανερά, όπως λέγεται, για να περιορίσουν την κινεζική πρόσβαση. Οι πολεμικοί τους σχεδιασμοί απαιτούν υποδομές και ετοιμότητα.
Από δίπλα ο δήμαρχος Ελευσίνας «με μεγάλη προσμονή», όπως δήλωσε, περιμένει την ολοκλήρωση της πώλησης, γιατί μέσα από αυτό το ξεπούλημα βλέπει ανάπτυξη, νέες θέσεις εργασίας, προβολή της Ελευσίνας, αντιμετώπιση της ανεργίας και της ύφεσης και προοπτική να γίνει βασικός πυλώνας της ναυπηγικής στον κόσμο.
Τα ναυπηγεία της Ελευσίνας, που ποτέ δεν έπαψαν να είναι σε κερδοφόρα λειτουργία και εκτελούσαν παραγγελίες για το πολεμικό ναυτικό, αλλά και επισκευαστικά για ιδιώτες, έγιναν πολλές φορές στόχος διαπραγμάτευσης, για να καταλήξουν τελικά να μεταβιβαστούν με το συμβολικό ποσό του ενός ευρώ!
Τα ευχαριστήρια του Άδωνη Γεωργιάδη στους εκπροσώπους της αμερικανικής κυβέρνησης, τους χρηματοδοτικούς οργανισμούς, θύμισαν σε όλους παλιές εποχές μέγιστης έκφρασης υποτέλειας.
Μετά τις κινήσεις της Κίνας μέσω Cosco στο λιμάνι του Πειραιά, οι ΗΠΑ δεν κρύβουν την πρόθεσή τους να περιορίσουν κάθε κίνηση των Κινέζων προς την Ευρώπη. Στο παιχνίδι των ανταγωνισμών βρίσκεται και ο γερμανικός ιμπεριαλισμός, που εμπλέκονταν έτσι κι αλλιώς στα Ελληνικά Ναυπηγεία στο Σκαραμαγκά, που από το 2014 είναι σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης. Η λεγόμενη «προίκα» των παραγγελιών για φρεγάτες του πολεμικού ναυτικού διεκδικείται και από τα δύο Ναυπηγεία. Προφανώς η στόχευση δεν είναι μόνο οικονομική αλλά και γεωστρατηγική. Η πρόσφατη επίσκεψη Πομπέο εντείνει ακόμα περισσότερο τους ανταγωνισμούς και την επιθετικότητα των κινήσεων από πλευράς ΗΠΑ, που δεν κρύβονται, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Μπόλερ, προέδρου του χρηματοδοτικού οικονομικού οργανισμού. Οι προφάσεις ότι δρουν για το καλό μας, δεν πείθουν.
Ο συγκεκριμένος οργανισμός που συστάθηκε για να εξυπηρετήσει την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ., η συγχώνευση της ΕΧΙΜ ΒΑΝΚ και της USAID, που έδρασε για δεκαετίες δίνοντας χέρι βοηθείας σε δικτάτορες και ανεβοκατεβάζοντας κυβερνήσεις, έχοντας σωρεία καταγγελιών για trafficking (εμπορία ανθρώπων), μπορεί ο καθένας να φανταστεί πόσο θα φροντίσουν για το συμφέρον μας.
Η συμφωνία που ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο έδωσε το πράσινο φως για την έναρξη εργασιών στο Ναυπηγείο, πριν ακόμα ολοκληρωθεί η διαδικασία. Η βιασύνη των Αμερικάνων δεν είναι καθόλου τυχαία, σε μια περίοδο όξυνσης των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, μιας και στον χώρο του Ναυπηγείου θα γίνονται όλες οι κατασκευαστικές και επισκευαστικές εργασίες του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού στην περιοχή, στα πρότυπα της θυγατρικής του Νεωρίου της Σύρου και σε συνεργασία με τα Ισραηλινά Ναυπηγεία, όλα ελεγχόμενα από την ΟNEX, την αμερικανική εταιρεία με έδρα τη Ν. Υόρκη, που όλα πέρασαν στα χέρια της.
Στη συνέντευξη που έδωσε ο Διευθύνων Μπόλερ, δεν έκρυψε ούτε στο ελάχιστο τις στοχεύσεις τους:
1. Να ηγηθούν στον ναυπηγικό τομέα.
2. Να αποτελέσουν εναλλακτική των κινεζικών επιδιώξεων.
3. Να καταστήσουν την Ευρώπη ενεργειακά ανεξάρτητη (από τη Ρωσία) με επίκεντρο τα Βαλκάνια μαζί με Σερβία και Κόσσοβο.
4. Να προχωρήσουν στην αγορά των περιφερειακών λιμανιών.
5. Να στοχεύσουν στην ηλεκτρική ενέργεια (και όχι μόνο) μέσω υποθαλάσσιων project.
6. Να δημιουργήσουν σταθμό LNG.
Οι 600 εργαζόμενοι του Ναυπηγείου, που βρίσκονται εδώ και χρόνια σε ομηρία, απλήρωτοι σε μεγάλο βαθμό, το μόνο που έλαβαν ήταν υποσχέσεις ότι θα εξοφληθούν, αφού ολοκληρωθεί η διαδικασία υπαγωγής στον Πτωχευτικό Κώδικα. Άλλωστε, όπως έγινε και στο Νεώριο, τα χρέη προς το δημόσιο θα γίνουν καπνός.
Άραγε έχει λόγο ο λαός της Ελευσίνας και γενικότερα ο λαός μας να πανηγυρίσει;
Μέσα σε αυτό το κουβάρι που εξελίσσεται, το να δεσμεύει η αστική τάξη γη και ύδωρ για την εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, ιδιαίτερα μετά την υπογραφή της νέας συμφωνίας για τις βάσεις, και να ελπίζει πως σε αυτόν τον καυγά θα έχει τα δικά της οφέλη, ελπίζοντας στην στήριξη ξένων προστατών, μόνο δεινά μπορεί να σημαίνει για τους λαούς της περιοχής.
Είναι απόλυτη ανάγκη να δείξουμε την αντίθεσή μας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και να προσπαθήσουμε να ανατρέψουμε τις επικίνδυνες εξελίξεις που θέτουν σε κίνδυνο την ειρήνη στην περιοχή.
