Με την φράση αυτή τελείωσε την ομιλία του ο Θοδωρής Σπηλιόπουλος για την μονιμοποίηση των 9 δημοτικών υπαλλήλων του Δήμου Χαϊδαρίου, στη σχετική συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο (27/2/2020). Η πρόταση για θετική εισήγηση του Δ.Σ. στις δικαστικές προσφυγές των εργαζόμενων για μονιμοποίηση πλειοψήφησε, καθώς υπερψηφίστηκε από τις παρατάξεις της αντιπολίτευσης, ενώ η παράταξη της διοίκησης μειοψήφησε.
Ολόκληρη η ομιλία του Θοδωρή Σπηλιόπουλου:
Θα μπορούσαμε αυτή τη διαδικασία να την τελειώσουμε με σύντομες διαδικασίες λέγοντας ο καθένας τι ψηφίζει με βάση τις προηγούμενες φορές. Νομίζω όμως, όπως διαμορφώνεται το πολιτικό σκηνικό, κάθε απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου και κάθε απόφαση στο δικαστικό σώμα που παίρνει υπόψη τις κοινωνικές ευαισθησίες και ανάγκες και εναντιώνεται στην ακραία νεοφιλελεύθερη κυβερνητική πολιτική της ΝΔ είναι πάρα πολύ σημαντική.
Και με αυτή την άποψη θέλω να πω μερικά πράγματα και για τη συγκεκριμένη περίπτωση και λίγο γενικότερα.
Κατά τη γνώμη μου, λοιπόν, το δικαστικό σώμα είναι ευχής έργο να παίρνει θετικές φιλολαϊκές αποφάσεις σε συνθήκες που πιέζεται από την πολιτική ηγεσία της ΝΔ για αποφάσεις που, να είναι σύννομες μεν, αλλά που να αντιστοιχούν στο πνεύμα υπεράσπισης πολιτικής υπέρ των ολίγων και όχι στη γνώμη των πολλών.
Με αυτή την έννοια κύριε δήμαρχε, θέλω ο δήμαρχος της πόλης να υπερασπίζεται τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου ακόμα και όταν η παράταξή του έχει διαφωνήσει. Είναι ζήτημα δημοκρατικής πολιτικής τάξης. Και ας γίνει ό,τι γίνει στη δικαστική αίθουσα.
Το λέω αυτό γιατί είναι σημαντικό να τηρηθεί μία παράδοση που οι δήμαρχοι της πόλης στα αιτήματα των εργαζομένων, πολύ περισσότερο όταν το ζητάει το Σωματείο, ανταποκρίνονται. Θέλω να ευχαριστήσω καταρχήν το Σωματείο και τον πρόεδρο, τον γραμματέα και αντιπρόεδρο. Και οι τρεις με επάρκεια περιέγραψαν την ειδική κατάσταση των εργαζομένων, την προσφορά τους στο δήμο και τα πάγια συνδικαλιστικά αιτήματα.
Με αφορμή την κλήση όλου του προηγούμενου Δημοτικού Συμβουλίου από τον εισαγγελέα με το ερώτημα της τέλεσης υπόπτων πράξεων, στη ουσία επιχειρείται στέρηση του δημοκρατικού δικαιώματος ”γνωμοδοτείν και αποφασίζειν”, όπως έγραψα και σε σχετικό άρθρο.
Είπα, ζήτησα, θεώρησα ότι είναι υποχρέωση του Σωματείου, να στέλνονται έγκαιρα τα ζητήματα που δεν έχουν έκτακτο χαρακτήρα όπως αυτό, ώστε να έχουν τη δυνατότητα οι επικεφαλής των παρατάξεων να ενημερωνόμαστε επί της ουσίας της κάθε υπόθεσης με εργασιακά θέματα και να μπορούμε να έχουμε νομική συνδρομή.
Η τοπική αυτοδιοίκηση κατά τη γνώμη μου στα ζητήματα των ημερών και όχι μόνο στο προσφυγικό, επιδεικνύει συνοχή και δημοκρατική κουλτούρα όχι μόνο στην διεκδίκηση αυξημένων πόρων για τις αυξημένες αρμοδιότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ προσπάθησε να ανατρέψει τα εκλογικά αποτελέσματα που προέκυψαν με απλή αναλογική. Αυτό το έκανε με την ενίσχυση των εκτελεστικών οργάνων της οικονομικής επιτροπής και της ποιότητας ζωής υπέρ του εκάστοτε δημάρχου. Αυτοδιοικητικοί από όλες τις παρατάξεις ευαισθητοποιούνται για θέματα της τοπικής αυτοδιοίκησης και παίρνουν αποφάσεις όχι απλά με δημοκρατικό άρωμα, αλλά με ευαισθησία απέναντι στα κοινωνικά προβλήματα, παρά την αναφορά τους πολιτικά στον χώρο της ΝΔ..
Για τους εργαζόμενους θα έλεγα παραφράζοντας ότι έχουν το τεκμήριο της αθωότητας. Δηλαδή το τεκμήριο της αποτελεσματικότητας. Κανείς από ό,τι φάνηκε δεν το αμφισβήτησε. Το μάζεμα τόσων υπογραφών το καταδεικνύει (σχεδόν πεντακόσιες). Και ξέρετε ότι είναι δύσκολος κριτής ο κόσμος, με τίποτα δεν είναι ευχαριστημένος. Είναι απαραίτητοι, χρήσιμοι και αποτελεσματικοί στη δουλειά τους. Οι άνθρωποι που έρχονται να εργαστούν στην τοπική αυτοδιοίκηση γνωρίζουν ότι υπάρχουν απαιτήσεις. Αυτή η διαδικασία είναι μια δύσκολη διαδικασία γιατί είσαι συνεχώς υπό κρίση για πολλά χρόνια. Είναι σαν τον αναπληρωτή καθηγητή που είναι για χρόνια στο δημόσιο και του αμφισβητούν το δικαίωμα μόνιμης εργασίας, ενώ καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Όπως είπε και ο δικός τους εισηγητής, εκπρόσωπος των εργαζόμενων, εκτός από το ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα υπήρχαν συνεχείς ανανεώσεις για πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα πάνω από 5 χρόνια, καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Το ζήτημα της επάρκειας χρηματοδότησης εγώ δεν το βάζω στην πλάστιγγα για το θέμα της μονιμοποίησης. Θεωρώ, όπως έχω πει, ο δικαστικός δρόμος για το σοσιαλισμό -έτσι ονομάζω εδώ και πολλά χρόνια την προσπάθεια των εργαζομένων να κατακτήσει το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά μέσω των δικαστηρίων.
Είναι ένας δρόμος ο οποίος ακολουθείται με επιτυχία θα έλεγα και είναι ανάγκη να συνεχιστεί και σήμερα βέβαια.
Έγινε μία φορά έτσι να πω και εδώ στο νομό Παυλόπουλου. Ο νόμος Παυλόπουλου που έλυσε το πρόβλημα σε 100.000 εργαζόμενους.
Στη συνέχεια ήρθε η περίοδος των μνημονίων με ιδιωτικοποιήσεις και μείωση των αναγκαίων ανθρώπων με την αναλογία 1/5. Η σημερινή κυβέρνηση παρά την αλλαγή σε 1/1 που έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθεί να επαναφέρει την αναλογία 1/5, όπως επίσης και το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης.
Η τοπική αυτοδιοίκηση έχει αποδείξει διαχρονικά ότι πρέπει οι βασικές δομές να είναι δημόσιες και έχει σημασία και αυτή η πλευρά. Παρεμπιπτόντως, ο Παυλόπουλος από ότι φαίνεται, πλήρωσε όχι μόνο αυτό αλλά και άλλα πράγματα και έτσι ενώ ήταν “ώριμο τέκνο της οργής” του συγκεκριμένου χώρου για να είναι υποψήφιος για πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν επιλέχθηκε από τον δικό του χώρο.
Θέλω να θυμίσω εδώ στο σώμα αλλά και στους εργαζόμενους ότι το αποτέλεσμα αυτής της ψηφοφορίας σήμερα οφείλεται σε έναν δημοκρατικό νόμο της αυτοδιοίκησης, οι περισσότεροι από μας ξέρουμε ότι τον υλοποίησε η προηγούμενη κυβέρνηση γι αυτό και σταμάτησε.
Θέλω να θυμάστε όλοι ότι το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας σήμερα οφείλεται στην ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ, σε ένα δημοκρατικό νόμο που πάλεψαν να γίνει πράξη οι δυνάμεις στη τοπική αυτοδιοίκηση εμείς (Πολίτες σε Δράση), οι περισσότεροι από μας και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υλοποίησε.
Το γεγονός αυτό μας κάνει να σκεφτούμε λίγο γενικότερα όλοι μας. Χάρις στην απλή αναλογική αποτυπώνονται οι κοινωνικές αντιστάσεις, διαμορφώνονται πλειοψηφίες και συμμαχίες με βάση κάθε φορά το όποιο συγκεκριμένο ζήτημα.
Αυτό μας κάνει καλύτερους.
Νομίζω και το Δημοτικό Συμβούλιο σε όλη αυτή την πορεία των 6 μηνών έχει ωριμάσει.
Νομίζω ότι θα βοηθήσει στην πορεία να πάρει αποφάσεις κρίσιμες που τελικά, με τη σύμφωνη γνώμη όλων μας η και κατά πλειοψηφία, θα βοηθήσουν το Δήμο.
Συμπέρασμα:
Ο δημόσιος τομέας, ο Δήμος, είναι κοινωνικό μέρισμα. Αυτό πρέπει να το προστατέψουμε και να το διευρύνουμε. Στο νέο κοινωνικό συμβόλαιο που πρέπει να προκύψει, οι δυνάμεις και στην τοπική αυτοδιοίκηση, μπορούν να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
