Πάρκο Άνω Δάσους Χαϊδαρίου – Έργο ενός ξεσηκωμού
γράφει ο Μπάμπης Δούμουρας
Δεν ήταν μόνο μια δεντροφύτευση για να κελαηδούν τα πουλιά. Ούτε κάποιοι κάτοικοι έκαναν του κεφαλιού τους κρυμμένοι πίσω από σκοπιμότητες. Απλά τόλμησαν!
Ο ξεσηκωμός και η πρωτοβουλία των πολιτών είχε κάτι πολύ βαθύτερο και ουσιαστικότερο και πρέπει επιτέλους να κατανοηθεί και να περάσει ως ορόσημο διεκδίκησης για την ποιότητα της ζωής. Και το περίεργο, έγιναν θεματοφύλακες (!) της δημοτικής περιουσίας, έχοντας αποκομίζει γνώσεις τόσο ως αγοραστές στην περιοχή όσο και παρακολουθώντας τα κοινά.
Επίσης η οικονομική και κοινωνική κρίση σε πολλούς από εμάς άλλαξε ρότα σκέψης και αρχών, σχετικά με το πώς τα πιράνχας του Δημοσίου και της Αυτοδιοίκησης, που βούλιαξαν την χώρα, δρουν παντού και πάντα ανεξέλεγκτα και εξαφανίζουν και παραποιούν σημαντικά έγγραφα και στοιχεία, σαν ποντίκια…
Αυτό συνέβη και στην πόλη μας, επιτρέποντας το λογικό ερώτημα και απορία: Πώς μια Δημοτική Περιουσία -με την “βούλα” της Πράξης Εφαρμογής- με διάφορες μαεστρικές μεθοδεύσεις έγινε αμφισβητούμενη και πολύπλοκη υπόθεση;
Επί τριάντα και πλέον χρόνια ένα παλιό λατομείο παρέμενε “κρανίου τόπος”, γιατί κάποιες Διοικήσεις του Δήμου μπλέχτηκαν στο κουβάρι και άλλες το ξετύλιξαν -ίσως βόλευε- από την… ανάποδη.
Η μέχρι σήμερα αποστασιοποίηση και η “διακριτικότητα” όλων αυτών (ποτέ με πρωτοβουλία δική του κανένας δεν επισκέφτηκε τον χώρο), ως κατοίκους μας προκαλεί βαθύ προβληματισμό και έκπληξη. Ίσως να νιώθουμε και “ενοχή” γιατί μπλεχτήκαμε στα πόδια τους…
Όμως οι κάτοικοι σε πείσμα όλων αυτών και με μηδενική προσφορά και βοήθεια, κατάφεραν να κελαηδούν τα πουλιά σε μία καταπράσινη φύση! Αυτό για το οποίο λυπούνται είναι ότι άργησαν να αντιληφθούν το μεγάλο κόλπο που παιζόταν στην περιοχή τους, σαν πειραματόζωο.
Και συγχρόνως ανησυχούν για πόσο βαθιά θα βάλει το χέρι στην τσέπη ο Δήμος για να αποζημιώσει από… αμέλεια, την δική του περιουσία!!!
