Ναι στο κοινωνικό φροντιστήριο, οι καθηγητές όμως πρέπει να αμείβονται!
γράφει η Άννα Παπαγεωργίου – Σωτηροπούλου
Με αφορμή τη λειτουργία του λαϊκού φροντιστηρίου στο Χαϊδάρι, με στόχο την στήριξη των οικονομικά αδύναμων οικογενειών και το κάλεσμα εθελοντικής προσφοράς των καθηγητών, θέλω να θίξω ένα άλλο σοβαρό ζήτημα που έχει άμεση σχέση με την προσφορά και την παροχή υπηρεσιών του εκπαιδευτικού προσωπικού.
Όπως όλοι γνωρίζουμε, ο εθελοντισμός είναι ένα κίνημα που αναδεικνύει την ανθρωπιά και το αίσθημα την κοινωνικής αλληλεγγύης. Η πολυδιάστατη κρίση της εποχής μας, η πολιτική αποξένωση, η φθορά της συλλογικότητας, επιβάλλει ως απάντηση την ενεργοποίηση του πολίτη και την αλληλεγγύη.
Ως εκ τούτου, σε καμία περίπτωση δεν απαξιώνω και υποβαθμίζω την αξία, την σημασία και αναγκαιότητα της εθελοντικής προσφοράς!
Στην παρούσα φάση όμως, λόγω της ανύπαρκτης οικονομικής και εκπαιδευτικής πολιτικής, της αδιαφορίας και απαξίωσης του κράτους, ιδιαιτέρως στον πολύπαθο κλάδο των εκπαιδευτικών, η ανεργία έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις! Με συνέπειες εκρηκτικές, προκαλώντας και διογκώνοντας προβλήματα που κατακερματίζουν την ευρυθμία και συνοχή της τοπικής κοινωνίας μας.
Σε αυτό το σημείο λοιπόν, ήρθε η στιγμή η δημοτική αρχή να ορθώσει το πολιτικό και αυτοδιοικητικό της ανάστημα!
Καλώς επικροτεί και προβάλλει τον εθελοντισμό, σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει να στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο σε αυτόν! Οφείλει να δραστηριοποιηθεί, να επιδείξει και να αναλάβει τον λειτουργικό της ρόλο και ευθύνη. Να συμβάλει σε κάθε είδους δυσεπίλυτα προβλήματα, όχι μόνο με λόγια, αλλά με καινοτόμα και δραστικά μέτρα. Κυρίως όμως, να διεκδικεί με κάθε νόμιμο μέσο το συμφέρον του πολίτη. Ας δημιουργήσει την υποδομή και προϋποθέσεις εκείνες, μέσω προγραμμάτων του ΕΣΠΑ ή κοινωφελούς εργασίας, που θα δώσουν εργασία σε αρκετούς νέους εκπαιδευτικούς μας. Ναι λοιπόν στο κοινωνικό φροντιστήριο, οι καθηγητές όμως θα πρέπει να αμείβονται!
Το τερπνόν με τα του ωφελίμου λοιπόν, με την πραγματική αληθινή έννοια της λέξης ωφέλιμος. Δίχως παρερμηνείες και υπερβολές, η ωφέλεια και εμείς να αναρωτηθούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να είμαστε ωφέλιμοι στην πόλη μας.
