Κώστας Ασπρογέρακας: Ξεθάφτηκε πάλι το “Μετρό στο Αττικό”, αλήθεια από ποιους;
γράφει ο Κώστας Ασπρογέρακας
«Ξεθάφτηκε» το Μετρό πάλι, που δεν έφτασε στο Αττικό Νοσοκομείο. Αλήθεια από ποιους; Από εκείνους που ξέρουν πολύ καλύτερα από μένα ότι πολεμήθηκε με «νύχια και δόντια» και «μαύρες σημαίες». Όχι το Μετρό, αλλά το Νοσοκομείο – δαίμονας!
⇒ «Δάγκωσε μουσική. Κραύγασε τη χλευασμένη επιθυμία, τις εύθραυστες κοινωνίες. Σήκωσε ψηλά την γενναία ήττα και άρχισε ξανά.» Τις απόκριες δεν γίνεται πολιτική, μόνο χαρτοπόλεμο πετάμε.
Μια και πρωτοστάτησε τότε για την θεμελίωσή του ένας άλλος «αιρετικός» δαίμονας, ο αείμνηστος Δήμαρχος Δημήτρης Σκαμπάς. (Τα πρακτικά του Δημοτικού Συμβουλίου της εποχής είναι ανάγλυφα και διδάσκουν τον όποιον καλόπιστο).
Ο «διαχειριστικός λόγος» των «συγκρουόμενων» δεν κρύβεται. Μέχρι και η «ανακάλυψη» ότι πρέπει να καθαριστεί ο Σκαραμαγκάς, έγινε από υποψήφιο Δήμαρχο, που τώρα κυριαρχείται από «πρακτικές σκέψεις», μια και τα «οράματα» έχουν ξοφλήσει.
Η «διαχείριση» των πάντων, που «κλίνεται» σ΄ όλους τους τόνους και τις πτώσεις, ό,τι και αν αφορά αυτή (σκουπίδια – πεζοδρόμια – μαγαζιά – ανθρώπους κ.ά.), όπως αρχίζει έτσι και τελειώνει: με «διαχείριση».
Αυτά όμως δεν είναι Πολιτική. Είναι ένα διαρκής «εγκλωβισμός» μέσα στα γρανάζια της αλυσίδας συναρμολόγησης, όπου παίρνουν σάρκα και οστά «πράξεις εξουσίας και εκμηδενισμού». Όλοι παραμένουν ενσωματωμένοι-ες στις μηχανές της «διαχείρισης» και χρειάζονται κάποιοι άλλοι να τους δώσουν να φάνε … (Χαρακτηριστικό παράδειγμα η σκηνή απ΄τους «Μοντέρνους καιρούς» με πρωταγωνιστή το Τσάρλυ Τσάπλιν).
Η «παρακμή», που καθημερινά εξαπλώνεται και παίρνει τις πιο αποκρουστικές της μορφές (τα τελευταία πολιτικά γεγονότα «κραυγάζουν» γι΄ αυτό), μονάχα με ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ και πολιτικό ήθος αντιπαλεύεται. Και όχι μ΄ ένα αρρωστημένο και κούφιο «διαχειριστικό – εργαλειακό λόγο».
Ζόρικα πράγματα, αλήθεια, που θέλουν ζόρικους ανθρώπους και ζόρικες πολιτικές να τα φέρουν σε πέρας, και όχι «προσαρμοσμένους στις σερβιρισμένες συνθήκες», μια και η ιστορία έχει δείξει ότι ένα πολύτιμο καθήκον μπορεί να ολοκληρωθεί και από μικρές μειοψηφίες.
