Κώστας Ασπρογέρακας: Στηρίζω Λαϊκή Συσπείρωση
Κώστας Ασπρογέρακας
“Το τέλος της ενεργής διαδρομής μου στην “Τοπική Αυτοδιοικηση”.
45 χρόνια συμπληρώθηκαν απ’ τον Σεπτέμβρη του1978 που βρέθηκα με το απολυτήριο στο χέρι. 131 Σμηναρχία Μάχης. Το πνεύμα του Καρυωτάκη έκοβε βόλτες πάνω απ’ το στρατόπεδο.
Υποψήφιος με τον αείμνηστο Δήμαρχο Δημήτρη Σκαμπά. Στις εκλογές του Οκτωβρίου εκλέχτηκα 1ος δημοτικός σύμβουλος. Η άνιση διαδρομή μου συνεχίστηκε μέχρι σήμερα.
Το 2014 κατά την τότε “τοπική ηγεσία” του ΣΥΡΙΖΑ “δεν είχα καταλάβει το νόημα της σύγχρονης ριζοσπαστικής αυτοδιοίκησης”, όπως αυτή, λόγος και για τον οποίο καθαιρέθηκα. Άλλωστε για αυτόν πάντοτε ήμουν σαν ένα “σαν”. Συνέχισα τον μοναχικό μου αγώνα και εκλεγόμουν μέχρι το 2019 με την προτροπή και την συμπαράσταση σταθερών και πιστών φίλων.
Η προσπάθειά μας τον τελευταίο καιρό να δημιουργηθεί ένα ειλικρινές μέτωπο ανατροπής της “φεουδαρχικής” δημαρχίας Ντηνιακού απότυχε, αφού τα κριτήρια ήταν ο “έλεγχος του πιθανού υποψήφιου” για την πίστη του σε έναν ΣΥΡΙΖΑ, που ως κυβερνώσα αριστερά είχε αποτύχει.
Επειδή “έκαστον εκ των πριν υπαρξάντων εκ του τελευταίου έκτακτος κρίνεται”. Παρά τις οποίες διαφωνίες μου με την “Λαϊκη Συσπείρωση” σε μια σειρά ζητήματα τακτικής για την άρνησή της να συμπράξει με αντικειμενικά προοδευτικές κινήσεις, παρά μόνο με άτομα που αποδέχονται τις θέσεις της, πίστη μου είναι ότι δεν έχει σημασία τι κάνουν σήμερα, αλλά τι είναι προορισμένοι να κάνουν, τόσο οι ίδιοι οι εργαζόμενοι όσον και αυτοί που τους εκφράζουν, απέναντι στον επελαύνοντα νεοφιλελευθερισμό…
Στηρίζω λοιπόν την πιο πάνω δημοτική κίνηση και της εύχομαι μια ακόμη ΝΙΚΗ.
Ευχαριστώ όσους με στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια, ώστε η φωνή μου ν’ ακούγεται και να… ενοχλεί.
Κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι αν κανένας, απ’ όσους συμπορεύτηκαν μαζί μου όλα αυτά τα χρόνια “Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία… Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους, θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία…”
“
