Για την ενεργειακή αναβάθμιση των σχολείων του Χαϊδαρίου

Σήμερα στο Δήμο μας υπάρχουν 36 κτιριακές εγκαταστάσεις, όπου λειτουργούν οι δημόσιες δομές παροχής σχολικής εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων, ξεκινώντας από τα Νηπιαγωγεία και καταλήγοντας στα τέσσερα γενικά και στο ένα Επαγγελματικό Λύκειο. Τα κτίρια αυτά εξυπηρετούνται για τις ανάγκες θέρμανσης τους από 41 συνολικά λέβητες, με ισχύ που ξεκινά από τα 35 kW (για κάποια μικρά αυτόνομα νηπιαγωγεία) και φθάνει τα 815 kW (για το κτιριακό συγκρότημα του ΕΠΑΛ.

γράφει ο Δημήτρης Σταυρίδης *

Στο Δήμο μας υπάρχουν επίσης άλλες 11 κτιριακές εγκαταστάσεις (Δημαρχείο, ΚΑΠΗ, Βρεφονηπιακοί Σταθμοί κλπ.), που  εξυπηρετούνται για τις ανάγκες θέρμανσης τους από 12 συνολικά λέβητες, με ισχύ που ξεκινά από τα 50 kW (για κάποιους Βρεφονηπιακούς  Σταθμούς) και φθάνει τα 2 Χ 290 kW (για το κτίριο του Δημαρχείου).

Στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα λεβητοστάσια των κτιρίων λειτουργούν με πετρέλαιο.  Τα μόνα κτίρια που είναι συνδεδεμένα με το δίκτυο φυσικού αερίου της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. είναι:

• Δύο νηπιαγωγεία (το 8^ο και το 13^ο)
• Τρία  δημοτικά σχολεία (το 5^ο, το 8^ο και το 9^ο)
• Δύο  γυμνάσια (το 1^ο και το 6^ο) και
• Τρία  λύκεια (το 1^ο, το 3ο και το 4^ο)
• Με φυσικό αέριο επίσης λειτουργεί και το λεβητοστάσιο του δημοτικού κολυμβητηρίου.

Τα ανωτέρω σχολικά κτίρια συνδέθηκαν με το δίκτυο φυσικού αερίου της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. (την περίοδο 2006-2007) μέσω ενός Προγράμματος του τότε Υπουργείου Ανάπτυξης και με τελικό δικαιούχο το ΥΠ.ΕΣ.Δ.Δ.Α. Ο τίτλος του προγράμματος ήταν: «Ενεργειακές επενδύσεις σε σχολεία και άλλα δημόσια κτίρια για υποκατάσταση συμβατικών καυσίμων με φυσικό αέριο».

Από τότε… τίποτα!

Για δέκα ολόκληρα χρόνια τα υπόλοιπα κτίρια του Δήμου μας (η συντριπτική, δηλαδή, πλειοψηφία τους) αφήνονται να λειτουργούν  με πετρέλαιο, επιβαρύνοντας σημαντικά τόσο τους αντίστοιχους οικονομικούς προϋπολογισμούς, όσο και το περιβάλλον.

Ναι, τα λίγα σχολικά κτίρια και το κολυμβητήριο (που έχουν σήμερα το πλεονέκτημα να καλύπτουν τις ανάγκες θέρμανσης τους με φυσικό αέριο) χρηματοδοτήθηκαν  από πρόγραμμα  του Υπουργείου, χωρίς να χρειασθεί ο Δήμος να βάλει το χέρι στην τσέπη.  Είναι 11 κτιριακές εγκαταστάσεις, σε σύνολο 47.

Από κει και πέρα, όμως… τι;

Ξέρουμε όλοι μας πως το φυσικό αέριο είναι και πιο οικολογικό  (τα αέρια καύσης του ρυπαίνουν λιγότερο το περιβάλλον από τα καπναέρια του diesel) και πιο οικονομικό (για την ίδια θερμογόνο δύναμη κοστίζει λιγότερο από το diesel).

Ας σημειωθεί ότι στο Δήμο μας μόνο για τη διετία 2017-2018, έχει προϋπολογισθεί  η κατανάλωση περισσότερων από 200.000 lt πετρελαίου (εκ  των οποίων 80.000 lt αφορούν  στα κτίρια της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, 60.000 lt αφορούν  στα κτίρια της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και 62.000 lt περίπου αφορούν στα λοιπά κτίρια του Δήμου.

Γιατί  λοιπόν, δέκα χρόνια τώρα, δεν σχεδιάζεται, δεν προγραμματίζεται και δεν υλοποιείται καμία σχετική δράση;

Η διαδικασία είναι γνωστή.

Ξεκινά με ερώτημα στην ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. για τη δυνατότητα σύνδεσης με το δίκτυο φυσικού αερίου των κτιρίων που απομένουν.

Για όσα κτίρια αυτό είναι εφικτό, απαιτείται εκπόνηση των σχετικών μελετών εγκατάστασης των εσωτερικών δικτύων φυσικού αερίου, η υποβολή τους και η έγκριση τους  από την αρμόδια Υπηρεσία της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε.

Για όσα κτίρια αυτό δεν είναι εφικτό, πρέπει να υποβληθούν αρμοδίως τα σχετικά αιτήματα για την επέκταση του δικτύου φυσικού αερίου και για την εξασφάλιση της σχετικής επιθυμητής συνδεσιμότητας.

Με τη θετική απάντηση της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε. και με εξασφαλισμένη ήδη χρηματοδότηση (εδώ είναι τα δύσκολα – θέλει ψάξιμο, τρέξιμο, τεχνογνωσία, διεκδίκηση και επιμονή) πρέπει να εκπονηθούν και εγκριθούν όλες οι σχετικές οικονομοτεχνικές μελέτες  για την υλοποίηση των αναγκαίων έργων, αυτά να δημοπρατηθούν,  οι εργολάβοι να εγκατασταθούν, τα έργα να ολοκληρωθούν  και η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου να τα παραλάβει.

Τέλος, η κάθε εγκατάσταση πρέπει να ελεγχθεί από την αρμόδια Υπηρεσία της ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., να καταβληθούν από το Δήμο οι αναλογούσες δαπάνες τελών σύνδεσης κλπ., να υπογραφούν τα συμβόλαια μεταξύ Δήμου και ΕΠΑ Αττικής Α.Ε., να ενεργοποιηθεί η κάθε παροχή  χωριστά και να παραδοθεί έτοιμη προς λειτουργία.

Η διαδικασία λοιπόν είναι γνωστή. 

• Η συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας ενασχόλησης με το πρόβλημα είναι αυτό που λείπει.
• Η ιεράρχηση του σαν κάτι το σημαντικό λείπει.
• Η ένταξη του σε έναν ολοκληρωμένο ενεργειακό σχεδιασμό λείπει.
• Η πολιτική βούληση για την επίλυσή του λείπει.

Αυτά για τους άλλους.

Για τους “Πολίτες σε Δράση”, όμως, τίποτε από τα παραπάνω δεν πρέπει να λείπει!

Χαϊδάρι, 23-10-2017

* Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, μέλος της ΕΠ των “Πολιτών σε Δράση Χαϊδαρίου”