ΑΠΟΨΕΙΣΑΡΘΡΑΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ

Επειδή πολλές βλακείες ακούστηκαν για τις πλαστικές σακούλες…

Λίγα λόγια για τις πλαστικές σακούλες, γιατί πολύς ντόρος έγινε και αρκετές βλακείες ακούστηκαν για πράγματα αυτονόητα:

γράφει ο Νίκος ΚομματάςΕπειδή πολλές βλακείες ακούστηκαν για τις πλαστικές σακούλες... 2

1. Στις περισσότερες χώρες του πολιτισμένου κόσμου η σακούλα χρεώνεται εδώ και χρόνια. Προσπάθεια είναι να εξαφανιστεί, αν γίνεται, εντελώς.
2. Η πλαστική σακούλα ρυπαίνει όσο τίποτε άλλο τις θάλασσες και το περιβάλλον γενικότερα, αφού λόγω του βάρους (πολύ ελαφριές) με το παραμικρό αεράκι διασκορπίζονται αμέσως. Πόσες φορές δεν έχουμε δει σακούλες να επιπλέουν στο νερό…
3. Στη χώρα όπου ζω (σσ. Νότια Αφρική), οι σακούλες εδώ και πολλά χρόνια χρεώνονται σε όλα τα μαγαζιά και τα χρήματα πάνε για έργα περιβαλλοντικής προστασίας.
4. Μην συγκρίνετε τις πλαστικές σακούλες με τις πλαστικές συσκευασίες προϊόντων. Δεν είναι εύκολο να βάλουμε τα κάποια υλικά σε άλλες συσκευασίες π.χ την χλωρίνη σε χάρτινη, σε ξύλινη, σε σιδερένια συσκευασία! Εάν επιχειρήσουμε να αλλάξουμε το υλικό συσκευασίας των προϊόντων, θα έχουμε ΤΕΡΑΣΤΙΑ περιβαλλοντική σπατάλη και αμφίβολα αποτελέσματα στην ασφάλεια μεταφοράς τους. Και μην ξεχνάμε ότι οι πλαστικές συσκευασίες ανακυκλώνονται πολύ εύκολα, αρκεί εμείς να το κάνουμε… άρα ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ η πλαστική σακούλα με την πλαστική συσκευασία, μην τα μπερδεύουμε!
5. Όχι 4 λεπτά… 104 θα έπρεπε να χρεώνονται οι σακούλες, μπας και σταματήσουμε την σπατάλη… Αφού δεν γίνεται βιωματικά, ας γίνει υποχρεωτικά, όπως όλα τα αυτονόητα στη χώρα μας!
6. Η μητέρα μου, πριν 15 χρόνια περίπου, μού έλεγε για έναν πελάτη της που ερχόταν στο μπακάλικο για ψώνια με το ποδήλατό του. Ψώνιζε και ποτέ δεν είχε πάρει μια σακούλα για τα ψώνια. Είχε μια πάνινη μαζί του. Αυτό της είχε κάνει μεγάλη εντύπωση, γιατί ήταν ο μόνος που το έκανε αυτό. Ήταν Γερμανός συνταξιούχος που περνούσε 7-8 μήνες του χρόνου στο Μεσολόγγι.
7. Μακάρι να γίνει κάτι και με το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους. Αυτό το τριτοκοσμικό μπάχαλο πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Είναι θέμα υγείας, στοιχειώδους σεβασμού στον συνάνθρωπο και ελάχιστο δείγμα πολιτισμένης συμπεριφοράς…

ΥΓ: Φυσικά όλα αυτά δεν θα έπρεπε να εμπίπτουν σε κανόνες υποχρεωτικότητας… Έχουν να κάνουν με την παιδεία και την γενικότερη κουλτούρα ενός λαού.

Παρόμοια Άρθρα

2 Σχόλια

  1. http://www.euro2day.gr/news/economy/article/1567601/vig-business-sthn-anakyklosh-anoigei-o-neos-nomos.html

    αρχή γίνεται με τηνπλαστική σακούλα
    (Η συνολική παραγωγή σκουπιδιών στη χώρα μας ανέρχεται
    σε 5.000.000 τόνους ετησίως, ενώ μόνο τα βιοαποδομήσιμα φτάνουν το 1.000.000
    τόνους. Μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες της χώρας δημιουργώντας μια αγορά σχεδόν 140 εκατ. ευρώ, που σήμερα δεν υπάρχει.)
    Μια
    πρώτη γεύση από το νέο πλαίσιο για την ανακύκλωση θα έχουν καταναλωτές και
    επιχειρήσεις από την 1η Ιανουαρίου, οπότε και επιβάλλεται τέλος 0,03 ευρώ για κάθε λεπτή πλαστική
    σακούλα, το οποίο θα αυξηθεί σε 0,07 ευρώ από την 1η Ιανουαρίου
    2019. Στόχος του μέτρου είναι η μείωση της χρήσης πλαστικής σακούλας, που
    σήμερα φτάνει τις 400 ανά κάτοικο ετησίως, και να φτάσει τις 90 ανά κάτοικο
    μέχρι το 2020.

    Ο
    κ. Πολιτόπουλος εξηγεί πως το τέλος θα αναφέρεται ξεχωριστά στην απόδειξη που
    λαμβάνει ο πελάτης π.χ. από το σούπερ μάρκετ, το οποίο με τη σειρά του θα
    αποδίδει τα σχετικά έσοδα σε τριμηνιαία βάση, όπως με τον ΦΠΑ, στην Ανεξάρτητη
    Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), μέσω διαδικτυακής εφαρμογής. Εκκρεμεί, όμως, η
    διασύνδεση της ΑΑΔΕ με τον ΕΟΑΝ, ο οποίος θα είναι ο τελικός αποδέκτης του
    τέλους για την πλαστική σακούλα.

    Ο
    πρόεδρος του οργανισμού επισημαίνει πως εκτός από το περιβαλλοντικό όφελος, το
    νέο πλαίσιο για τις πλαστικές σακούλες περιορίζει και το παρεμπόριο. Οι
    εταιρείες υποχρεούνται να διαθέτουν στην αγορά μόνο πλαστικές σακούλες που
    διαθέτουν σειριακό αριθμό και σήμανση στην οποία περιγράφεται ο τόπος και η
    ημερομηνία παραγωγής καθώς και ο Αριθμός
    Εθνικού Μητρώου Παραγωγού (Ε.Μ.ΠΑ.). Από το ειδικό τέλος
    εξαιρούνται ως γνωστόν τα περίπτερα και οι πωλητές λαϊκών αγορών.

    Ο
    αριθμός Ε.Μ.ΠΑ., όπως εξηγεί ο κ. Πολιτόπουλος, θα είναι το όπλο του οργανισμού
    ώστε να σταματήσει η αγνώστου μεγέθους «μαύρη αγορά» ανακυκλώσιμων υλικών. Με
    την ψήφιση του νόμου, κανένα προϊόν δεν θα μπορεί να διακινηθεί, αν το
    τιμολόγιο δεν περιλαμβάνει και τον αριθμό Ε.Μ.ΠΑ. Ο ΕΟΑΝ αναπτύσσει ήδη δύο
    ηλεκτρονικά μητρώα: Το Ηλεκτρονικό
    Μητρώο Αποβλήτων και το Εθνικό
    Μητρώο Παραγωγών, στο οποίο καταχωρούνται υποχρεωτικά όλοι οι
    παραγωγοί των συσκευασιών και άλλων προϊόντων. Η εγγραφή των παραγωγών στο
    μητρώο είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη νόμιμη άσκηση της δραστηριότητάς τους
    και για τη συμμετοχή τους σε δημόσιους διαγωνισμούς.

    Ο πρόεδρος του ΕΟΑΝ
    εξηγεί πως ο νέος νόμος δίνει προθεσμία μερικών μηνών στους μεγάλους παραγωγούς
    απορριμμάτων (ξενοδοχεία και άλλες μεγάλες εγκαταστάσεις) για την εφαρμογή της
    διαλογής στην πηγή τεσσάρων διαφορετικών υλικών (γυαλιού, χαρτιού, πλαστικού
    και μετάλλου). Αυτές οι επιχειρήσεις θα έχουν προθεσμία κάποιους μήνες για να
    δημιουργήσουν τις απαραίτητες εγκαταστάσεις, ώστε να τοποθετούν σε ξεχωριστούς
    κάδους απορριμμάτων τα συγκεκριμένα υλικά.

    Σύμφωνα με τον κ.
    Πολιτόπουλο, ο νέος νόμος προσφέρει και ένα πλαίσιο κινήτρων στους δήμους, ώστε
    να αυξηθεί η ανακύκλωση μέσω των λεγόμενων «πράσινων σημείων». Στην ουσία, οι ΟΤΑ
    θα μπορούν πλέον να συλλέγουν, στα «πράσινα σημεία», ανακυκλώσιμα υλικά και στη
    συνέχεια να τα μεταπωλούν και να κρατούν το 60% των εσόδων. Περιλαμβάνει επίσης
    και μέτρα ενίσχυσης της αλληλέγγυας οικονομίας, π.χ. με την ίδρυση Κοινωνικών
    Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων (Κοιν.Σ.Επ.) που θα δραστηριοποιούνται στην
    ανακύκλωση. Ο ίδιος ο κ. Πολιτόπουλος υπήρξε εκ των εμπνευστών της Κοιν.Σ.Επ
    «Καλλονή-Κελλιά» Τήνου, η οποία την τελευταία τετραετία έχει διαχειριστεί περί
    τους 230 τόνους ανακυκλώσιμων υλικών.

    Το στοίχημα δεν είναι μόνο η ενίσχυση της ανακύκλωσης και η διαφανής λειτουργίας της αγοράς, λέει ο πρόεδρος του ΕΟΑΝ, αλλά και η κομποστοποίηση με την αξιοποίηση
    βιοαποδομήσιμων υλικών. Η συνολική παραγωγή σκουπιδιών στη χώρα μας ανέρχεται
    σε 5.000.000 τόνους ετησίως, ενώ μόνο τα βιοαποδομήσιμα φτάνουν το 1.000.000
    τόνους. Μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες της χώρας δημιουργώντας μια αγορά σχεδόν 140 εκατ. ευρώ, που σήμερα δεν υπάρχει.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button