ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

“Κάθε φορά που σκάβουμε την Ελευσίνα”

Ιωάννης Παναγιωτούλιας

Τα σημερινά ευρήματα στην Ελευσίνα αποτελούν μέρος μιας «Αβύθιστης Πολιτιστικής Κιβωτού»

Η πρώτη αποδεδειγμένη κατοίκηση της Ελευσίνας κυρίως στην Νοτιοδυτική πλαγιά του Ανατολικού Λόφου πραγματοποιήθηκε κατά τους Πρωτοελλαδικούς χρόνους (2600 έως 2000 Π.Χ). Η επιλογή της θέσης αυτής δεν ήταν τυχαία καθώς το φυσικό περιβάλλον, η διαμόρφωση του εδάφους, τα καλλιεργήσιμα εδάφη, οι πρώτες ύλες και οι κλιματολογικές συνθήκες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη δημιουργία και τη διαμόρφωση της εγκατάστασης.

Από τα Γεωμετρικά χρόνια (πρώτο μισό του 7ου αιώνα Π.Χ) η πόλη αναπτύχθηκε σε ένα τριγωνικό χώρο περίπου 500 μέτρων προς κάθε πλευρά, μεταξύ του λόφου και της ακτής, όπου δημιουργήθηκε και ένα εκτενές οδικό δίκτυο.

Η ανάπτυξη της πόλης γιγαντώθηκε μετέπειτα κατά τα Ρωμαϊκά χρόνια, μέσα από ένα ενιαίο, δαπανηρό, οικοδομικό και αντιπλημμυρικό πρόγραμμα μετατρέποντας την Ελευσίνα σε μια ευημερούσα πόλη, όπου αναπτύχθηκε παράλληλα και ένας ολόκληρος τομέας εξυπηρέτησης με Πανδοχεία, Λουτρά και τόπους Εστίασης και την πόλη να επεκτείνεται έως τη θάλασσα (μέχρι τα χρόνια του Αλάριχου 395 Μ.Χ, από όπου ξεκινά ουσιαστικά η παρακμή και λήθη της Ελευσίνας για τους επόμενους αιώνες). Έπειτα από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα Μ.Χ η Ελευσίνα έγινε ένα από τα κυριότερα «Οικονομικά – Βιομηχανικά και Διοικητικά Κέντρα» της Ελλάδος, μετά τον Πειραιά και το Λαύριο.

Αποτέλεσμα είναι τα περισσότερα από τα θεμέλια της σύγχρονης Ελευσίνας να ακουμπούν πάνω σε ένα ένδοξο πολιτιστικό και θρησκευτικό παρελθόν, αλλά και σε ένα μετέπειτα νεοκλασικό και βιομηχανικό παρόν. Για το λόγο αυτό δεν πρέπει να μας κάνουν εντύπωση τα διάφορα ευρήματα που ανακαλύπτουμε κάθε φορά που «σκάβουμε την Ελευσίνα». Η Ελευσίνα είναι από τα ελάχιστα παραδείγματα πόλεων που διαθέτουν «Αρχαιολογικά Ερείπια – Ευρήματα», από τόσες πολλές και διαφορετικές περιόδους της ιστορίας (περίπου από το 2.000 Π.Χ έως και το 1950 Μ.Χ).

Αυτό το οποίο θα πρέπει να μας κάνει εντύπωση είναι η μη διαφύλαξη και αξιοποίησης της κληρονομιάς μας, η οποία αποτελεί αξία από το Παρελθόν και Παρακαταθήκη για το Μέλλον. Κάθε ενέργεια προς απόκρυψη – σκέπασμα των ευρημάτων, με απλά λόγια σημαίνει αρνητικό «Brand Name», με εκθετικές αρνητικές επιπτώσεις στην επισκεψιμότητα και ανάπτυξης της περιοχής μας, αλλά και στην ενίσχυση του χαρακτηρισμού ως η πίσω αυλή της Αττικής.

Είναι στο χέρι μας να διεκδικήσουμε την σωτηρία της “Πολιτιστικής μας Κιβωτού”.

Παρόμοια Άρθρα

Εγγραφή
Notify of
guest
1 Comment
Παλαιότερα
Νεότερα Δημοφιλέστερα
Inline Feedbacks
Δείτε όλα τα σχόλια
Φτάνει πια
Φτάνει πια
1 μήνας πριν

Θα πρέπει να αναφέρετε ότι χρόνια τώρα υπάρχει ένας βιασμός της πόλης,από τοξικά τόσο στην επιφάνεια οσό και στο υπέδαφος,η ιστορική σημασία της πόλης έχει παρακαμφθεί χρόνια τώρα ,καθώς αποφεύγεται οτιδήποτε θα την ανακάμψει,από το 1974 και μετά

Back to top button
1
0
Πάρτε μέρος στη συζήτηση!x