Αθηνολόγιο
7 Οκτωβρίου
Μία ιστορική νίκη για την Αθήνα, για την Ελλάδα, για τον όλον τον κόσμο
Δεν τον νικήσαμε τον ναζισμό, ο ναζισμός είναι μια έρημος από σάπια αιχμηρά αγκάθια, πόσα να μπορέσεις να κόψεις; Αυτό που έγινε σήμερα είναι ότι ένα σύστημα που σφύριζε αδιάφορα και μιλούσε για ψήφους “αγανάκτησης” είδε την ωμή αλήθεια.
Κάποτε κόντεψα να βυθιστώ στην κατάθλιψη γιατί δεν άντεχα στην δική μου πατρίδα με τα χιλιάδες χρόνια ιστορίας, την πατρίδα που οι Ναζί σκύλεψαν και έκαναν μια από τις πιο φρικτές γενοκτονίες της ιστορίας, δικοί μου συμπατριώτες να επιλέγουν τον ναζισμό για να εκδικηθούν το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Ένοιωθα ότι ζω μια δυστοπία, ότι δεν μπορεί να συμβαίνει αλήθεια. Δεν το άντεχα μέσα μου.
Χιλιάδες Ελληνόπουλα να φθάνουν να μισούν οτιδήποτε αρχαιοελληνικό διότι το ναζιστικό κόμμα είχε εργαλειοποιήσει με τον πιο χυδαίο τρόπο κάθε σύμβολο της πατρίδας για να φορέσει την μάσκα του και να κρύψει την τοξική του αλήθεια.
Σήμερα η δικαιοσύνη λειτούργησε, η δημοκρατία νίκησε, οι Ναζί είναι Ναζί, δεν είναι ούτε πατριώτες ούτε λάτρεις του ελληνικού πολιτισμού. Είναι απλά και στυγνά Ναζί. Κερδίσαμε την μάχη, ο πόλεμος κατά του φασισμού όμως δεν τελειώνει. Τώρα σειρά έχουν οι φονιάδες της Marfin και ο άξονας του κακού και της αδικίας θα έχει για λίγο κλείσει.
