Χριστοδούλειο Ίδρυμα: Όταν το κράτος φροντίζει τα ορφανά με… ξένo πορτοφόλι!
Υπάρχει μια χώρα, όχι του Τρίτου Κόσμου, όπου οι κυβερνήσεις "πασάρουν" την φροντίδα ορφανών παιδιών ή από δυσλειτουργικές οικογένειες σε ιδρύματα, χωρίς να αναλαμβάνουν το οικονομικό κόστος, αλλά περιμένοντας από εθελοντές να φροντίσουν ακόμη και για το φαγητό των ορφανών! Ψηφίζουν μάλιστα ένα ωραίο "νομικό πλαίσιο", γεμάτο "κοινωνική ευαισθησία" και "κοινωνική πρόνοια", βάζοντας πλήθος υποχρεώσεων στα ιδρύματα, αλλά στην "τσέπη εχουν καβούρια". Δυστυχώς, μιλάμε για την Ελλάδα. Όπου, κατά τα άλλα, τα ιδρύματα λειτουργούν με επίσημη άδεια και υπάγονται απευθείας στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων (;) και στην Περιφέρεια.
Στην πόλη μας έχουμε ένα εξαιρετικό ίδρυμα, το Χριστοδούλειο Ορφανοτροφείο, όπου ζουν, μεγαλώνουν και προοδεύουν 25 κορίτσια. Το κράτος τού “παραχωρεί” πλήθος ευθυνών, αλλά δεν δίνει ούτε ευρώ! Από την Περιφέρεια έρχονται 26.000 ευρώ το χρόνο. Κάντε το λογαριασμό και βγάλτε συμπεράσματα… Ένα χιλιάρικο το χρόνο για να ζήσει ένας νέος άνθρωπος! Όλα λοιπόν γίνονται με την φροντίδα του απλού κόσμου. Ντροπή από τη μια μεριά, μεγαλείο ψυχής από την άλλη.
Τελευταίο “κατόρθωμα” είναι η νομοθέτηση του θεσμού της Αναδοχής Παιδιού από Ορφανοτροφείο. Λοιπόν και σε αυτή την περίπτωση το αρμόδιο Υπουργείο φορτώνει το κόστος στο Ίδρυμα, με νέα έξοδα για τον πενιχρό προϋπολογισμό του. Πιο συγκεκριμένα, για κάθε μία αναδοχή παιδιού θα πρέπει τα στελέχη του Ιδρύματος μεταβούν με δικά του έξοδα από και προς την επαρχία ή ακόμα να υποβάλουν αίτηση στο δικαστήριο για επιμέλεια. Ακόμα το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης υποχρεώνει, όλες τις μέρες και ώρες, οι υπηρεσίες του Ορφανοτροφείου να καλύπτονται από εργαζόμενους, ασφαλισμένους σε κάποιο φορέα και όχι από εθελοντές, απόφαση που εξανάγκασε στην πρόληψη ενός επιπλέον εργαζόμενου, εν μέσω μεγάλης οικονομικής δυσπραγίας.
“Μας τσάκισε η πανδημία“
Μέσα σε όλα αυτά, η οικονομική στενότητα που αντιμετωπίζει το τελευταίο διάστημα το Χριστοδούλειο Ορφανοτροφείο γίνεται ακόμη πιο πιεστική λόγω της πανδημίας, που του στερεί κρίσιμα για τη λειτουργία του έσοδα.
Μιλώντας αποκλειστικά στο “Χαϊδάρι Σήμερα” ο πρόεδρος του ιδρύματος, κ. Γιώργος Χριστοφοράκης, ανέφερε πως αυτή τη στιγμή υπάρχει σοβαρό πρόβλημα ρευστότητας. Ο λόγος είναι πως από τον Μάρτιο 2020, λόγω των υγειονομικών μέτρων που αποφασίστηκαν κατά της COVID-19, δεν επιτρέπεται η είσοδος επισκεπτών στον ναό της Παναγίας Γρηγορούσας, γεγονός που οδηγεί σε σημαντική μείωση των εσόδων, τουλάχιστον κατά 50.000 ευρώ το χρόνο. Σύμφωνα με τον κ. Χριστοφοράκη, από τις κοινωνικές εκδηλώσεις πηγάζουν οι “παράπλευρες βοήθειες” για το Ίδρυμα, επειδή ο κόσμος που προσέρχεται αντιλαμβάνεται το έργο που γίνεται εδώ και συνδράμει οικονομικά με δική του πρωτοβουλία. Υπάρχουν διαφόρων ειδών “ενέσεις”, όπως η οικονομική ενίσχυση, η χορήγηση πετρελαίου, η πληρωμή φροντιστηρίων ή και η αγορά αναμνηστικών.
Η σίτιση των φιλοξενούμενων κοριτσιών -προς το παρόν- καλύπτεται, αλλά και σε αυτό το πεδίο τον κύριο ρόλο παίζει η συνεισφορά του κόσμου, αφού το 95% των τροφίμων προέρχεται από δωρεές! Το ίδιο και στα σχολικά είδη.
Τεράστιο πρόβλημα αποτελεί η πληρωμή των λογαριασμών ΔΕΚΟ και κυρίως τη μισθοδοσία του προσωπικού, που αποτελεί το 80% των εξόδων.
Α… μην ξεχάσουμε και τις χορηγίες, τη μεγάλη “καινοτομία” στο σύγχρονο κοινωνικό μας κράτος: Το Χριστοδούλειο έχει ζητήσει φέτος μία από τα Ελληνικά Λαχεία Α.Ε. Ας ανάψουν κανένα κερί στην Παναγία o υπουργός Κώστας Χατζηδάκης και η υφυπουργός Δόμνα Μιχαηλίδου, για να γίνει δεκτό το αίτημα ώστε να πορευτεί κάπως το Χριστοδούλειο…
Υ.Γ.: Σε αυτή τη ζεστή “πολύτεκνη” οικογένεια της πόλης μας μεγαλώνουν σπουδαίοι άνθρωποι, πηγαίνουν σχολείο, μαθαίνουν τέχνες, μπαίνουν στα πανεπιστήμια, κατακτούν τη ζωή. Η κοινωνία και τα στελέχη του Ιδρύματος μπορούν να αιθάνονται περήφανοι.
Μενέλαος Χρόνης
