Βρήκαμε στα Βίλια την αρβανίτικη χασαποταβέρνα που κρατάει γερά στο χρόνο

Ο “Έλατος” ανήκει στα μαγαζιά που ο χρόνος τα κάνει σταθερά καλύτερα, με την ουσία τους αναλλοίωτη. Παράδοση στο φαγητό και πείρα που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, ποιότητα χωρίς “φρου φρου κι αρώματα”, επαγγελματισμός και μεράκι έχουν “χτίσει” ένα πολύ ξεχωριστό μαγαζί στα Βίλια.

Κυριακή μεσημέρι και θέλεις να βρεις τραπέζι στον “Έλατο” χωρίς να έχεις κάνει κράτηση; Είναι σαν να ψάχνεις τζακπότ! Εντάξει, όλες οι ταβέρνες είναι γεμάτες στα Βίλια και την Οινόη μια τέτοια ώρα, και είναι και πολύ καλές, αλλά στον Έλατο θα βρεις το αδιαχώρητο και μια ουρά φανς να περιμένει υπομονετικά τη σειρά της.

Στον Έλατο τα πιο κρίσιμα πράγματα γίνονται κάπως διαφορετικά. Είναι η ιστορία του μαγαζιού που μιλάει, όμως είναι και η φιλοσοφία του. Για να ξεκινήσουμε από το βασικό, εδώ θα φας κρέας όχι απλά ντόπιας εκτροφής, αλλά ολοκληρωτικά δικό τους. Είτε μιλάμε για πρόβειο είτε για χοιρινό είτε για μοσχάρι. Καθετοποιημένη ταβέρνα!

Χασαποταβέρνα από τον παππού μας

Το μαγαζί δεν έχει αλλάξει σχεδόν καθόλου από τη δεκαετία του 1970, όταν οι Αθηναίοι πρωτοέμαθαν τα “αγαθά” της αρβανίτικης χασαποταβέρνας και άρχισαν να κατακλύζουν τα σαββατοκύριακα τα χωριά της Αττικής. Βέβαια και η ντόπια κίνηση ήταν πάντα ζωηρή, διότι ο Βιλιώτης, ως γνωστόν, μεγάλωνε με ψητό -άγρια χόρτα από τον Κιθαιρώνα και γόπα – μαριδάκι από το Πόρτο Γερμενό.

Η χασαποταβέρνα Έλατος περιμένει πάντα εκεί, στο κέντρο των Βιλίων, με τα αρνιά κρεμασμένα στη σειρά και τις σούβλες να γυρίζουν σε παράταξη στην ψησταριά αλλά και στον περίβολο. Κάποιες μέρες ψήνονται πάνω από 20 αρνιά και γουρουνάκια. Χώρια κοκορέτσια (από αρνάκι γάλακτος), κοντοσούβλια και -εννοείται- τεράστιες ποσότητες από παϊδάκια. Φεύγοντας αγοράζεις από το κρεοπωλείο, που βρίσκεται εντός του καταστήματος, και το κρέας της εβδομάδας. Αλλιώς τι χασαποταβέρνα θα ήταν; Δεν είναι σπάνιες οι φορές που ο Τάσος Μεϊντάνης, ο ιδιοκτήτης, εφοδιάζει με κρέας και τις άλλες ταβέρνες του χωριού, όταν ξεμένουν “καθ’ οδόν”…

Τον χειμώνα απολαμβάνεις το τραπέζι σου δίπλα στα τζάκια, κοιτώντας το χιόνι -αν είσαι τυχερός. Το καλοκαίρι τρως κάτω από τη δροσιά των δέντρων της πλατείας. Τα ΣΚ η νεολαία του χωριού και των περιχώρων αναλαμβάνει το σερβίρισμα.

Φέτα ντόπια και τζατζίκι χειροποίητο συνοδεύουν τα ψητά, ενώ ακόμα και το εξαιρετικό κρασί είναι δικής τους παραγωγής από τα αμπέλια της διπλανής Οινόης.

Στα ιδιαίτερα είναι η προβατίνα στη σούβλα κάθε Παρασκευή. Και τα Σάββατα βετούλι (χρονιάρικο κατσίκι).