Ίσως η κρίση βοηθήσει μερικούς να θυμηθούμε την παραλία όπου πρωτοπετάξαμε την πιπίλα… την Κινέτα δηλαδή! Ή κάτι εποχές που η μαμά μάς κυνηγούσε στην αμμουδιά με το ταπεράκι και τα κεφτεδάκια στο χέρι, στους Αγίους Θεοδώρους.
Το Μεγάλο Πεύκο και το Νεράκι πέφτουν πιο κοντά, αλλά καλό θα ήταν να μην υποκύψουμε στον πειρασμό να εκθέσουμε το κορμί μας στα αμφίβολης ποιότητας νερά τους. Οπότε, βουρ από την παλιά εθνική οδό (χαλάλι το στροφιλίκι, γλιτώνουμε τα διόδια) για Κινέτα. Για κάθε ενδιαφερόμενο, πριν φτάσει Κινέτα, κάτω από τα βράχια της Κακιάς Σκάλας, λειτουργεί απομονωμένη παραλία όπου συχνάζουν στρέιτ γυμνιστές, αλλά και gay ζευγάρια.
Αμέσως μετά, η ατέλειωτη παραλία Κινέτας – Αγίων Θεοδώρων, με το όμορφο λευκό βότσαλο: Η χαρά του παιδιού, του Αλβανού, αλλά και του ακάματου Πακιστανού καπελο-χαϊμαλο-πώλη. Κάποιες μέρες θα βρεις νερά-διαμάντι και θα τσιμπιέσαι για να σιγουρευτείς ότι δεν ονειρεύεσαι.
Οι μετρήσεις των νερών στην
Κινέτα δεν δείχνουν πρόβλημα μόλυνσης (βλέπε Καλοκαίρι 2015: Κατάλληλες – απαγορευμένες παραλίες της Αττικής. Πού κολυμπάμε στη δυτική Αττική), αλλά ποιος παίρνει όρκο ότι το ίδιο συμβαίνει και τα Σαββατοκύριακα με τις αμέτρητες χιλιάδες λουμένων και την παντελή έλλειψη WC; Εδώ δεν υπάρχουν σκουπιδοτενεκέδες, θα πεις, πολυτέλειες ζητάμε; Πάντως η λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού του Θριασίου (επιτέλους!) εγγυάται καθαρότερα νερά στο άμεσο μέλλον.
Ας φανταστούμε μια ιδανική κατάσταση: να γινόταν το θαύμα και να εξαφανίζονταν από την παραλία τα σκουπίδια, οι χιλιοσπασμένες γλίστρες, οι πεταμένες πλαστικές βάρκες, οι τσιμεντόλιθοι, οι σκουριασμένες περιφράξεις, τα ξενοδοχεία – αρχαιολογικά μνημεία χτισμένα «πάνω στο κύμα». Θα μπορούσαμε να μιλάμε για την δική μας Κόπα Καμπάνα ή Ιπανέμα, ωστόσο ο πολιτισμός απέχει ακόμη πολύ.
Καθημερινές μπορείς να απολαύσεις τα ΚΑΠΗ που καταφτάνουν με τα λεωφορεία των Δήμων, όσων τέλος πάντων διατηρούν ακόμη τις σχετικές υπηρεσίες προς τους παππούδες. Μιλάμε για τις πιο hot παρέες του καλοκαιριού!
Στον παραλιακό πευκώνα των
Αγίων Θεοδώρων τα πράγματα είναι καλύτερα. Έπιασαν τόπο οι δενδροφυτεύσεις των μαθητών τη δεκαετία του 1960, αλλά επιπλέον ο οπτικός σου ορίζοντας δεν περιλαμβάνει αυθαίρετα και άλλες νεοελληνικές καρικατούρες! Αν δεν σε ενοχλεί το χοντρό βότσαλο (εδώ η Κινέτα με το λεπτό βοτσαλάκι της υπερέχει σαφώς) έχεις βρει το κατάλληλο μέρος: Πιο φροντισμένη και καθαρή παραλία, δύο νέα γήπεδα τένις, εστιατόριο, μικρά beach bars, σχετικά εύκολο πάρκινγκ.
Στην περίπτωση που προτιμήσεις την γραφική Τσόπα με τον πανέμορφο βραχώδη βυθό, έχεις πολλές πιθανότητες να βγάλεις χταπόδι. Ή να κάνεις ηλιοθεραπεία δίπλα στον Σημίτη (πού τον θυμήθηκα αυτόν, Παναγία μου;).
Ενδιάμεσα Κινέτας και Αγίων Θεοδώρων υπάρχει μια σειρά όμορφων μικρών ακτών, με πρόσβαση από όχι και τόσο φανερούς δρόμους, άρα είναι πιο ήρεμες.
Μέχρι τρία άτομα παρέα συμφέρει ο προαστιακός, μόνο που στην Κινέτα θα κάνετε πολύ περπάτημα μέχρι τη θάλασσα. Στην περίπτωση που απεχθάνεστε τον ποδαρόδρομο, καλύτερα να κατεβείτε Κιάτο, όπου ο σταθμός είναι κοντά στη θάλασσα.
INFO: Γενικά, προτιμάμε τις καθημερινές, γιατί ΠΣΚ γίνεται της κακομοίρας. Μιλάμε για πολύ λαό.
Μενέλαος Χρόνης
