Διάβασα το άρθρο του φίλου από το “Καπνισμένο Τσουκάλι” (Ο πολιτισμός στο Χαϊδάρι γιατί περνάει από το γκρέμισμα του Παλιού Δημαρχείου;) και θα ήθελα να του πω λίγα λόγια:
Αναφέρεις στο άρθρο σου φίλε του Καπνισμένου Τσουκαλιού, ότι το κίνητρό μου στην πρωτοβουλία που πήραμε με άλλους φίλους για να γίνει το Π.Κ., ήταν «ότι είναι αρκούντως βολικό να υπάρχει Πολιτιστικό Κέντρο, σχεδόν, στην αυλή μου».Γράφει ο Άγγελος Μαρκάκης *

Συγκεντρώσου λίγο: Μιλάμε για πολιτιστικό κέντρο, όχι για καφετέρια ή μπαρ, σαν αυτά που έχει χτίσει στο παρελθόν ο Δήμος στα καλύτερα οικόπεδά του (ένα και εδώ λίγο πιο πάνω, στον Προφήτη Ηλία), χωρίς να τον εμποδίσει κανείς “ευαίσθητος” για το περιβάλλον και την ιστορία και που έχουν τριπλασιαστεί σε μέγεθος, πάλι χωρίς να τους εμποδίσει κανείς “ευαίσθητος”! Εσείς έρχεστε τώρα να σώσετε την πόλη από ένα Πολιτιστικό Κέντρο. Θα τρελαθούμε τελείως…

Μας λες να πάμε να κάνουμε Πνευματικό Κέντρο το ερείπιο του Θεαθήναι. Μπράβο σου! Σε ένα αυθαίρετο, σε δασική έκταση! Νομίζεις ότι είναι άσχετος όλος ο κόσμος γύρω σου;

Ξέρεις τι θα ήθελα από σένα φίλε του Καπνισμένου Τσουκαλιού; Αντί να αφήνεις μπηχτές για τα κίνητρά μου, ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΝΑ ΕΛΘΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ ΣΑΣ. Δεν μου το είπες όμως! Προφανώς γιατί το – μέσω κατάληψης δημόσιου χώρου – στέκι σας, το θεωρείτε μόνο δικό σας και κανενός άλλου! Αυτός είναι ο μαζικός πολιτισμός που λες στο άρθρο σου ότι πιστεύεις;

Πες μου φίλε του Καπνισμένου Τσουκαλιού, ποιος τελικά βολεύεται πιο πολύ:
Εγώ, που όπως λες θα έχω Π.Κ. στην αυλή μου ή μήπως εσύ και ο ΙΣΤΟΣ που έχετε βολευτεί μέσα στο παλιό κτίριο, κτίριο που ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΝΗΚΕΙ και που το έχετε κάνει δικό σας, αδιαφορώντας για όλους τους υπόλοιπους;

Μιλάς στο άρθρο σου για τσιμεντοποίηση, αλλά την ίδια ώρα προτείνεις το Π.Κ. να γίνει κάπου αλλού και όχι στον χώρο του παλιού δημαρχείου. Άραγε στην άλλη θέση δεν θα γίνει τσιμεντοποίηση;

Φίλε του Καπνισμένου Τσουκαλιού δεν σε ενδιαφέρει η τσιμεντοποίηση. Η τσιμεντοποίηση είναι κατά την γνώμη μου ένα πολύ ωραίο πρόσχημα. Αυτό που σε ενδιαφέρει είναι ότι είστε βολεμένοι στο στέκι σας αδιαφορώντας για τις ανάγκες των υπολοίπων δημοτών.

Με αποκαλείς φίλε του Καπνισμένου Τσουκαλιού «νεαρό» φοιτητή – ελπίζω όχι ειρωνικά.
Με την σειρά μου να σου πώ ότι είμαι 26 χρονών, δεν ανήκω σε κομματικούς χώρους, δουλεύω από μικρό παιδί και βαρέθηκα να βλέπω στην πόλη μου να μην γίνεται απολύτως τίποτα!
Δεν πιστεύω σε καταλήψεις και μεγάλα λόγια για «μαζικό πολιτισμό». Αν θέλεις να μην εξαρτάσαι από κανέναν (Δήμο και κράτος) κάνε το σε δικό σου χώρο. Μην παίρνεις “με άδεια από τη σημαία” αυτόν που ανήκει σε όλους. Και μην ζητάς δημόσιο χρήμα για να ανακαινιστεί.
Η πρόταση του Δήμου και της Περιφέρειας για επισκευή του παλιού κτιρίου με δημόσιο χρήμα, τελικά χρηματοδοτεί φίλε του Καπνισμένου Τσουκαλιού τον ΙΣΤΟ! Λέγεται αυτό Δημοκρατία;

Διάβασα και το άρθρο του κ. Φωτεινάκη στο «Χαϊδάρι Σήμερα» για τον ιστορικό χαρακτήρα του κτηρίου στο οποίο αναφέρει: «Να σεβαστούμε τους προγόνους μας… παράνομη κατακρήμνιση της πρόσφατης ιστορίας και της ιστορικής μνήμης κλπ».
Ρωτάω, το γεγονός ότι το κτίριο είχε ιδιοκτήτη ένα Γερμανό κατάσκοπο, ποια συγκεκριμένα είναι η ιστορική του αξία για εμάς; Πώς ακριβώς συνδέεται και τι σχέση έχει ο σεβασμός στους προγόνους μας με το κτίριο που είχε ιδιοκτήτη ένα Γερμανό;
Στο κτίριο αυτό δεν συνέβησαν ιστορικά γεγονότα, δεν έγιναν συγκεντρώσεις, δεν έγιναν εκτελέσεις, δεν ήταν χώρος αντιστασιακής δράσης, που χωρίς αμφιβολία θα του έδιναν ιστορική αξία όπως το μπλοκ 15. Ποια λοιπόν είναι η ιστορική αξία για την οποία μιλά ο κ. Φωτεινάκης;
Ακόμα προσπαθώ να καταλάβω πώς στο καλό ατιμάζεται ένας τέτοιος χώρος όταν θα χτιστεί Πολιτιστικό Κέντρο για τη νεολαία. Αντίθετα, επειδή η ιστορική μνήμη πρέπει να καλλιεργηθεί ας οριστεί μια ετήσια “Αντιφασιστική Εβδομάδα Μνήμης”, με κοινές δράσεις όλων των σχολείων στον χώρο αυτό. Επίσης, ας ονομαστεί το Π.Κ., όπως και τώρα “Δημήτρης Γιαχνής”. Μην κάνετε την ιστορία πρόσχημα για να μένετε μέσα σαν καταληψίες.

Άφησες να εννοηθεί στο άρθρο σου φίλε του Καπνισμένου Τσουκαλιού, ότι ουσιαστικά κοροϊδέψαμε τον κόσμο μην αναφέροντας το «γκρέμισμα του ΙΣΤΟΥ». Να ξέρεις φίλε του Καπνισμένου Τσουκαλιού, ότι πριν ζητήσουμε την υπογραφή κάποιου, του δώσαμε την επιστολή μας προς τον Δήμαρχο –οι περισσότεροι την κράτησαν. Δεν ξέρω αν διάβασες την επιστολή, αλλά σε αυτήν ξεκάθαρα αναφέρεται ότι δεν συμφωνούμε με την επισκευή του παλιού κτιρίου και ότι θέλουμε νέο Π.Κ. με σύγχρονες προδιαγραφές. Ήταν απόλυτα ξεκάθαρο. Κανένα γκρέμισμα του ΙΣΤΟΥ. Αυτό που είπαμε ήταν όλοι μαζί, όχι μόνο ο ΙΣΤΟΣ. 869 άνθρωποι συμφώνησαν και τα όχι που ακούσαμε ήταν μόνο δύο!

Υπάρχει όμως φίλε του Καπνισμένου Τσουκαλιού κάτι που με θυμώνει και που δεν μπορώ να δεχτώ με τίποτα. Είναι η μεγάλη ιδέα που δείχνετε να έχετε για τους εαυτούς σας και η απόλυτη αδιαφορία και απαξίωση που δείχνετε για τους άλλους.

• Δεν είναι τυχαίο που αρνείστε το κοινό καλό (δημιουργία Πολιτιστικού Κέντρου για ΟΛΟΥΣ), αρκεί να μην ξεβολευτείτε εσείς.
• Δεν είναι τυχαίο που αρνείστε το αυτονόητο: Να συστεγαστείτε και εσείς στο νέο Π.Κ. με όλους τους άλλους. Γιατί φίλε του Καπνισμένου Τσουκαλιού; Μόνο ο ΙΣΤΟΣ  έχει δικαίωμα στον Πολιτισμό; Εμείς οι υπόλοιποι τι είμαστε; Πολίτες 2ης κατηγορίας ενώ εσείς πρώτης;
• Δεν είναι τυχαίο ότι αμφισβητείς και ειρωνεύεσαι στο άρθρο σου την συλλογή υπογραφών και το δικαίωμα κάποιων να πιστεύουν διαφορετικά πράγματα από αυτά που εσύ πιστεύεις, ενώ την ίδια ώρα εσύ και ο ΙΣΤΟΣ έχετε το δικαίωμα να καταλαμβάνετε δημόσιους χώρους. Δεν λέγεται αυτό ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ φίλε του Καπνισμένου Τσουκαλιού!

Με κραυγές, δογματισμούς, “εμείς ξέρουμε και εσείς όχι” και κυρίως με απολυταρχικές νοοτροπίες του τύπου “αποφασίζω εγώ, γιατί πρόλαβα και έκανα κατάληψη πρώτος”, διάλογος δεν γίνεται.

Τι λέει η δημοτική αρχή για όλα αυτά;


* Μέλος της Επιτροπής Πρωτοβουλίας για το νέο Πολιτιστικό Κέντρο