Φυλακές ή σταθμό αυτοκινήτων έχτισαν στον σταθμό “Αγία Μαρίνα”;

Ένα ανοσιούργημα συντελέστηκε στον σταθμό του Μετρό της Αγ. Μαρίνας στην συμβολή τριών Δήμων, της Αγίας Βαρβάρας, του Αιγάλεω και του Χαϊδαρίου. 

Γράφει ο Θέμης Τζαβάρας

Είναι το κτήριο του  σταθμού αυτοκινήτων 380 θέσεων, που αφέθηκε να υψωθεί επί της Ιεράς Οδού, ενώ ο αρχικός σχεδιασμός ήταν να είναι Υπόγειος. Αυτό ήταν άλλωστε και το βασικό επιχείρημα, για την απαλλοτρίωση όλου του οικοπέδου (σχεδόν τεσσάρων στρεμμάτων) από τον ιδιοκτήτη,  τον γνωστό σε όλους και αγαπητό επιχειρηματία κ. Γιάννη Κυριακούλη. Σαν παρένθεση σημειώνω ότι το τίμημα της απαλλοτρίωσης δεν έχει καταβληθεί ακόμη, καθώς η δικαστική αντιδικία συνεχίζεται.

Το κτήριο με τον όγκο του, τους πύργους και τις σιδεριές του θυμίζει έντονα φυλακή υψίστης ασφαλείας. Στήθηκε μπροστά, στην πρόσοψη και κρύβει από τα μάτια ό,τι αποτελεί την πραγματική αναβάθμιση της περιοχής, δηλαδή την κεντρική είσοδο του σταθμού και την πλατεία που την περιβάλλει, κακοποιώντας ταυτόχρονα και την αρχιτεκτονική και την περιβαλλοντολογική αισθητική.  

     

Έντονα ερωτήματα δημιουργούνται:

-Υπήρξε μελέτη περιβάλλοντος; Ιδιαίτερα μετά την μετατροπή από υπόγειο σε υπέργειο κτίσμα;

– Ζητήθηκε η σύμφωνη γνώμη των Δήμων για ένα έργο τέτοιου μεγέθους, σε τόσο ευαίσθητο σημείο; Αν ναι, χρήσιμο θα είναι η δημοσιογραφική έρευνα να αποκαλύψει τις απαντήσεις που δόθηκαν.

– Αναρτήθηκε καμία πινακίδα  ή μακέτα του έργου για την ενημέρωση των πολιτών; Εγώ δεν είδα, αν ναι, διορθώστε με.

– Τόσοι αρχιτέκτονες στους Δήμους, στην πολεοδομία και στις αρμόδιες επιτροπές που ασχολήθηκαν -αν ασχολήθηκαν- δεν είδαν το προφανές;

“Ότι, δηλαδή, αν πήγαινε το κτήριο πίσω και ερχότανε μπροστά η είσοδος του σταθμού και η πλατεία, θα είχαμε πραγματική αναβάθμιση του χώρου, αντί του αντιαισθητικού αποτελέσματος που έχουμε τώρα και θα βασανίζει και τις επερχόμενες γενιές.

Πόσω μάλλον που η υψομετρική διαφορά στην πίσω πλευρά, λόγω του λόφου της Αγίας Μαρίνας, θα έκρυβε το μεγαλύτερο μέρος του κτηρίου που  θα ήταν έτσι πιο αρμονικό με το περιβάλλον”. 

Ο πολιτισμός είναι η βελτίωση του τρόπου κάλυψης των αναγκών μας και είναι θέμα ποιοτικό και όχι ποσοτικό ή θέμα κόστους. Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως η ποιοτική αναβάθμιση των υπηρεσιών μεταφοράς, αντισταθμίζεται από την περιβαλλοντολογική υποβάθμιση και αφήνει αρνητικό ισοζύγιο. Ήδη η χρήση της κρυμμένης πλατείας αλλάζει και μετατρέπεται σε “Χώρο στάθμευσης Μοτό”… Ενώ ένα μικρό μέρος ιδιοποιείται από παρακείμενη οικοδομή…

Στο απώτερο μέλλον αναμένονται και τα βαποράκια. Το απεύχομαι, αλλά δημιουργήσατε χώρο πρόσφορο για τις δικές τους ανάγκες και επιδιώξεις.

Εάν υπάρχει διαγωνισμός ακαλαισθησίας, το κτήριο αυτό είναι υποψήφιο για το πρώτο βραβείο, για τούτο όλα τα ονόματα των συντελεστών, αυτών που πήραν αποφάσεις, που σχεδίασαν και υλοποίησαν ή που ενέκριναν μέσα από επιτροπές, πρέπει να δημοσιοποιηθούν, για να μπορέσει ο απλός κόσμος να εκφράσει την ευαρέσκειά του όπως μόνον αυτός ξέρει.

Είναι ευθύνη της ΜΕΤΡΟ ΑΕ και των Δήμων να φροντίσουν για την όποια άμεση αισθητική αποκατάσταση.

Ιδέες μπορούν να υπάρξουν, αρκεί να αναζητηθούν.

Υ.Γ. Δείτε τι κάνουν άλλοι -ξένοι- που σέβονται τον πολιτισμό και δημιουργούν εκεί όπου εμείς καταστρέφουμε.