Αυτός είναι ο πεζόδρομος – ποδηλατόδρομος που αλλάζει το Χαϊδάρι

Διαβάζοντας κάποιος τον τίτλο του άρθρου ίσως νομίζει ότι αναφερόμαστε σε κάποιο έργο που επίκειται ή έστω που είναι στην “άκρη του μυαλού” της τοπικής αρχής. Όμως όχι. Δεν υπάρχει πουθενά. Ενώ, κατά τη γνώμη της εφημερίδας θα έπρεπε να έχει υλοποιηθεί εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον, για να λειτουργεί σωστά αυτή η πόλη.

Το “Χαϊδάρι Σήμερα” έχει δημοσιεύσει αρκετά άρθρα για το θέμα της σύνδεσης της πόλης με τον Σταθμό Αγία Μαρίνα. “Καημός μας” είναι η δημιουργία ενός -τουλάχιστον- διαδρόμου ήπιας κυκλοφορίας, που να επιτρέπει στον πεζό και τον ποδηλάτη να φτάνουν στο Μετρό και να επιστρέφουν από αυτό με ταχύτητα και ασφάλεια. Είναι τρελό να μην μπορεί να πάει με τα πόδια ή με το ποδήλατο στο Μετρό ο κάτοικος του Κέντρου Χαϊδαρίου και να υποχρεώνεται να περιμένει λεωφορείο (άλλη πονεμένη ιστορία αυτή…) ή να παίρνει ΙΧ και να μην έχει πού να το παρκάρει.

Θυμόμαστε τι είχε πει κάποτε στο “Χαϊδάρι Σήμερα” συνδημότισσα που μένει στην οδό Αιγίνης: “Μια ευθεία είναι ο σταθμός του Μετρό από το σπίτι μου, μέσω της Συνταγματάρχου Γιαννούλη, αλλά δεν μπορώ να κινηθώ πεζή, διότι πηγαίνω νωρίς στη δουλειά και το χειμώνα είναι νύχτα. Είναι πολύ επικίνδυνο το περπάτημα, διότι αναγκαστικά βαδίζω στο οδόστρωμα. Έτσι με πηγαίνει ο άντρας μου”.

Πράγματι, ούτε καν πεζοδρόμια δεν υπάρχουν, πόσο μάλλον ποδηλατόδρομος. Το Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας (ΣΒΑΚ) του Χαϊδαρίου είναι από τα πιο φιλόδοξα στις προθέσεις του, αλλά δεν χρειάζεται να πούμε τίποτε παραπάνω γι’ αυτό, γιατί θα μπλέξουμε με όσα επικαλούνται οι δημοτικές αρχές για να μην γίνεται ποτέ τίποτε (συγκοινωνιακές μελέτες, εγκρίσεις, γκρίνιες περιοίκων – πολιτικό κόστος κτλ). Τα λόγια όλα καλά, αλλά από πράξεις μηδέν.

Ωστόσο, σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή πόλη αυτές οι αποστάσεις (και πολύ μεγαλύτερες φυσικά) διανύονται με τα πόδια ή το ποδήλατο. Τα κέρδη είναι πολλαπλά, αλλά δεν είναι σκοπός του παρόντος άρθρου να τα αναλύσει, τα θεωρούμε άλλωστε γνωστά.

Για συγκεκριμένη πρόσβαση στο Μετρό, φιλική στον διαβάτη και τον ποδηλάτη θέλουμε να μιλήσουμε σήμερα.

Η άποψη της εφημερίδας μας, λοιπόν, είναι ότι χρειάζεται οπωσδήποτε μία τουλάχιστον διαδρομή πεζών μέχρι το Μετρό, στο Κέντρο Χαϊδαρίου. Οι ειδικοί είναι αρμοδιότεροι να πουν ποιοι δρόμοι προσφέρονται. Από τη δική μας τη σκοπιά, απλώς του πολίτη που ζει τον τόπο του, θα μπορούσαμε να σκεφτούμε τον οριζόντιο δίαυλο Συντ. Γιαννούλη – Θερμοπυλών. Κάθετοι συνδετήριοι δρόμοι μπορούν να είναι η Κολοκοτρώνη, η Λακωνίας και η Κερκύρας ή η Επαύλεως. Η απόδοση του δρόμου σε πεζούς και ποδηλάτες, με κατάλληλη παρέμβαση, σημαίνει ότι μόνο οι κάτοικοι θα έχουν πρόσβαση με ΙΧ.

Επιτέλους, χρειάζεται μια πιο τολμηρή αντιμετώπιση των προβλημάτων μετακίνησης μέσα στον αστικό ιστό, αν μπορεί να θεωρηθεί σαν “τολμηρή” μια τέτοια παρέμβαση για την ενίσχυση της κυκλοφορίας με τα πόδια ή το ποδήλατο. Για να μην μένουν αιωνίως στα λόγια οι κουβέντες για “βιώσιμη κινητικότητα σε τοπικό επίπεδο” και λοιπές παρλαπίπες (συγγνώμη για το ύφος) για τα προεκλογικά προγράμματα.

Μ.Χ.

Ακολουθείστε το Xaidarisimera.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις για το Χαϊδάρι και Δυτικά..