“Η αλήθεια για τα διεκδικούμενα οικόπεδα στον Προφήτη Ηλία”
Στο φύλλο Απριλίου της εφημερίδας μας δημοσιεύσαμε στοιχεία και μαρτυρίες τοπικών πολιτικών στελεχών, με βάση τα οποία φαινόταν ότι ο Δήμος Χαϊδαρίου χάνει σημαντική ακίνητη περιουσία στον Προφήτη Ηλία, στη διαδικασία σύνταξης του Εθνικού Κτηματολογίου. Με αφορμή το συγκεκριμένο πρωτοσέλιδο, γνώστης της υπόθεσης, που θέλει να κρατήσει την ανωνυμία του, μας έστειλε υλικό για το νομικό ιστορικό του μεγάλου κτήματος του Προφήτη Ηλία (90 στρ.), που στοιχειοθετεί ιδιοκτησία ιδιωτών στο χώρο, ο οποίος, κατά τον επιστολογράφο μας, δεν ανήκε ποτέ στον Δήμο.
Συνοπτικά, γράψαμε ότι οικόπεδο 3,5 στρ. στη δυτική πλευρά του Λόφου, το οποίο η δημοτική αρχή του Δημήτρη Γιαχνή από τη δεκαετία του 1960 είχε χαρακτηρίσει δημοτικό, με απόφαση του Κτηματολογίου αναγνωρίζεται ως ιδιοκτησία της Μ. Μητσοτάκη και δύο ακόμη ιδιωτών. Η οικογένεια Μητσοτάκη απέκτησε δικαιώματα στον προφήτη Ηλία γιατί η αείμνηστη Μαρίκα Μητσοτάκη, σύζυγος του Κώστα Μητσοτάκη που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, σχετιζόταν με την οικογένεια Ζαβογιάννη, κληρονόμο έκτασης στον Προφήτη Ηλία Χαϊδαρίου.
Ο επιστολογράφος μας μας πληροφορεί ότι το κτήμα “Προφήτης Ηλίας” αποτελούσε τμήμα του μεγάλου κτήματος “Χαϊδάρι”, που εκτεινόταν από την Πάρνηθα μέχρι το όρος Αιγάλεω και ανήκε στους Ι. Βλασιάδη και Β. Κεσίσογλου.
Γράφει, λοιπόν:
Από αδιάσειστα στοιχεία προκύπτουν τα εξής:
- Ο λόφος Προφήτης Ηλίας περιήλθε με την αριθμ. 10.092/1940 “κατακύρωση” του συμβολαιογράφου Αθηνών Χ. Βλαβιανού στον Ι. Παληό, που τον παραχώρησε στις Μ. Ζαβογιάννη και Ανδριανή Παληού. Φαίνεται στο σχεδιάγραμμα του 1937 του μηχανικού Τζουμέρκα.
- Οι έωλοι ισχυρισμοί του Δήμου Χαϊδαρίου, που έρχονται από το παρελθόν, περί υπάρξεως γενικά και αόριστα δρόμων, που ανήκουν στον ίδιο, δεν υπήρξαν ποτέ. Αλλά και αν υπήρξαν ως διαμορφωμένα μονοπάτια και μόνον και όχι ως δρόμοι, ποτέ δεν απέβαλαν τον ιδιωτικό χαρακτήρα τους. Η εισήγηση του Κτηματολογικού Γραφείου καταρρίπτει με απόλυτη τεκμηρίωση τους ισχυρισμούς αυτούς. Οι επιχειρηθείσες και ουδέποτε ολοκληρωθείσες “τροποποιήσεις σχεδίου” εκ μέρους του Δήμου στην περιοχή αυτή προϋποθέτουν και συνομολογούν ιδιοκτησίες τρίτων.
- Η τοποθέτηση πινακίδων “Ιδιοκτησία του Δήμου” στο παρελθόν σε οικόπεδα, που βαφτίζονταν σαν δημοτική περιουσία, δεν εξυπηρετούσε κανέναν άλλο σκοπό παρά μόνο να αναγκάσει τους πραγματικούς ιδιοκτήτες να εμφανιστούν και να πληρώσουν τον φόρο ακαλύπτων χώρων.
- Δυστυχώς η πολύχρονη “φιλολογία” γύρω από αυτό το θέμα ολοφάνερα προσπόριζε ικανό αριθμό ψήφων στους εμπλεκόμενους σε διάφορα δημοτικά σχήματα, που δημιουργούσαν ελπίδες για “περιουσίες” που ανήκουν στον Δήμο” και κάποιοι τις είχαν καταλάβει παράνομα και δήθεν η απόκτησή τους ήταν παραπάνω από βέβαιη.
Κατόπιν αυτών, πρέπει το παραμύθι αυτό να θεωρηθεί ότι έχει τελειώσει οριστικά και διάφοροι “συγγραφείς” και συνεχιστές του ίδιου σεναρίου θα πρέπει, αντί να συνεχίζουν τις “τρομερές τους αποκαλύψεις”, να ζητήσουν μια ταπεινή συγγνώμη από όλους όσους έχουν πλήξει μέχρι σήμερα και συνεχίζουν να κάνουν στον βαθύτερο πυρήνα της προσωπικότητάς τους, αφού κανένα “αμάρτημα” δεν τους βαρύνει.
Ολόκληρο το άρθρο για τον Προφήτη Ηλία εδώ.
