Μεγάλη η συζήτηση για το θέμα που λέγεται ανεμογεννήτριες… Και φυσικά η σύγκριση με τις Κάτω Χώρες και τη βόρεια Ευρώπη που τη χρησιμοποιούν είναι σχεδόν συνεχής. Αλλά ας δούμε αν είναι δόκιμη αυτή η σύγκριση.
Η αιολική ενέργεια στης Κάτω Χώρες είναι χρήσιμη και έχει εύκολη εφαρμογή γιατί υπάρχουν κάποιες τεχνικές διαφορές με την Ελλάδα.
Το βασικό πρόβλημα των αιολικών είναι η μεταβλητή παραγωγή ενέργειας που έχουν. Κάτι το οποίο απαιτεί για την κάνει εφαρμόσιμη μια βασική υποδομή.
Να έχεις άλλα συστήματα παραγωγής ενέργειας που να έχουν άμεση απόκριση στις αυξομειώσεις παραγωγής από τον αέρα ώστε να καλύπτουν τα κενά ή να έχεις πάρα πολλά νερά και να μπορείς να φτιάχνεις αποταμιευτήρες ώστε να την αποθηκεύεις και να μπορείς να τη δίνεις τη στιγμή που χρειάζεται.
Αυτά τα δύο παραπάνω είναι βασικά τεχνικά προαπαιτούμενα για να μπορείς να έχεις αξιοποίηση της αιολικής ενέργειας.
Οι Κάτω Χώρες λοιπόν έχουν πυρηνικούς αντιδραστήρες που το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους είναι πώς μπορούν να αυξομειώνουν την παραγωγή τους άμεσα ώστε να καλύψουν τα κενά που δημιουργούνται από τις ανεμογεννήτριες. Παράλληλα οι κάτω χώρες έχουν το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ότι είναι διασυνδεδεμένες, τα φορτία μεγάλα και βιομηχανικά (άρα και σταθερά) οι αποστάσεις μεταξύ τους είναι σχετικά μικρές.
Έτσι όταν υπάρχει περίσσεια ενέργεια μπορούν να την δίνουν στη διπλανή χώρα όπου και αυτές οι χώρες έχουν πυρηνικούς αντιδραστήρες. Στις Βόρειες χώρες τώρα έχουν και πολλά νερά και έχουν τη δυνατότητα να έχουν αποταμιευτήρες. Εκτός του ότι έχουν τη δυνατότητα των πυρηνικών.
Η Ελλάδα δεν έχει τίποτα από τα δύο. Ούτε πυρηνικά ούτε πολλά νερά ειδικά στα νησιά όπου το αιολικό δυναμικό έχει τα χαρακτηριστικά που χρειάζονται οι ανεμογεννήτριες που κατασκευάζονται στις βόρειες χώρες (δείτε παρακάτω τι εννοώ).
Το μόνο που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθει σε αντικατάσταση των πυρηνικών για την εξομάλυνση της αυξομειώσεις των αιολικών στην παραγωγή ενέργειας είναι τα λιγνιτικά εργοστάσια…. Που για να μπορέσουμε να παίξουν αυτό το ρόλο πρέπει να αναβαθμιστούν με νέα τεχνολογία (το κόστος αρκετά μεγάλο) ώστε να είναι καθαρά.
Και έρχεται το ερώτημα, εφόσον είναι απαραίτητο να υπάρχουν και τα λιγνιτικά για να υπάρχουν τα αιολικά ποιος ο λόγος να έχουμε εξαρχής αιολικά?
Η απάντηση είναι απλή δεν συμφέρουν τον Έλληνα πολίτη τα αιολικά. Για λόγους κόστους, για λόγους τεχνικής και για ένα λόγο παραπάνω που δεν τον έχουμε αναλύσει ιδιαίτερα.
Στην Ελλάδα μετά από πάρα πολλά χρόνια μελετών, που μάλιστα συμμετείχα σε αυτά, έχει βγει το συμπέρασμα ότι ο αέρας μας έχει ενέργεια στις υψηλές συχνότητες.
Δηλαδή ο αέρας μας εκτός από τα νησιά έχει πολλές δίνες ή αλλιώς τύρβη (turbulence).
Με αποτέλεσμα οι ανεμογεννήτριες που είναι σχεδιασμένες για τις Βόρειες χώρες να καταστρέφονται στην Ελλάδα για αυτό οι περισσότερες είναι σταματημένος αν το έχετε προσέξει.
Για να δουλέψουν στην ηπειρωτική Ελλάδα οι ανεμογεννήτριες πρέπει να έχουν πολύ δυνατά φρένα και να αντέχουν οι πύργοι και τα φτερά τους στις υψηλότερες συχνότητες που έχει ο Ελληνικός αέρας. Γιατί η ιδιοσυχνότητα του συστήματος πρέπει να είναι υψηλότερη ή πολύ χαμηλότερη για να μπορεί να αντέξει τον ελληνικό αέρα ώστε να μην σπάσουν τα φτερά και οι πύργοι.
Τα μόνα μέρη στην Ελλάδα που έχουν αέρα κατάλληλο για ανεμογεννήτριες κατασκευασμένες στη βόρεια Ευρώπη είναι τα νησιά και οι θάλασσες μας.
Όμως αυτές οι περιοχές έχουν ένα βασικό πρόβλημα δεν είναι διασυνδεδεμένες. Και οι αποστάσεις είναι πολύ μεγάλες που δημιουργούν προβλήματα στις ηλεκτρικές απώλειες αν χρησιμοποιήσουμε υποβρύχια καλώδια υψηλής τάσης, με αποτέλεσμα να είμαστε αναγκασμένοι να καίμε πολύ πετρέλαιο σε stand by για να μπορούμε να εξισορροπήσουμε την αυξομείωση της ενέργειας από τις ανεμογεννήτριες.
Στην Ελλάδα αυτό που έχει νόημα να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον είναι η ηλιακή ενέργεια και αυτή στα σπίτια στις ταράτσες με αποθήκευση σε συνδυασμό με μπαταρίες. Αυτό που λένε microgrids και distributed power generation. Σε αυτό το μοντέλο έχει θέση και ο άνεμος με μικρές κάθετες αθόρυβες ανεμογεννήτριες που θα συμπληρώνουν τα ηλιακά, όλα όμως πάντα σε συνδυασμό με αποθήκευση.
Είναι το μόνο μοντέλο που έχει νόημα για την Ελλάδα του αύριο. Εν τω μεταξύ η αναβάθμιση των λιγνιτικών είναι μονόδρομος.
