5 “καυτά” ερωτήματα για την Κεντρική Αποθήκη του Δήμου Χαϊδαρίου

 

Ο Γραμματέας του Συλλόγου Εργαζομένων Δήμου Χαϊδαρίου, κ. Δημήτρης Σταυρίδης, έστειλε στην εφημερίδα μας άρθρο με τίτλο “Με αφορμή τα Μέσα Ατομικής Προστασίας των εργαζομένων στο Δήμο μας”. Ανάμεσα στα όσα καταγράφει για τα δικαιώματα των εργαζομένων, αναφέρεται στο θέμα της Κεντρικής Αποθήκης του Δήμου, την οποία χαρακτηρίζει σαν “κατ’ ευφημισμόν και μόνο” κεντρική αποθήκη. Στα σοβαρότατα ερωτήματα που θέτει, όπως ενδεικτικά “η έλλειψη μηχανογράφησης για την παραλαβή, τον έλεγχο ροής, τη χρέωση και τη διακίνηση όλου του προμηθευόμενου υλικού“, απαιτούνται από τη διοίκηση του Δήμου δημόσιες απαντήσεις, αφού μιλάμε για προμηθευόμενα υλικά αξίας εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, κάθε χρόνο.    

Ολόκληρο το άρθρο του κ. Σταυρίδη

Σε λίγες μέρες θα πραγματοποιηθεί προγραμματισμένη Γενική Συνέλευση των Εργαζομένων του Δήμου μας, με ένα από τα κύρια θέματα της να είναι η διεκδίκηση από πλευράς ορισμένων κατηγοριών εργαζομένων:

α) των Μέσων Ατομικής Προστασίας (ΜΑΠ) που δικαιούνται βάσει της υφιστάμενης νομοθεσίας για τα έτη 2012-2016 και δέν έχουν, στο σύνολο τους, αποδοθεί και β) το φρέσκο γάλα που επίσης δικαιούνται βάσει της υφιστάμενης νομοθεσίας για την ίδια χρονική περίοδο και που δεν έχει, στο σύνολο του, αποδοθεί.

Με αφορμή, λοιπόν, τις δύο αυτές διεκδικήσεις και το ότι ουδείς αρμόδιος στο Δήμο γνωρίζει και ουδείς μπορεί με σαφήνεια να βεβαιώσει τι έχει λάβει ο κάθε δικαιούχος από αυτό που του αναλογεί, έρχονται και πάλι στην επικαιρότητα ο τρόπος λειτουργίας των εμπλεκομένων δομών του Δήμου μας, η αναγκαιότητα ενός νέου, σύγχρονου και λειτουργικού Οργανισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας (Ο.Ε.Υ.), καθώς και η ολιγωρία, η αδράνεια και οι υπεκφυγές με τις οποίες η Διοίκηση του Δήμου αντιπαρέρχεται αυτά τα ζητήματα.

Για να μην πλατειάσω και επεκταθώ στο σύνολο των προβλημάτων των δομών του Δήμου, που σχετίζονται (με τον ένα ή τον άλλο τρόπο) με την εν λόγω δίκαιη διεκδίκηση των εργαζομένων, θα θέσω ένα μόνον θέμα:

Ο Δήμος μας προμηθεύεται κάθε χρόνο (με τις διαδικασίες που προβλέπονται από την κείμενη νομοθεσία) μεγάλες ποσότητες και παντός είδους υλικά, εργαλεία, εξαρτήματα, πάγιο εξοπλισμό, ανταλλακτικά, αναλώσιμα κλπ. για το σύνολο των Υπηρεσιών του. Οι προμήθειες αυτές  αποτελούν κάθε χρόνο ένα πολύ σημαντικό κομμάτι στο σύνολο των εξόδων του Δήμου.

Ερώτηση: για το σύνολο αυτών των προμηθειών ο Δήμος μας έχει σαφή, συγκεντρωτική και ξεκάθαρη αντίληψη για το πώς και από ποιους γίνονται οι διαδικασίες παραλαβής τους (ουσιαστικά και όχι τύποις), πού αποθηκεύονται, πώς καταγράφονται, πώς καταχωρούνται τα σχετικά αποδεικτικά παραστατικά της παραλαβής τους, πώς οι προμήθειες διατίθενται στις οικείες Υπηρεσίες, σε ποιους υπαλλήλους είναι χρεωμένο το κάθε είδος, πώς γίνεται ο έλεγχος σωστής χρησιμοποίησης του;

Εξειδικεύω την ερώτηση:

Έχει κανείς ποτέ επισκεφθεί την (κατ’ ευφημισμό και μόνον) κεντρική αποθήκη του Δήμου;

Γνωρίζουν αυτοί που διοικούν το Δήμο πως η αποθήκη αυτή είναι ένα ημιυπόγειο εντελώς ακατάλληλο για τη χρήση που προορίζεται και ακόμη πιο ακατάλληλο για να φιλοξενήσει εργαζόμενους που θα θελήσουν να κάνουν στοιχειωδώς καλά τη δουλειά τους;

Γνωρίζει η διοίκηση του Δήμου ότι τα προμηθευόμενα για τις διάφορες Υπηρεσίες του Δήμου είδη δεν καταγράφονται σε θεωρημένα βιβλία αποθήκης ως εισερχόμενα είδη και ότι δεν υπάρχει κεντρικός έλεγχος για τη χρέωση, τη διάθεση και την ανάλωση τους;

Γνωρίζει ότι δεν υπάρχει κανένα (ούτε στοιχειώδες) σύστημα μηχανογράφησης για την παραλαβή, τον έλεγχο ροής, τη χρέωση και τη διακίνηση όλου του προμηθευόμενου υλικού;

Γνωρίζει ότι η (κατ’ ευφημισμόν και μόνον) αποθήκη δεν διαθέτει ηλεκτρονικό υπολογιστή, στοιχειώδες εργαλείο για να διεκπεραιωθεί μία τέτοια διαδικασία;

Γνωρίζει ότι η (κατ’ ευφημισμόν και μόνον) αποθήκη είναι ένας χώρος σε άθλια κατάσταση, χωρίς νερό και με διαλυμένα είδη υγιεινής;

Και να μην ακούσω ότι για όλα αυτά φταίει ο υπάλληλος που τη διαχειρίζεται ή (μάλλον) που του την έχουν φορτώσει στην πλάτη του! Τα έχει πει όλα αυτά ο άνθρωπος και όχι μόνο μία φορά, αλλά “εις ώτα μη ακουόντων”.

Όταν λοιπόν κεντρική αποθήκη δεν υπάρχει στο Δήμο, όταν τα αξίας πολλών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ κατ’ έτος προμηθευόμενα είδη, πρακτικά δεν ελέγχονται με σύγχρονους και αποδοτικούς τρόπους για την προώθηση τους προς τις Υπηρεσίες που τα χρειάζονται, όταν ο έλεγχος για τη σωστή διάθεσή τους και για τη σωστή χρήση τους επαφίεται στον πατριωτισμό και στην καλή διάθεση μη εξουσιοδοτημένων προς αυτό υπαλλήλων και η όλη διαδικασία δεν παρακολουθείται κεντρικά και οργανωμένα από αυτούς που θα έπρεπε, τότε ποιος και πώς να ξέρει και τι Μεσα Ατομικής Προστασίας έχει λάβει ο κάθε δικαιούχος εργαζόμενος με βάση τη Σύμβαση Εργασίας, με την οποία έχει προσληφθεί, πόσα από αυτά έχουν παραληφθεί και από ποιους στο Δήμο μας και σε ποιους και πότε έχουν διανεμηθεί;

Η εικόνα αυτή πρέπει να αλλάξει. Και πρέπει να αλλάξει σύντομα.

Όσοι από εμάς, χρόνια τώρα, φωνάζουμε για τις αναγκαίες αλλαγές που πρέπει να γίνουν στις δομές του Δήμου και στον υφιστάμενο ξεπερασμένο Οργανισμό Εσωτερικής Υπηρεσίας του, αντιμετωπιζόμαστε με καχυποψία και αντί για απαντήσεις στα ερωτήματα που θέτουμε στη Διοίκηση του Δήμου εισπράττουμε δυσφορία και υπεκφυγές. Μέχρι πότε όμως;

Χαϊδάρι 06 – 12 – 2017