από Παναγιώτης Καρκατσούλης
Oι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχουν δώσει απτά δείγματα γραφής του τρόπου που αντιλαμβάνονται την αξιοκρατία και την εύρυθμη λειτουργία του δημοσίου. Έχοντας απογειώσει τις χειρότερες πελατειακές πρακτικές, διορίζουν παντού κομματικούς φίλους, εγκάθετους και τρολ. Χωρίς αιδώ, χωρίς αισχύνη, με απόλυτη περιφρόνηση όχι μόνο στην ισότητα και την αξιοκρατία αλλά και στον κρατικό προϋπολογισμό. Έχοντας κατακτήσει την τεχνογνωσία των κομματικών προσλήψεων κινούνται, ωστόσο, ευφυέστερα των προκατόχων τους, αφού αποφεύγουν, εντέχνως, τους σκοπέλους της νομιμότητας και της δημοσιονομικής επιβάρυνσης. Την παράκαμψη της νομιμότητας την επιτυγχάνουν, έχοντας έναν πειθήνιο όρχο 153 μουτζαχεντίν-βουλευτών, οι οποίοι δεν διστάζουν να ψηφίζουν ως συνταγματικές, ακόμη και προφανώς αντισυνταγματικές διατάξεις. Την δημοσιονομική επιβάρυνση την παρακάμπτουν μέσω έωλων κατασκευών με τις οποίες μεταφέρουν το βάρος των ρουσφετιών τους από τον κρατικό προϋπολογισμό στους προϋπολογισμούς των άλλων.
Ένα προνομιακό πεδίο στο οποίο η κυβέρνηση δοκιμάζει τις τεχνικές της είναι εκείνο της καθαριότητας. Μετά την απεργία των συμβασιούχων των Δήμων στην καθαριότητα, η κυβέρνηση τους υποσχέθηκε την μετατροπή των συμβάσεών τους σε μόνιμες, νομοθετώντας μια διάταξη-έκτρωμα. Ενώ είχε υποσχεθεί ότι θα τους μονιμοποιούσε όλους, εν τέλει, πριμοδότησε τις μισές από τις 8.166 θέσεις που προκήρυξε, προκειμένου να μπορέσει να προσλάβει κι άλλους καινούργιους, διευρύνοντας το πεδίο των δυνητικών ψηφοφόρων της. Οι υπουργοί εσωτερικών και διοικητικής ανασυγκρότησης είχαν, προηγουμένως, φροντίσει ώστε το κόστος των προσλήψεων που οι ίδιοι αποφασίζουν, να το πληρώσουν οι Δήμοι! Πως; Υποχρεώνοντάς τους να καταβάλλουν την μισθοδοσία των υπαλλήλων μέσα από τα τέλη καθαριότητας τα οποία είναι ανταποδοτικά και συνεπώς, δεν βαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό αλλά τον προϋπολογισμό των Δήμων.
Όταν συζητήθηκε η διάταξη στη Βουλή, η αντιπολίτευση διαμαρτυρήθηκε εντόνως, προβάλλοντας την αντισυνταγματικότητά της. Η κυβέρνηση, παρ’ όλον ότι δεν βρήκε έναν ισχυρό λόγο για να μας πείσει ότι η αρχή της ισότητας δεν παραβιάζεται όταν άνθρωποι με τα ίδια προσόντα για τις ίδιες θέσεις μοριοδοτούνται α λα καρτ, ψήφισε εν χορώ την ρύθμιση.
Το ΑΣΕΠ στο οποίο περιήλθε η «καυτή πατάτα» να οργανώσει έναν διαγωνισμό βάσει μιας, ουσιαστικά, αντισυνταγματικής ρύθμισης, άρχισε να γίνεται δέκτης διαμαρτυριών των εργαζομένων στην καθαριότητα που ζητούσαν την επέκταση της ρύθμισης σε όλους. Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Το ΑΣΕΠ αντί να εφαρμόσει την διάταξη ως είχε, προχώρησε σε ερμηνεία της, διευρύνοντας το πεδίο εφαρμογής της «ειδικής εμπειρίας» που προβλεπόταν για τους μισούς και στους άλλους μισούς!
Το ΦΕΚ της αρχικής προκήρυξης 3Κ/2018 τροποποιήθκε εν ριπή οφθαλμού, κάποιοι κομματικοί εκπρόσωποι παραιτήθηκαν κι έτσι βρισκόμαστε μπροστά σε έναν νέο τοπίο. Για πρώτη φορά, το ΑΣΕΠ λειτουργεί ως διορθωτής σφαλμάτων και παραλείψεων του νομοθέτη! Η θεσμική αναπηρία του ελληνικού πολιτικο-διοικητικού συστήματος να μπορεί μονον η Βουλή να κηρύξει ως αντισυνταγματική μια ρύθμιση που η ίδια ψηφίζει, προφανώς, δεν θεραπεύεται από μια ανεξάρτητη Αρχή.
Ελπίζω ότι το ΑΣΕΠ δεν θα υποπέσει, ξανά, σε τέτοιο ολίσθημα. Τα μέλη του πρέπει να προστατεύσουν τη νομιμότητα και το κύρος της Αρχής, αντιτιθέμενα στους χειρισμούς των πονηρών πολιτευτών της κυβέρνησης.
