“Ποτέ κανείς δεν έχει πάρει σοβαρά την Πολιτική Προστασία στο Χαϊδάρι”
Το άρθρο μας για την έλλειψη εθελοντικής συμμετοχής στην καλοκαιρινή πυρασφάλεια του Δήμου (Καμαρώνουμε για τα δάση μας, αλλά πού είναι οι εθελοντές του Χαϊδαρίου;) προκάλεσε αρκετές αντιδράσεις και έφερε στο προσκήνιο το σοβαρό ζήτημα που λέγεται Πολιτική Προστασία. Αρκετοί συμπολίτες αντέδρασαν σε κάποιες σκέψεις μας, είτε δημόσια είτε με μηνύματα στην εφημερίδα μας. Σε όσα έγραψαν στα σχόλιά τους ή μας είπαν κατ΄ιδίαν, υπάρχει μία κοινή συνισταμένη: Ότι η οργάνωση του σώματος των εθελοντών μπορεί να γίνει μόνο με πρωτοβουλία και πρόσκληση του Δήμου, ώστε να έχει ουσιαστικό νόημα. Μάλιστα κάποιοι σύλλογοι μας είπαν ότι ήδη έχουν θέσει τις ομάδες τους στη διάθεση της Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Χαϊδαρίου, αλλά δεν υπάρχει συνέχεια από μέρους του.
Στη συνέχεια παρουσιάζουμε τις σκέψεις δύο συμπολιτών για την οργάνωση της εξαιρετικά κρίσιμης υπηρεσίας που λέγεται Πολιτική Προστασία:
Το πρώτο πράγμα που σε μαθαίνουν όταν αποφασίσεις να ασχοληθείς με τον εθελοντισμό είναι ότι πρέπει να είσαι εκπαιδευμένος γιατί η άγνοια ή η αμάθεια μπορεί να φέρει αντίθετα αποτελέσματα.
Ρωτώ τώρα εγώ σαν πρώην εθελόντρια διασώστρια από πότε μέλη αθλητικών και εθνικοτοπικών συλλόγων, χωρίς καμία εκπαίδευση, μπορούν να βγουν έξω για πυρασφάλεια και πυροπροστασία;
Επίσης πολλοί δήμοι συνεργάζονται με διασωστικές ομάδες άλλων δήμων. Γιατί δεν φροντίζει ο δήμος μας να συνεργαστεί;
Τέλος να προσθέσω ότι ΟΥΔΕΠΟΤΕ οι διασώστες εργάζονται με ανταλλάγματα… ( νοίκια και άλλα συλλόγων). Είναι μόνο ηθικά αυτά που εισπράττεις ως εθελοντής και είναι πολλά πιστέψτε με…
Όσο για το φιλότιμο να είστε σίγουροι ότι περισσεύει στους εθελοντές μαζί με την ενσυναίσθηση και την ευθύνη που τους διακρίνει….
Οι εθελοντές έρχονται να καλύψουν επικουρικά την οργανωμένη πολιτική προστασία και όχι να καλύψουν λάθη που κάνουν οι δημοτικές αρχές. Ποτέ όλα αυτά τα χρόνια κανείς δεν έχει πάρει σοβαρά το κομμάτι της πολιτικής προστασίας στο Χαϊδάρι, παρά μόνο με κάποιες ετήσιες τυπικές συνεδριάσεις διαδικαστικού χαρακτήρα.
Γιατί, εάν έπαιρναν κάποιοι σοβαρά το κομμάτι της πολιτικής προστασίας στον Δήμο, θα την είχαν οργανώσει με μόνιμο και εξειδικευμένο προσωπικό, το οποίο θα είναι εκπαιδευμένο για φυσικές καταστροφές από τις υπάρχουσες κρατικές υπηρεσίες, (άλλωστε η Πυροσβεστική Υπηρεσία παρέχει την δυνατότητα εκπαίδευσης με πιστοποίηση).
Όσο αναφορά την χρηματοδότηση και το μειωμένο προσωπικό, εγώ θεωρώ ότι ο Δήμος είχε την δυνατότητα να πάρει επιπλέον προσωπικό μετάφεροντας χρήματα από άλλους κωδικούς, που είναι δευτερεύουσας σημασίας για τον Δήμο όπως π.χ. που αναφέρετε στο άρθρο σας για τα νοίκια στους συλλόγους… για ποιο λόγο; Οι σύλλογοι θα πρέπει μόνοι τους με διάφορους τρόπους να καλύπτουν τα έξοδά τους και να μην περιμένουν την κρατική μέριμνα και δεν την ξύνω παραπάνω αυτή την πληγή…
Όπως και για πιο λόγο κάποια άτομα που προσλαμβάνονται για την Πυρασφάλεια κάθε χρόνο μετατάσσονται σε άλλες υπηρεσίες του Δήμου μέχρι να λήξει το 4μηνο τους και στην ουσία η Πυρασφάλεια μένει με τα 2/3 του προσωπικού της;
Με λίγα λόγια, εάν θέλουμε πραγματικά Πολιτική Προστασία στο Χαϊδάρι, θα πρέπει να πάρουμε την πρωτοβουλία για μια συνεδρίαση στο Δημοτικό Συμβούλιο με αποκλειστικό θέμα αυτό την οργάνωσή της με στελέχωση προσωπικού, το οποίο θα είναι αποκλειστικά σε αυτή την υπηρεσία και εκπαιδευμένο. Επειδή γνωρίζουμε ότι ο Δήμος από μόνος του δεν έχει την δυνατότητα πρόσληψης μόνιμου προσωπικού, αλλά για αρχή θα μπορούσε να το μεταφέρει από άλλες υπηρεσίες και αυτό πάει στην ευαισθησία του κάθε εργαζόμενου, εάν θέλει να επανδρώσει αυτή την υπηρεσία, και μετέπειτα με πιέσεις όχι μόνο του Δήμου μας αλλά και όμορων Δήμων, να σταλεί έγγραφο στο Υπουργείο Εσωτερικών για μια προκήρυξη πρόσληψης μόνιμου προσωπικού αποκλειστικά στην Πολιτική Προστασία των Δήμων.
Όσο για την εκπαίδευσή τους επειδή το κόστος κυμαίνεται από 120€ σε ιδιωτικά κέντρα και φυσικά για ορισμένους δεν υπάρχει ούτε αυτή η δυνατότητα, θα μπορούσε ο Δήμος όταν και οπότε οργανώσει την πολιτική προστασία (ΣΟΒΑΡΑ) αυτά τα άτομα που θα πάρει σε συνεργασία με την πυροσβεστική να τα στείλει εκεί για εκπαίδευση, πληρώνοντας και το κόστος της εκπαίδευσής τους, που για έναν Δήμο είναι αμελητέο ποσό συνολικά (άλλωστε το κάνουν πολλές υπηρεσίες του δημοσίου και ιδιωτικές επιχειρήσεις όταν θέλουν να εκπαιδεύσουν το προσωπικό τους πληρώνοντας το κόστος).
Όσο για την υλικοτεχνική υποδομή, μήπως κάποια στιγμή μέσω του Φιλόδημος ΙΙ ή κάποιας άλλης χρηματοδότησης να εντάξουμε στο πρόγραμμα την αγορά ενός μικρού πυροσβεστικού οχήματος ή την αναβάθμιση του υπάρχοντος 4×4 πυροσβεστικού οχήματος που διαθέτει ο διαθέτει ο Δήμος αποκλειστικά γι’αυτην την υπηρεσία και δεν είναι ενταγμένο σε αυτήν αλλά ανήκει κάπου αλλού. Όπως επίσεις και την αγορά ενός σύγχρονου μικρού εκχονιστικού οχήματος πολλαπλών χρήσεων.
Είναι μερικές από τις πολλές παρατηρήσεις και προτάσεις που θα μπορούσαμε σαν δημότες να καταθέσουμε στο τραπέζι του Δημοτικού Συμβουλίου για το θέμα αυτό και μετά συζητάμε για το θέμα του εθελοντισμού.
Η κ. Lizbeth Michael Boura σημειώνει: “Πού είναι η οργάνωση από το δήμο για μητρώο εθελοντών και συντονισμό κλπ; Ο δήμος είναι θεσμικά αρμόδιος και κανένας άλλος δεν μπορεί να σχεδιάσει δράσεις στα όρια του.” Παραθέτει δύο χαρακτηριστικά δύο λίνκ από την οργάνωση των εθελοντών στον Δήμο Ελληνικού Αργυρούπολης: Ίδρυση Γραφείου Εθελοντισμού, δημιουργία μητρώου Εθελοντών και σύσταση Σώματος Εθελοντών Δήμου Ελληνικού – Αργυρούπολης /// Εθελοντική Ομάδα Δασοπροστασίας και Πυρόσβεσης Δήμου Ελληνικού Αργυρούπολης.
