“Πόσο θα ζήσει το νέο ταρτάν στο Στάδιο του Δάσους;”
“Αν η εκτέλεση ενός έργου δεν γίνει με επάρκεια, θα συναντήσεις σύντομα μπροστά σου προβλήματα”, μας λέει συνομιλητής μας του οποίου η επαγγελματική ενασχόληση ήταν γύρω από τον χώρο των δημόσιων έργων. Τώρα που πήρε σύνταξη πηγαίνει σε τακτική βάση το Γήπεδο του Δάσους για λόγους ευ ζην, αλλά έχει αμφιβολίες για την ποιότητα κατασκευής της πρόσφατης ανακατασκευής του ταρτάν.
Πιο συγκεκριμένα, μάς εξηγεί ότι δεν υπάρχει τερματικό που να προστατεύει τον τάπητα. “Αυτό θα προκαλέσει φθορά στις άκρες. Ήδη έχει αρχίσει να τρίβεται. Είναι ερώτημα το πόσο θα καταφέρει να ζήσει.” “, μας λέει.
Υπάρχει ένα άλλο σημείο το οποίο θεωρεί επικίνδυνο για τη σωματική ακεραιότητα των χρηστών του γηπέδου, αθλητών και περιπατητών. Πρόκειται για τις σχάρες του περιμετρικού αύλακα αποχέτευσης των ομβρίων. Όπως λέει, είναι σπασμένες ή στραβωμένες. Δεν γνωρίζει αν είναι αντικείμενο της εργολαβίας που έτρεξε, αλλά η επισκευή τους είναι απλή και μπορεί να την κάνει χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία η Αυτεπιστασία του Δήμου. “Τόσο πρόβλημα είναι να κολλήσουν 4-5 σχάρες για να μην σπάσει το πόδι του κάποιος;”, ρωτάει. Επιπλέον το αυλάκι είναι σε κάποια σημεία εντελώς βουλωμένο.
Αφενός, είμαστε ευγνώμονες που αντικαταστάθηκε ο τάπητας, αφετέρου, η ποιότητα της δουλειάς είναι πράγματι ελλιπής. Στα επόμενα 2-3 χρόνια θα αρχίσουν οι φθορές και θα αδιαφορήσουν ξανά οι αρμόδιοι για αρκετά χρόνια, όπως πάντα. Γιατί οι μίζες είναι σαφώς προτιμότερες από την εμπρόθεσμη στήριξη των πολιτών του εκάστοτε δήμου έστω σε ό,τι αφορά τον αθλητισμό. Αφήστε τους υπόλοιπους τομείς. Μην είμαστε και πλεονέκτες.
Είναι το ίδιο που συμβαίνει στο παλιό γήπεδο του Αγίου Ιεροθέου, στο δήμο Περιστερίου, απέναντι από το ‘Αλσος Περιστερίου. Χρονίως εγκαταλελειμμένο, με ανθρώπους να κατοικούν αυθαίρετα στα αποδυτήρια και στο δωμάτιο της γραμματείας, να χρησιμοποιούν ρεύμα(!) και να έχουν μάλιστα και τα κλειδιά για την πόρτα που οδηγεί στον αγωνιστικό χώρο, τον οποίο καταλαμβάνουν κάθε μέρα από το μεσημέρι και ύστερα για να παίζουν κρίκετ. Εάν τόσα χρόνια το είχε μετατρέψει σε στάδιο ο Παχατουρίδης, δεν θα πλημμυρίζαμε το στάδιο του Δάσους και της Χωράφας. Θα μοιραζόταν το πλήθος κάπως ισόποσα. Αλλά που…