Η φαμίλια του Βαγγέλη, το πεδίο μάχης και η “ατομική ευθύνη” – Βίντεο
Ο Βαγγέλης, όπως έχει ονομαστεί το μεγάλο αγριογούρουνο που ηγείται ενός από τα κοπάδια του Δαφνίου, έχει πολλά στόματα να θρέψει. Στο βίντεο που ακολουθεί, μόλις έχουν ρίξει τον κάδο στην Κομνηνών και τσακώνονται. Είναι τουλάχιστον είκοσι αγριογούρουνα, μερικά εκτός πλάνου, όπως μας πληροφορεί ο κ. Γιώργος Κόκκινος, που μάς έστειλε το βίντεο.
Ο ίδιος σημειώνει:
Έχουν περάσει δυόμιση μήνες που η Κομνηνών κάθε μέρα είναι πεδίο μάχης. Κάδοι ριγμένοι, σκουπίδια στο δρόμο και το δάσος, οι κάτοικοι μαζεύουν τους κάδους για να περάσει το λεωφορείο, κάδοι που τους πέρνει η κατηφόρα κλπ κλπ.
Ούτε το Δασαρχείο ούτε ο Δήμος έχουν κάνει κάτι σε πρακτικό επίπεδο για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.
Το σίγουρο είναι ότι τα ζώα δεν φταίνε πουθενά. Το γεγονός ότι ο οικότοπος τους δεν μπορεί να τα θρέψει οφείλεται σε ανθρωπογενείς παράγοντες. Η αύξηση του πληθυσμού τους και αυτή οφείλεται σε ανθρώπινες παρεμβάσεις.
Πώς λοιπόν θα διαχειριστούμε την άγρια ζωή όταν περνάει στον αστικό ιστό και υπάρχουν δυσλειτουργίες;
ΥΓ
Η ανακοίνωση του Δασαρχείου λέει μην ταΐζετε τα αγριογούρουνα. Τα αγριογούρουνα βρίσκουν τροφή από τους τέσσερις κάδους όπου τα ρίχνουν κάθε βράδυ. Άρα;
Οδηγίες δίνονται, αλλά μέτρα δεν παίρνονται
Το Δασαρχείο Αιγάλεω και ο Δήμος Χαϊδαρίου, δίνουν κάθε τόσο οδηγίες στους κατοίκους, αλλά δεν παίρνουν κανένα παρεμβατικό μέτρο για τον περιορισμό της κυκλοφορίας των άγριων ζώων στον αστικό ιστό.
Σε προηγούμενα άρθρα μας αναφέραμε ότι στο παρελθόν γινόταν έλεγχος του πληθυσμού των ζώων από το Δασαρχείο Αιγάλεω, το οποίο με ειδικές παγίδες έπιανε αγριογούρουνα και τα μετέφερε σε άλλα μέρη με μεγαλύτερα δάση. Είναι άγνωστο όμως αν συνεχίζεται αυτή η παρέμβαση (βλέπε “Σαφάρι” για την παγίδευση αγριόχοιρων στο Δαφνί). Δεν οφείλει κάποια ενημέρωση το Δασαρχείο;
Επίσης κάτοικοι της περιοχής που βιώνουν κάθε βράδυ την παρουσία των ζώων ζητούν να μπαλωθεί το συρματόπλεγμα στο όριο του Άλσους Δαφνίου (ή ακόμα καλύτερα να φτιαχτεί καινούργιο και ανθεκτικότερο), καθώς και να φτιαχτεί ένα μεταλλικό πλαίσιο που να περικλείει τους κάδους στα σημεία που γειτονεύουν με το δάσος. Δεν αντιλαμβάνεται ο Δήμος ότι η κατάσταση αυτή είναι πια μια νέα κανονικότητα;
Οι κάτοικοι αισθάνονται πως ότι μπορεί να γίνει κινείται στο πλαίσιο της “ατομικής ευθύνης” και φυσικά δεν αισθάνονται καθόλου άνετα όταν μεγάλα ζώα τριγυρνούν στις γειτονιές τους, ρυπαίνουν, ανακατεύον κάθε βράδυ τους κάδους και αποτελούν κίνδυνο για τροχαία ατυχήματα.
