Στην εποχή μας το άγριο πέρασμα στην Αττική από τα δυτικά έχει “τιθασευτεί” πολλαπλώς: Δρόμοι με πολλές λωρίδες κυκλοφορίας, σήραγγες, γέφυρες, γραμμές τρένου.
Δεν ήταν πάντα έτσι. Η εξόχως δύσκολη στη διάβασή της πέτρινη πλαγιά πάνω από τη θάλασσα ενέπνευσε τη μυθολογία: Εδώ ο ληστής Σκίρων έριχνε στο βάραθρο τους περαστικούς, εξ’ ου και Σκιρωνίδες Πέτρες. Υπάρχουν πολλές περιγραφές για το δύσβατο της περιοχής σε κείμενα ιστορικών και περιηγητών (Παυσανίας, Πουκεβίλ, Σικελιώτης), που έδωσε στην περιοχή το σημερινό της όνομα: Κακιά Σκάλα.
Από τη σελίδα Megaristas αντλήσαμε το υλικό του άρθρου αυτού, δηλαδή τις παλιές φωτογραφίες και τις πληροφορίες.
Η παραλία των Μεγάρων, πριν την Κακιά Σκάλα, από στερεοσκοπική πλάκα του Jean Binot Απρίλιος του 1902. (Nikiforos G Fokas)
Στις αρχές του προηγουμένου αιώνα. Τα φυτά κάτω δεξιά είναι σε κίνηση και αυτό επιτρέπει να υποθέσουμε ότι ο φωτογράφος εκείνης της εποχής βρισκόταν μέσα στο τρένο και έβγαλε προς τα πίσω φωτογραφία, πηγαίνοντας προς Κινέτα.
Η Παλαιά Εθνική οδός προς Κόρινθο και ένα Opel Olympia 1962 record PII. Στο βάθος η Κούλουρη. (Nikiforos G Fokas)
Η ίδια φωτογραφία επιχρωματισμένη
Ο δρόμος στην Κινέτα το 1930 (επιχρωματισμένη φωτό)
Προπολεμική φωτογραφία. Φαίνεται χαμηλά η παλιά Εθνική Οδός (ο δρόμος που υπάρχει ακόμα και τώρα). Ψηλότερα είναι η γραμμή του τρένου, του οποίου η γέφυρα πάνω δεξιά δεν έχει ανατιναχτεί ακόμη.
Το ίδιο σημείο χωρίς τη γέφυρα. Την ανατίναξαν οι Γερμανοί κατά την αποχώρησή τους από την Ελλάδα, τον Οκτώβριο του 1944.
Η Παλαιά Εθνική Οδός είναι ασυζητητί η Ριβιέρα της Αττικής και προσφέρεται πάντα για υπέροχες διαδρομές
