Μιχάλης Ζαφειρόπουλος, ο Άνθρωπος που γνώρισα
Τον αδικοχαμένο δικηγόρο Μιχάλη Ζαφειρόπουλο τον γνώριζα εξ όψεως από τη Μυτιλήνη, αλλά ήρθα σε πιο στενή επαφή μαζί του μέσα από τη νομική μάχη που έδωσε για τον Μάριο Λιακόπουλο, υπόθεση που παρακολούθησε στενά το “Χαϊδάρι Σήμερα”. Ένας φτασμένος δικηγόρος, αλλά πάντα απλός και προσιτός άνθρωπος, ήταν ανά πάσα στιγμή διατεθειμένος να μιλήσει μαζί μου, να κάνει το καλύτερο για τον πελάτη του και να ενημερώνει την κοινή γνώμη. Με έκανε να αισθανθώ συνεργάτης του, ένας άνθρωπος με το Α κεφαλαίο.
του Γιώργου Παπαπαναγιώτου
Τον θυμάμαι παλιότερα, κάθε καλοκαίρι στο νησί μου τη Μυτιλήνη, να κάνει βόλτες στην προκυμαία με τη σύζυγο και τα παιδιά του. Η σύζυγός του Εβελίνα Καψιμάλη προέρχεται από μια σημαντική οικογένεια της πόλης. Ζεστός άνθρωπος, μιλούσε με όλο τον κόσμο, ενώ στο μεταξύ άρχισε να γίνεται αναγνωρίσιμος σαν επαγγελματίας, βαδίζοντας στα βήματα του πατέρα του.
Οικογένεια δικηγόρων. Θυμάμαι ακόμα τον πατέρα του Επαμεινώνδα, πολλά χρόνια πριν, να απολαμβάνει το ουζάκι του πότε στην Παναγιούδα και άλλες φορές στο Μόλυβο, παρέα με συγγενείς και φίλους. Μάλιστα ο Νώντας, όπως τον αποκαλούσαν χαϊδευτικά, αναλάμβανε κατά διαστήματα και αρκετές σοβαρές δίκες στο πρώην Μεταβατικό Εφετείο Αιγαίου.
Δεν είχαμε σχετιστεί με τον Μιχάλη Ζαφειρόπουλο, ώσπου μια σοβαρή χαϊδαριώτικη υπόθεση μάς έφερε κοντά, αυτόν σαν δικηγόρο και εμένα σαν δημοσιογράφο.
Καλοκαίρι του 2013. Μόλις έχει ξεσπάσει η υπόθεση του πρώην αντιδήμαρχου Μάριου Λιακόπουλου. Συνήγορο υπεράσπισης ορίζει τον Μιχάλη, παλιό συναγωνιστή του από την ΟΝΝΕΔ. Τα φώτα της δημοσιότητας έχουν πέσει επάνω στον τότε προφυλακισμένο αντιδήμαρχο. Στήλες ολόκληρες φιλοξενούνται στις πρώτες και μεσαίες σελίδες του αθηναϊκού και τοπικού Τύπου. Γράφονται πολλά, αλλά κανείς δεν φιλοξενεί -έστω και σε δύο γραμμές- την άποψη του συνηγόρου υπερασπίσεως. Αναζητώ το τηλέφωνο του κ. Ζαφειρόπουλου από το Δικηγορικό Σύλλογο. Μου δίνουν το κινητό του. Τον καλώ. Το σηκώνει, του λέω την ιδιότητά μου και το μέσο που εκπροσωπώ και δέχεται αμέσως να μου παραχωρήσει συνέντευξη. Είναι πρόθυμος να απαντήσει με κάθε λεπτομέρεια, μιλώντας σε απλή γλώσσα, όπως του ζήτησα για να γίνουν κατανοητοί οι νομικοί όροι στους αναγνώστες μας. Με ευχαρίστησε για τη συνεργασία και αναγνώρισε πως μόνο το δικό μας τοπικό Μέσο φιλοξένησε και την άλλη πλευρά.
Αρχές Δεκεμβρίου του 2013. Οδηγώ το αυτοκίνητό μου στη Λεωφόρο Αθηνών, καθοδόν για την παρακολούθηση συνεδρίασης ενός Δημοτικού Συμβουλίου. Το κινητό μου χτυπάει. «Κύριε Παπαπαναγιώτου, καλησπέρα. Είμαι ο Μιχάλης Ζαφειρόπουλος. Αναγνωρίζοντας την αντικειμενικότητά σας, πήρα πρώτα εσάς να σας ενημερώσω ότι ο Μάριος μόλις πέρασε την πύλη των φυλακών Κορυδαλλού. Είναι ελεύθερος», μου είπε χαρούμενος. Προσπάθησα να συγκρατήσω στο μυαλό μου τους όρους που επιβλήθηκαν και άλλες λεπτομέρειες. Φτάνοντας στο Δημαρχείο, τηλεφώνησα αμέσως στη διεύθυνση της εφημερίδας για το ζεστό ρεπορτάζ που μου χάρισε ο Μιχάλης Ζαφειρόπουλος. Έκανα και άλλα αποκλειστικά μαζί του, χάρη στην ανοιχτή του διάθεση, πολύ διαφορετική από άλλους δικηγόρους που προτιμούν να μένουν απρόσιτοι.
Στο δικαστήριο
Με τον Μιχάλη, όπως μου επέτρεπε πια να τον αποκαλώ, ξανασυνατηθήκαμε στο Εφετείο Αθηνών, στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο του Μάριου Λιακόπουλου (από εκεί και η φωτογραφία). Ήμουν ο μοναδικός δημοσιογράφος εκεί, που με στυλό και το μπλοκάκι με το λογότυπο της εφημερίδας κρατούσα σημειώσεις της δίκης. Ο Μιχάλης ήταν επιβλητικός. Μετά το άκουσμα της απόφασης πήρα αποκλειστική δήλωση για την πρωτόδικη ποινή που επιβλήθηκε στον πελάτη του. «Η ποινή αυτή είναι προάγγελος της αθώωσης», υποστήριξε ο καλός δικηγόρος.
Δεν προλάβαμε να βρεθούμε στο νησί μας
Κατόπιν τον συναντούσα κατά διαστήματα σε δικαστικές αίθουσες. Εκείνος στη μάχη της δίκης και εγώ του ρεπορτάζ. Μας χαλάρωνε να μιλάμε για τη Μυτιλήνη και να υποσχόμαστε ότι θα βρεθούμε εκεί για ούζο. Δυστυχώς η μοίρα δεν επέτρεψε να συναντηθούμε στην αγαπημένα μας πόλη. Κατά διαστήματα του τηλεφωνούσα για να τον ρωτήσω πότε θα εκδικαστεί σε δεύτερο βαθμό η πολύκροτη υπόθεση για το Χαϊδάρι. Και αυτήν δυστυχώς δεν την πρόλαβε. Είχε οριστεί να γίνει σε λίγες μέρες, την Τρίτη 24 Οκτωβρίου…
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει, Μιχάλη.
