Ο κύριος Στέλιος όπως τον γνώρισα!
Στη μνήμη Στέργιου Ουτσιανκούση
γράφει η Αγγελική Γκανά – Ρηγάκη
Εκκλησιάζομαι στον ναό του Αγίου Γεωργίου από το Φθινόπωρο του 2010 μετά την εγκατάστασή μας στο Άνω Δάσος Χαϊδαρίου. Έβλεπα από τότε ανάμεσα στα μέλη της Εκκλησιαστικής Επιτροπής ένα σεβάσμιο άτομο να κινείται αθόρυβα στους χώρους του ναού και να μεριμνά σε όλη τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας για την απρόσκοπτη τέλεσή της. Μου είχε κάνει εντύπωση το σοβαρό κι ερευνητικό βλέμμα του που πίσω του έκρυβε διακριτική υπευθυνότητα και αμείωτο ενδιαφέρον, μία μόνιμη φροντίδα για ό,τι είχε σχέση με τον ναό. Έδειχνε άνθρωπος που ήθελε συνειδητά και υπηρετούσε «ψυχή τε και σώματι» την εκκλησία και τον Άγιο. Ήταν ο κύριος Στέλιος.
Έμαθα το όνομά του, όταν με παρέπεμψαν σε αυτόν για τα διαδικαστικά τελετής στη μνήμη των γονέων μου. Οι δρόμοι μας διασταυρώθηκαν πολύ αργότερα, όταν με την προτροπή του πατέρα Παναγιώτη Τζίμα, σημερινού ιερέα του ναού, δέχτηκα να αναλάβω ερευνητική εργασία για την ιστορία του ναού. Ο κύριος Στέλιος ήταν ο πρώτος στον οποίο μου συνέστησε να απευθυνθώ και πραγματικά ήταν η άκρη του νήματος για την έρευνά μου.
Οκτώβριο του 2018, πρωινό, στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του ναού συναντήθηκα με τον κύριο Στέργιο Ουτσιανκούση, που ήταν το σωστό όνομά του όπως μου είπε. Ήταν ένας ευγενικός άνθρωπος, απλός και πολύ πρόθυμος να συνδράμει στην επιτυχία του στόχου μου. Όντας ο ίδιος κάτοικος του Δάσους Χαϊδαρίου από το 1949 είχε γνωρίσει τον Μπαρμπαγιώργη, εμπνευστή και ιδρυτή του πρώτου μικρού Αη-Γιώργη της περιοχής και είχε ζήσει όλες τις φάσεις της εξέλιξης του ναού. Κατατοπιστικός σε όσα θυμόταν κατά τη συνάντησή μας, με ξενάγησε στη συνέχεια στο Αρχείο της Εκκλησίας και λίγες ημέρες μετά με συνέστησε στον κύριο Σωκράτη Νικηφορίδη, Γραμματέα των Διαχειριστικών Επιτροπών του ναού, ο οποίος είχε συντάξει και «Χρονικό της ιδρύσεως του ναού του Αγίου Γεωργίου».
Αρκετές φορές ξανασυνάντησα τον κύριο Στέλιο και ήταν πάντα διαθέσιμος, έτοιμος να κάνει ό,τι μπορεί, για να προχωρήσει αυτή η έρευνα. Εκείνο όμως που έκανε μεγαλύτερη την εκτίμησή μου στο πρόσωπό του ήταν ότι ποτέ σε καμία από τις διηγήσεις του δεν μίλησε για τον δικό του ρόλο στο έργο της ανέγερσης του ναού, ποτέ δεν πρόταξε το «εγώ» για τα τόσα που προσέφερε και που πληροφορήθηκα κατά την έρευνά μου.
Άνθρωπος χαμηλών τόνων ο κύριος Στέλιος, Αντιπρόεδρος επί σειρά ετών των Διαχειριστικών Επιτροπών, με βαθιά πίστη και αγάπη για το θεάρεστο έργο που επιτελείτο είχε καταλυτικό ρόλο στο έργο αυτό. Με οργάνωση και τόλμη, σε συνεργασία με όλα τα μέλη των Επιτροπών, με σύνεση και διαφάνεια συνέβαλε αποτελεσματικά στην επίτευξη του ιερού σκοπού.
Ο κ. Σωκράτης Νικηφορίδης στο «Χρονικό» του τον περιγράφει ως ένα «καλό διαχειριστή, έντιμο, ενεργητικό, άριστο νοικοκύρη της Επιτροπής, ο οποίος κατόρθωσε με τις οικονομίες του ταμείου να εξοφλήσει όλες τις υποχρεώσεις της μέχρι το τελευταίο ευρώ».
Αυτός ήταν ο κύριος Στέλιος που γνώρισα. Ένας σεμνός άνθρωπος, που η είδηση του θανάτου του δεν προξένησε θλίψη μόνο στους δικούς του ανθρώπους, αλλά και σε όλους εμάς που τον γνωρίσαμε ευλαβικό διάκονο της Χάρης του Αγίου Γεωργίου!
Με αφορμή τη συμπλήρωση σαράντα ημερών από τον θάνατό του οι σκέψεις μου αυτές αφιερωμένες στη μνήμη του αποτελούν έκφραση ευγνωμοσύνης στο πρόσωπό του, ένα μεγάλο «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» για την πολύτιμη συμβολή του στην προσπάθειά μου να γράψω την ιστορία του ναού του Αγίου Γεωργίου, που τόσα χρόνια εκείνος υπηρέτησε. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει!!! Αιωνία του η Μνήμη!!!
Χαϊδάρι 28 Μαΐου 2021
