Μετά την πρόσφατη δημόσια “αναζωπύρωση” του θέματος, ο Κυριάκος Ντηνιακός επανέρχεται με επιστολή του. Λέει ότι την περίοδο που λήφθηκαν οι αποφάσεις για τον σχεδιασμό του Μετρό δεν ήταν δήμαρχος. Επομένως όχι μόνο δεν έχει ευθύνη, αλλά και καμία σχέση. Χαρακτηρίζει τον ψίθυρο “ως παράλογη κατηγορία σε βάρος του κακοήθη, κακόβουλη και συκοφαντική”.

Κυριάκος Ντηνιακός για το Μετρό

Υπηρέτησα από τη θέση του αιρετού την πόλη επί σχεδόν 20 χρόνια. Είναι για μένα ιδιαίτερη τιμή ότι οι συμπολίτες μου με εμπιστεύθηκαν πέντε φορές. Με εξέλεξαν Δήμαρχο σε ισάριθμες εκλογικές αναμετρήσεις. Στο τέλος της 5ης τετραετίας, τον Δεκέμβρη του 2006, θεώρησα ότι ολοκληρώθηκε η πορεία μου. Αποχώρησα λοιπόν από τα αυτοδιοικητικά της πόλης.

Από τότε έχω αποσυρθεί αποφεύγοντας να κάνω δηλώσεις και να παρεμβαίνω. Χωρίς όμως να πάψω να ενδιαφέρομαι για τον τόπο όπου γεννήθηκα, ζω με την οικογένειά μου και χρόνια υπηρέτησα.

Σε όλη των αυτοδιοικητική μου διαδρομή μαζί με τους συνεργάτες μου κινηθήκαμε σ΄ένα κλίμα δεοντολογίας και αξιοπρέπειας. Προς όλους, φίλους και αντιπάλους, με κατανόηση και σεβασμό στις απόψεις τους και την οποιαδήποτε κριτική τους.

Είναι φυσικό λοιπόν να θλίβομαι για όλες αυτές τις κακοήθειες τις οποίες κυκλοφορούν γνωστοί κύκλοι εις βάρος μου, εκμεταλλευόμενοι τη σιωπή μου. Το προκλητικό είναι ότι το κάνουν ενώ γνωρίζουν ότι όλα είναι αδίστακτα ψεύδη. Και το χειρότερο ότι παρασύρουν πολλούς, οι οποίοι καλόπιστα γίνονται αναμεταδότες αυτών των συκοφαντικών διαδόσεων.

Τελευταίος αναμεταδότης της ψευδούς σε βάρος μου κατηγορίας για το Μετρό ο ίδιος ο σημερινός Δήμαρχος, Μιχάλης Σελέκος. Σε ομιλία του στο Δημαρχείο, αντί να σταθεί στο όποιο έργο του στα σχεδόν πέντε χρόνια της θητείας του, ασχολήθηκε κυρίως με μένα. Όπως αναφέρει ο τοπικός Τύπος, «ο κ. Σελέκος έκρινε ως υποκρισία το γεγονός ότι ο πρώην Δήμαρχος Κυριάκος Ντηνιακός επί θητείας του, δεν ενέκρινε να έρθει το Μετρό στο Χαϊδάρι». Και βέβαια δεν δίστασε στη συνέχεια να επαναλάβει την ανυπόστατη αυτή κατηγορία σε αρκετές Συνελεύσεις – απολογισμούς, όπως τις ονομάζει.

Θέλω να αναφερθώ για άλλη μια φορά -ελπίζω τελευταία- στο θέμα του Μετρό. Με πραγματικά και αδιάσειστα στοιχεία, από τα οποία καταρρίπτεται η παράλογη αυτή κατηγορία εις βάρος μου. Διότι θα ήταν παραλογισμός, εγώ με τόση αγωνία για την πρόοδο της πόλης, να της στερήσω μια τόσο σημαντική λειτουργία.

“Δεν ήμουν δήμαρχος”

Η αλήθεια για το Μετρό έχει ως εξής. Η υπόθεση αυτή κρίθηκε τον Μάη του 1995. Εγώ τότε όμως δεν ήμουν Δήμαρχος!

Όπως είναι γνωστό, απουσίασα από την Οκτώβρη του 1993 μέχρι το τέλος του 1998, δηλαδή πέντε χρόνια περίπου. Ξαναγύρισα την 1.1.1999, μετά τις εκλογές του 1998.

Τον Απρίλη, λοιπόν, του 1995 ήμουν Πρόεδρος του Οργανισμού Αθήνας. Τότε πληροφορήθηκα ότι το Υπουργείο Συγκοινωνιών και η ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ Α.Ε. είχαν προγραμματίσει κι αποφασίσει το Μετρό να φτάνει δυτικά μέχρι την Πλατεία Εσταυρωμένου στο ΑΙΓΑΛΕΩ. Θεώρησα ότι αυτό δεν εξυπηρετούσε καθόλου τον Δήμο μας. Επίσης τους άλλους Δήμους της Δυτικής Αθήνας ούτε καν το Αιγάλεω.  Αμέσως λοιπόν ενημέρωσα τους τρεις Δημάρχους για να κινηθούν και να διεκδικήσουν την επέκταση του Μετρό. Ήταν τότε Δήμαρχος στο Χαϊδάρι, ο Κώστας Σπηλιόπουλος. Στην Αγία Βαρβάρα ο Λάμπρος Μίχος και στο Αιγάλεω ο Γιάννης Μυστακόπουλος.

Αποφάσισαν οι τρεις δήμαρχοι

Στη συνέχεια οι τρεις Δήμαρχοι, εκτιμώντας τη σοβαρότητα του προβλήματος, συνεννοήθηκαν μεταξύ τους. Συντόνισαν τις ενέργειές τους και τελικά συμφώνησαν και αποφάσισαν και οι τρεις να διεκδικήσουν επέκταση. Δηλαδή το Μετρό να φθάνει στη θέση που είναι σήμερα, στην Αγία Μαρίνα. Μάλιστα οι τρεις Δήμοι πήραν τρεις ομόφωνες αποφάσεις στα Δημοτικά τους Συμβούλια, όπου αναφέρουν τους λόγους της επιλογής τους.

Οι αποφάσεις αυτές, όλες του Μαΐου 1995, είναι οι εξής:

α) Του Δήμου Χαϊδαρίου η υπ΄αριθμ. 26 της 31 Μαΐου 1995.

β) Του Δήμου Αγίας Βαρβάρας η υπ΄αριθμ. 125 της 15 Μαΐου 1995 και

γ) Του Δήμου Αιγάλεω η υπ΄αριθμ. 297 της 11 Μαΐου 1995.

Με τις αποφάσεις αυτές τεκμηριώνεται η λασπολογία εις βάρος μου.

Ο Μιχάλης Σελέκος γνωρίζει την αλήθεια

Ειδικά για το Χαϊδάρι και τον σημερινό Δήμαρχο Μιχάλη Σελέκο, θέλω να σημειώσω ότι την εποχή εκείνη ήταν Δημοτικός Σύμβουλος. Άρα γνωρίζει όλη την υπόθεση από «πρώτο χέρι». Παρ΄όλα αυτά, τολμά να με κατηγορεί στην προσπάθειά του να με μειώσει, όπως έχει κάνει και σε άλλες περιπτώσεις.

Η απόφασή μου να υπερασπίσω την αλήθεια είναι διότι αυτή η κακοήθεια δεν θίγει μόνο εμένα προσωπικά. Προσβάλλει επίσης όλους όσους αγωνισθήκαμε για τη πόλη μας την εποχή εκείνη. Διότι όποιο έργο έγινε εκείνη την περίοδο δεν οφείλεται αποκλειστικά σε μένα. Ήμασταν πολλοί που προσπαθήσαμε για το Χαϊδάρι σ΄αυτή την περίοδο των 20 περίπου χρόνων. Ήταν οι Δημοτικοί Σύμβουλοι, οι Αντιδήμαρχοι, οι εργαζόμενοι στο Δήμο, οι ίδιοι οι Δημότες. Όλοι μαζί πορευθήκαμε στον αγώνα για το Χαϊδάρι, αλλά και ευρύτερα για τη Δυτική Αθήνα.

Για να γνωρίζουν οι νεότεροι

Έτσι έγιναν τόσα έργα. Επιτρέψτε μου να αναφέρω μερικά, καθώς οι νεότεροι μπορεί να μη τα γνωρίζουν, αλλά και οι μεγαλύτεροι ίσως να ξεχνούν. Διότι όπως γνωρίζετε δε θέλησα σε κανένα έργο να τοποθετηθεί αναμνηστική πλάκα.

Το Κολυμβητήριο, η Ανάπλαση Δυτικής Πύλης, το Αθλητικό Κέντρο στο Δάσος, το νεοκλασικό κτίριο Πύργος Παλατάκι. Κι ακόμη το Αθλητικό Κέντρο Τάκης  Χαραλαμπίδης στην Ιερά Οδό, ο πεζόδρομος στο Κεντρικό δάσος, το Δημαρχείο. Επιπλέον το Έρεισμα, το νεοκλασικό κτίριο Ν. Γύζη και ο περιβάλλων χώρος, τα ΚΑΠΗ Γρηγορούσας και Κεντρικό Χαϊδάρι. Επίσης η Δημοτική Επιχείρηση και οι λειτουργίες της ΑΙΘΡΙΟ, ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ, ΛΟΦΟΣ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ. Από όπου ο Δήμος επί των ημερών μας εισέπραττε σημαντικά έσοδα. (Μόνο από το ΛΟΦΟ, κατόπιν διαγωνισμού, είχαμε φτάσει να εισπράττουμε για το δήμο 30.000 € μηνιαίως). Δεν παραλείπω το ΠΑΡΚΟ ΝΕΟΛΑΙΑΣ, την Πλατεία Πρωτομαγιάς στο Δάσος και την Πλατεία Δημοκρατίας. Αλλά και τόσους άλλους ελεύθερους κοινωφελείς χώρους. Τότε έγιναν οι εντάξεις στο Σχέδιο (Άνω δάσος και Αφαία), η διευθέτηση στο Ρέμα του  ΑΗ-ΠΩΡΓΗ. Και τόσα άλλα έργα, θεσμοί και παρεμβάσεις, όπως το γεγονός ότι το ΜΠΛΟΚ 15 χαρακτηρίσθηκε διατηρητέο Μνημείο. Καθώς και το ότι ο Δήμος απέκτησε το έμβλημά του και καταγράφηκε η ιστορία του με το βιβλίο “Χαϊδάρι. Συνάντηση με την ιστορία”…

Ιδιαίτερα στέκομαι σ ένα κατεξοχήν ποιοτικό έργο. Το ΕΡΕΙΣΜΑ για τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες, που ατυχώς δεν έχει γίνει ευρύτερα γνωστό.

Από τα υπερτοπικά περιορίζομαι να αναφέρω το Νοσοκομείο «ΑΤΤΙΚΟ». Τόσο σημαντικό έργο προσφέρει στην ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Αθήνας…

Ο χώρος όπου σήμερα ορθώνεται το Δημαρχείο διασώθηκε με αγώνα. 45 ημέρες τον Γενάρη και τον Φλεβάρη του 1983 οι κάτοικοι έκαναν κατάληψη και ξενυχτούσαν μέσα στο κρύο.

Αυτή λοιπόν την εποχή των έργων προσπαθούν οι ψευδολόγοι να λεηλατήσουν και να αμαυρώσουν. Και μάλιστα τη στιγμή που οι ίδιοι απολαμβάνουν όλα αυτά τα έργα και πολλές φορές τα επιδεικνύουν! Όμως δυστυχώς για αυτούς υπάρχει και η πλειοψηφία των απλών πολιτών που αναγνωρίζει και δεν ξεχνά.