Κώστας Ασπρογέρακας: Το άλλο με τον Τοτό και… οι πλειστηριασμοί
Γράφει ο Κώστας Ασπρογέρακας
Η κα Κνήτου… ξαναχτύπησε. Με άρθρο της (Εφ.Συν. 26/1/18), μας λέει ότι “χρειάζεται ασπίδα η πρώτη κατοικία”. Γράφει, λοιπόν, μεταξύ των άλλων τα εξής “κοινωνικοοικονομικά” κρίσιμα:
1. Ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν υποστήριξε τις συλλήβδην ακυρώσεις των πλειστηριασμών (!), που οδηγούν στην μετατροπή μιας ακτιβιστικής πρωτοβουλίας αλληλεγγύης σε πολιτικό εργαλείο αντιπολίτευσης!!!
Να τις θυμίσω ότι το 2012, ως δημοτικός σύμβουλος και επικεφαλής της Δημοτικής Κίνησης “Πολίτες σε Δράση Χαϊδαρίου” (μέλος της οποίας ήταν και η ίδια), η τοποθέτησή μου για το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο και η ομόφωνη απόφαση που πάρθηκε με βάση αυτήν, ήταν: “Το (τότε ονομαζόμενο) “χαράτσι” και μετέπειτα ΕΝΦΙΑ να το πληρώνουν αυτοί που έχουν οικονομική άνεση, και αν επιχειρηθεί “κόψιμο του ρεύματος” σε μικροσυνταξιούχο – άνεργο και γενικά αναξιοπαθούντα να το επανασυνδέσουμε ακόμη και με αυτοδικία”. Θεώρησα, ότι η θέση μου ήταν προς δίκαιη κατεύθυνση και θα επιβραβευόταν απ΄ την Δημ. Κίνηση. Πού να ήξερα ότι οι “υπερεπαναστάτες”, τοπικοί “συνταγματολόγοι”, θα έβρισκαν την αφορμή για την εκπαραθύρωσή μου, αφού, κατ΄ αυτούς, δεν “έπρεπε κανένας να πληρώνει, με βάση έναν αντισυνταγματικό νόμο”, που δεν εξυπηρετούσε τον δικό τους “σοσιαλισμό”.
2. Συνεχίζει η κα Κνήτου: “…. τους ανθρώπους τους συνέθλιψαν, στα χρόνια της κρίσης, οι επιλογές του νεοφιλελευθερισμού και η εφαρμογή σκληρών πολιτικών λιτότητας και η προστασία των δικαιωμάτων τους ήταν και είναι προτεραιότητά μας. Δεν δεσμευτήκαμε ότι θα γίνουμε καλύτεροι διαχειριστές του συστήματος, δεσμευτήκαμε να κρατήσουμε την κοινωνία όρθια (…!!!)”
Για να διατηρήσω την ευπρέπεια μου, λέω ότι το πιο πάνω χωρίο αποτελεί τουλάχιστον ύβρη, με την αρχαιοελληνική έννοια. Κάποιος φίλος, που το διάβασε, με ρώτησε “αν ξέρω το άλλο ανέκδοτο με τον Τοτό”…
Στην ίδια εφημερίδα και την ίδια ημέρα, υπάρχει ένα σχόλιο του Γ. Σταματόπουλου, που είναι η πρέπουσα απάντηση στα πιο πάνω. Την παραθέτω αυτούσια: “Παραμένει ως αλήθεια ότι ήρθαν τα πάνω κάτω, όχι μόνον στις σχέσεις μεταξύ συγγενών και φίλων, αλλά στον ψυχικό κόσμο πολλών που είχαν επενδύσει στην Αριστερά, ώστε να “επιτύχουν” έναν καλύτερο κόσμο -φαλίρισαν.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά αποκόμισαν κέρδη κάποιοι ανύπαρκτοι ως τότε ή γραφικοί στην πολιτική ζωή του τόπου, κάποιοι που ενώ εμφορούνταν από “δεξιά” ιδεολογία, δεν τολμούσαν (ντρέπονταν σχεδόν) να το φανερώσουν και να το υποστηρίξουν διότι “βασίλευαν” οι ιδέες και το ήθος της Αριστεράς, εδώ και αλλαχού στην Δύση, έστω και αν εκεί είχαν δει πολύ νωρίτερα που οδηγούν η ριζοσπαστικότητα, οι μεγαλοστομίες και τάχα επαναστατικότητα…”.
Κώστας Ασπρογέρακας Δικηγόρος
