Κώστας Ασημάκης: Για ποιο λόγο Μιχάλη Σελέκο και όχι ΚΚΕ
γράφει ο Κώστας Ασημάκης, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τους Πολίτες σε Δράση Χαϊδαρίου
Οι πολύ κοντινοί φίλοι μου, πάντα διερωτώνται αν έχω φύγει από το ΚΚΕ, ή αν παραμένω “διπλός” πράκτορας σε ένα ιδιότυπο “διατάζεσαι να επιζήσεις”, για να θυμηθούμε ένα παλιό κατασκοπευτικό μυθιστόρημα του Γιουλιάν Σεμιόνοφ, όπου ο σοβιετικός κατάσκοπος Στίρλιτς αποδείχνεται και πάλι όχι μόνο ένας επιδέξιος αγωνιστής και έμπειρος επαγγελματίας, αλλά και άνθρωπος με υψηλές ηθικές και ιδεολογικές αρχές.
Τους διαβεβαιώνω λοιπόν, ότι ουδεμία σχέση έχω με το ΚΚΕ. Όσο για τις “παραφυάδες” αυτού, δεν μπορώ να εγγυηθώ κάτι.
Σοβαρευόμαστε λοιπόν και συνεχίζουμε.
Μετά τα αποτελέσματα των τριπλών εκλογών της Κυριακής 26/05/2019, προκύπτουν εύλογα ερωτήματα για τη στάση που θα κρατήσουν οι συνδυασμοί που βγήκαν εκτός κούρσας από την επαναληπτική διαδικασία της 02/06/2019.
Έχω την τιμή να ανήκω στην Δημοτική παράταξη ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ, της οποίας ηγείται ο Θοδωρής Σπηλιόπουλος, που, παρά τον έντιμο-καθαρό και προπάντων ηθικό αγώνα που έδωσε, δεν κατάφερε να πείσει τον κόσμο του Χαϊδαρίου να του εμπιστευτεί την διοίκηση του δήμου για την επόμενη τετραετία.
Βέβαια, εκτός από την τιμή που μου προσδίδει η συμμετοχή μου στους ΠσΔ, έχω και την πολυτέλεια να μπορώ να διατυπώνω ελεύθερα και ανοιχτά, την προσωπική μου άποψη.
Αυτό σκοπεύω να κάνω και τώρα.
Επειδή λοιπόν, πολιτική δεν γίνεται με βάση μόνο το θυμικό και με όρους “πολιτικής οργής”, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω τα εξής:
– Με εκφράζει απόλυτα η ανακοίνωση της Παράταξης ΠσΔ. Άλλωστε, είναι βαθιά ριζωμένη αυτή η αντίληψη της πολιτικής επάρκειας των ψηφοφόρων, των μελών και στελεχών μας στο DNA της παράταξης. Μια διαφορετική στάση θα αποτελούσε πολιτική αυτοχειρία.
– Καλούμαστε σήμερα να επιλέξουμε τον Δήμαρχο της επόμενης τετραετίας, με γνώμονα τα πεπραγμένα του ενός υποψηφίου την προηγούμενη πενταετία (επιμένω ότι ο απολογισμός για το Χαϊδάρι έχει πλήρως αρνητικό πρόσημο) και ενός υποψηφίου “πασπαρτού”, όπου όλα γίνονται και όλα υπόσχονται, αρκεί να πραγματοποιηθεί η “πατρική” επιθυμία.
– Η όποια απόφαση παρθεί, δεν είναι δυνατόν να αποτελέσει προϊόν πολιτικής συμφωνίας με ανταποδοτικά οφέλη προς οιανδήποτε κατεύθυνση. Στις μέρες μας ούτε το ΚΚΕ δεν μπορεί να οδηγήσει τους απλούς ψηφοφόρους του ακόμα και μέρους των οργανωμένων του δυνάμεων στην επιλογή μιας απόφασης τέτοιου είδους. Εδώ ο Δημοκρατικός Συγκεντρωτισμός πάει περίπατο.
Γι’ αυτό λοιπόν, τα κριτήρια που εγώ προκρίνω αφορούν λίγο το τοπικό ζήτημα (εκλογή Δημάρχου), περισσότερο το υπερτοπικό ζήτημα (εκλογή Περιφερειάρχη), πιο πολύ όμως το πανεθνικό ζήτημα και τις σχέσεις Κομμουνιστικής Αριστεράς, Ριζοσπαστικής Αριστεράς, Σοσιαλδημοκρατίας και μπλοκ Αντιφασιστικών δυνάμεων. Κάποιος θα πει ότι είμαι αθεράπευτα αιθεροβάμων, όμως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
Στα μάτια μου λοιπόν η επιλογή του Μιχάλη Σελέκου φαντάζει μονόδρομος.
Εξάλλου, τα διλήμματα τύπου “τι Πλαστήρας τι Παπάγος” είναι πολιτική παρακαταθήκη του ΚΚΕ, και άλλοι θα έπρεπε να απολογηθούν γι’ αυτά.
Παράλληλα, δεν τρέφω καμιά ελπίδα ότι ιδιαίτερα κάποια νεαρά και πεφωτισμένα στελέχη του ΚΚΕ θα κατέβουν από το καλάμι της αλαζονείας και της παντογνωσίας, στο οποίο ανέβηκαν από την γρήγορη και εν πολλοίς, τυχαία ανάδειξή τους σε δημόσια αξιώματα.
ΥΓ. Η φωτογραφία αφιερώνεται εξαιρετικά σε όλους αυτούς που τους κέρδισε ο “ταξικός εχθρός”, αλλά σήμερα τους ζητείται η συνδρομή να σώσουν την παρτίδα.
