Ο γιατρός κ. Κωνσταντίνος Πουλόπουλος περιγράφει την ιστορία ενός ανθρώπου που νόσησε με κορωνοϊό από την αρχή μέχρι τον θάνατό του. “Τρελαίνομαι όταν ακούω τον κάθε άχρηστο πολιτικάντη να τους αποκαλεί κρούσματα, περιστατικά”, σημειώνει.
Πιο αναλυτικά:
Τον είδα για πρώτη φορά πριν 14 ημερες. Πυρετο, πονόλαιμο, ένα εξάνθημα στα πόδια. Τον έστειλα να κάνει το τεστ. Θετικος. Μετά από δύο ημέρες μου τηλεφώνησε γιατί δεν μπορούσε να πάρει ανάσα. Πήγα σπίτι του. 66 ετών. Μεροκαματιαρης. Είχε βγει στην σύνταξη. Μόνος στην ζωή.
Η πρώτη του κουβέντα ήταν: “Κάνε ότι νομίζεις μόνο μην με στείλεις νοσοκομείο”. Έφερα οξυγόνο, έβαλα ορό, ξεκίνησα κορτιζόνη, ό,τι έπρεπε τέλος πάντων. Και πάνω από όλα να του δώσω θάρρος. “Μην με στείλεις νοσοκομείο”. Για μια ημέρα πήρε τα απάνω του. Καλύτερες ανάσες, έπεσε ο πυρετός, μειώθηκε η κούραση. Πήρε θάρρος… πήρα θάρρος.
Το παράπονο του ήταν ότι δεν υπήρχε άνθρωπος να τον βοηθήσει να πάει στην τουαλέτα, να του δώσει λίγο νερό. Το λύσαμε κι αυτό. Πήρα τηλ τον αδελφό του -μαλωμένοι χρόνια για κάτι κωλοχώραφα σε ένα χωριό. Ήρθε. Τον είδε. Φοβήθηκε. Δεν ξανάρθε.
Τους ανθρώπους, όταν αρρωσταίνουν, τους λέμε “περιστατικά” για να μην τρελαθούμε εμείς. Αλλά τρελαίνομαι όταν ακούω τον κάθε άχρηστο πολιτικάντη να τους αποκαλεί “κρούσματα”, “περιστατικά”…
Εκεί που έπρεπε ενημέρωσα… Πήρα οδηγίες. “Βάλτον να υπογράψει. Να μην έχεις ευθύνη”. Χα!
Δεύτερη ημέρα ή φωνή δεν έβγαινε απ’ το τηλέφωνο… Δεν γίνεται να ξεχάσω αυτό που είδα. Και πάνω απ’ όλα αυτό που έλεγε: “Κάθε που παίρνω μια ανάσα δύο τρένα με σφίγγουν σαν τανάλια – κάθε φορά που βήχω πνίγομαι και με σκίζουν καρφιά”.
Κορεσμός 70. “Μην με στείλεις νοσοκομείο”. Τηλέφωνο στο ΕΚΑΒ. “Ναι αλλά γιατρέ μου δεν θέλει”. “Θέλω εγώ. Τέλος”.
Κάθε ημέρα δύο και τρεις φορές μιλάγαμε στο κινητό. Με πήρε και ο αδελφός μια φορά. Μέχρι πριν 5 ημέρες. Μίλησα με την μονάδα στο Γεννηματάς. Παρκολουθούσα και την πορεία στο σύστημα του Εθνικού Μητρώου… καταλάβαινα.
Νωρίς το πρωί σήμερα το όνομα έγινε γκρι. Θάνατος. (Το “περιστατικό” είναι δηλωμένο στο Εθνικό Μητρωο, παρακολουθήθηκε και διακομίστηκε από εμένα και η PCR έγινε σε κέντρο υγείας αναφοράς).
Να προσέχετε την ζωή σας γιατί είστε μόνοι σας. Όλοι μας.
