Συχνά πυκνά κατακρίνουμε τη συμπεριφορά κάποιων συνανθρώπων μας όταν έχουν να κάνουν με τα σκουπίδια τους, όταν, πιο συγκεκριμένα, επικρατεί η λογική “τα ξεφορτώνομαι όπως να ‘ναι, όπου να ‘ναι”. Αυτό όμως μάς δημιουργεί και την υποχρέωση να δείξουμε και την προσεγμένη διαχείριση, αλλά και την ευαισθησία. Ναι, ευαισθησία μπροστά σε έναν κάδο!
Οι φωτογραφίες αυτές τραβήχτηκαν σε έναν ταλαιπωρημένο κάδο (ηλικίας 7 ετών, όπως φαίνεται στην ταμπέλα) στην οδό Κολοκοτρώνη. Προσέξτε τις δύο σακούλες, δεξιά κι αριστερά.
Η πρώτη περιέχει ένα μεγάλο μεταλλικό ανταλλακτικό από γκαζάκι. Κάποιος, λοιπόν, φρόντισε να το βάλει σε μία σακούλα και να το κρεμάσει στο πλάι, διότι στο σημείο αυτό δεν υπάρχει κάδος ανακύκλωσης. “Θα περάσει ο συλλέκτης σίδερου και θα το πάρει”, σκέφτηκε. Δείτε, λοιπόν, πόση διαφορά στην αντίληψη από όσους πετάνε τα σκουπίδια τους χωρίς καν να εξετάζουν σε ποιον κάδο ταιριάζει τι και καταστρέφουν την προσπάθεια των άλλων.
Η αριστερή σακούλα περιέχει επιτραπέζια παιχνίδια. Ο κάτοχός τους δεν τα χρειαζόταν πια, αλλά δεν τα πέταξε. Τα τοποθέτησε προσεκτικά με τρόπο που να φαίνεται το περιεχόμενο, με την ελπίδα ότι κάποιος θα τα πάρει στο σπίτι του. Και πράγματι έτσι έγινε, όπως διαπίστωσα λίγο αργότερα που που ξαναπέρασα από εκεί! Αν αυτό δεν είναι ευαισθησία, τότε τι είναι;
Να γιατί οι γενικοί αφορισμοί του τύπου “όλοι άχρηστοι και αδιάφοροι είμαστε” είναι άδικοι…
