“Αυτό που με εξόργισε…”

Ο κ. Ανδρέας Π. καυτηριάζει την κατάσταση της καθαριότητας στο Χαϊδάρι.

Εν μέσω των συνεδριάσεων και αποφάσεων για κινητοποιήσεις (που ορθώς γίνονται), έρχεται και ένας δημότης, που αν μη τι άλλο έχει το θράσος να καταγγείλει αυτό το τόσο πεζό και τόσο ασήμαντο θέμα του “Τι γίνεται ρε παιδιά με τα σκουπίδια”, “Ωχ, βρήκα μπουκάλι σόδας του 2020”, “Ο Δήμος Χαϊδαρίου περιμένει την αυτόματη κομποστοποίηση των σκουπιδιών” και πολλοί άλλοι τίτλοι που τόσο πολύ θα ταίριαζαν.

Εν μέσω συνεδριάσεων και αποφάσεων για κινητοποιήσεις (και πάλι ορθώς γίνονται) ο Δήμος διεκδικεί ποσά που έπρεπε ήδη να υπάρχουν στα ταμεία του και σχεδιάζει στόχους που αυτά μπορούν να επιτύχουν (και πάλι καλά κάνουν). Βέβαια, όταν έχεις τη διάθεση να θέτεις στόχους και να μιλάς για πλάνα, πρέπει τουλάχιστον τα βασικά και αυτά που μπορείς ήδη να επιτύχεις, να τα …χμμ… έχεις ήδη φροντίσει. Δηλαδή, καθόμαστε και ονειρευόμαστε νέους στόχους χωρίς καν να μπορούμε να ικανοποιήσουμε αυτούς που θεωρούνται “απλοί” και εύκολα διαχειρίσιμοι.

Οπότε, αναφέρουμε ότι θα μπορούμε να αγοράσουμε ακόμα και ρομποτικές σκούπες (η υπερβολή στην υπηρεσία της κατανόησης) ενώ δεν γίνεται ΤΙΠΟΤΑ σε ορισμένους δρόμους σχετικά με τα σκουπίδια που μαζεύονται καθημερινά.

Εδώ λοιπόν είναι που μπαίνουμε σε λεπτομέρειες, όπου εγώ ο δημότης, έχω ήδη κάνει καταγγελίες μέσω της ιστοσελίδας, από την αρχή του χρόνου, που έχουν μείνει εντελώς αναπάντητες.

Η προηγούμενη τουλάχιστον δημοτική αρχή, είχε την τακτική αποπροσανατολισμού, όπου σε έπαιρνε τηλέφωνο κάθε φορά που γινόταν τέτοια καταγγελία. Όπως βέβαια αναφέρθηκε, ήταν μία καλή επικοινωνιακή πολιτική που ήθελε απλά να σε “πείσει” ότι κάτι γίνεται, παρόλο βεβαίως που κάποιες λιγοστές φορές κάτι όντως γινόταν (ελάχιστες).

Αλλά, για να μην χανόμαστε στις κλασικές μάχες του ποια Δημοτική αρχή είναι η καλύτερη και ποια κάνει τα περισσότερα, επιτέλους κατανοήστε όλοι εσείς εκεί πάνω ότι έχουμε καταντήσει ένας δήμος ντροπής και δυσωδίας. Για χρόνια τώρα, γίνονται ΜΟΝΟ τα βασικά και τίποτε περισσότερο. Ενώ, δυστυχώς, ακριβώς το ίδιο συνεχίζεται από την σημερινή αρχή.

Δεν μιλάμε για τον όμορφο αποπροσανατολισμό που προσπαθείτε κάθε φορά να επιτύχετε αναφέροντας μας οτι οι κάδοι κοστίζουν, τα σκουπιδιάρικα το ίδιο κτλ.

Μιλάμε για την ΑΠΟΚΟΜΙΔΗ αυτών, έλεος.

Για να μην μεταπηδήσουμε στη γραφικότητα, τα στοιχεία που ξεχείλησαν την υπομονή ήταν μια μεγάλη βόλτα από τον Βοτανικό Κήπο, στο μικρό Σχιστό και μετά πάλι κάτω προς Ιερά Οδό και Αιγάλεω.

ΟΛΗ η Ιερά οδός είναι στα πλάγια γεμάτη σκουπίδια εδώ και βδομάδες, και εάν φαίνεται ότι είναι λίγο πιο καθαρή είναι επειδή η βλάστηση έχει πυκνώσει και τα κρύβει επιμελώς.

Γωνία Ιεράς και μικρού Σχιστού είναι σαν κάδος γεμάτος χαρτιά, κουτάκια και μπουκάλια.

Φωτογραφίες παρακάτω από το μήκος του μ. Σχιστού:

Τα μπάζα που φαίνονται σε μία από τις παραπάνω έχουν γνωστοποιηθεί στον Δήμο δύο φορές και εδώ και 3 μήνες.

Οι παρακάτω είναι από το Δημοτικό Γήπεδο Τάκης Χαραλαμπίδης, από το πάρκινγκ του! Την συγκεκριμένη εικόνα την είχα παρατηρήσει εδώ και 4 βδομάδες και είχα δώσει περιθώριο στον εαυτό μου πριν το καταγγείλω. Είχα πει “ποτέ δεν ξέρεις, κάποιος θα τα δει”!.

Υπέροχες καταστάσεις όντως. 

Αυτό όμως που με εξόργισε ήταν η αλλαγή εικόνας με το που εισέρχομαι Αιγάλεω, στην ίδια ακόμη οδό αλλά με εντελώς άλλη νοοτροπία συντήρησης! Ήταν η οδός Τζέκιλ και Χάιντ.

Καλώς λέω, παρόλο που σχεδόν καθημερινά κάνω την ίδια διαδρομή, μπορεί απλά να είμαι σε περίεργη διάθεση.

Έλα μου όμως που έφτασα από Μικρό Σχιστό, Άνω Κορυδαλλό και μετά πλατεία Ελευθερίας. Έλα που η κατάσταση εκεί είναι πάλι, τυχαίως, εντελώς διαφορετική. Έλα που κατά μήκος του Άνω Κορυδαλλού φυτέψανε και μετροσίδηρους.

Ο Δήμοι αυτοί δεν διεκδικούν παρόμοια χρηματοδότηση; Δεν υπολείπονται χρημάτων;

Αλλά όχι, θα ειπωθεί αμέσως, η έκταση του Χαϊδαρίου είναι διαφορετική, οι δημότες λιγότεροι, τα έσοδα λιγότερα και όλες τις διαχρονικές δικαιολογίες.

Αυτός είναι και ο λόγος που το κείμενο αυτό δεν φαντασιώνεται πλατείες και πεζοδρόμια αλλά το βασικό αγαθό της καθαριότητας, της ΑΠΟΚΟΜΙΔΗΣ τωω σκουπιδίων από τους δρόμους.

Με εκτίμηση,
Ανδρέας Π.