15 λεπτά με τα πόδια στη Λεωφόρο Αθηνών – Φονικές επιθυμίες ή αυτοκτονικές τάσεις;

Το βρήκαμε σε παλιότερη ανάρτηση της εφημερίδας μας και δεν αντισταθήκαμε στον πειρασμό να το ξαναδημοσιεύσουμε. Το κείμενο είναι του Andrei Kotsergin. Σε έναν δρόμο με 8 λωρίδες και μεγάλες ταχύτητες, παρατηρούνται ένα σωρό “εκτός τόπου” συμπεριφορές”, που αυξάνουν θεαματικά τον ήδη μεγάλο κίνδυνο.

Αν η οδική συμπεριφορά είναι ένα κομμάτι του καθρέφτη της κοινωνίας τότε εύκολα βγάζω το πόρισμα ότι τουλάχιστον το 65% των συμπολιτών μας κατακλύζεται από φονικές επιθυμίες ή αυτοκτονικές τάσεις.

Μηχανάκια καβαλάνε πεζοδρόμια και παρεξηγούν την διάβαση για άτομα με αναπηρία ως “παράκαμψη”, αμάξια φρενάρουν απότομα επάνω στο κόκκινο φανάρι και αφού έχουν περάσει σχεδόν ολόκληρη την διάβαση πεζών, ποδηλάτες πετάγονται μπροστά από νταλίκες και θείτσες μπροστά σε επερχόμενα λεωφορεία, δύο μοτοσικλέτες την είδαν Fast and Furious, μέσα σε μια κατάμεστη λεωφόρο και μέσα σε όλο αυτό το ΧΑΟΣ οι πεζοί επιλέγουν να ρισκάρουν το τομάρι τους διασχίζοντας τον δρόμο, σε άκυρα σημεία, ενώ λίγα μόλις μέτρα δίπλα τους περιμένει μια ωραιότατη υπόγεια διάβαση. Α και φυσικά αν θες να πεταχτείς στο ΑΤΜ είναι “οκ” να παρκάρεις στην μέση του δρόμου!

Όλες αυτές τις στιγμές τις συνέλεξα σε δεκαπέντε λεπτά διασχίζοντας, με τα πόδια, την Καβάλας και αμφιβάλω αν θα χαθούν σαν δάκρυα στην βροχή…