Τι γυρεύει ένα στρωμένο κρεβάτι στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Χαϊδαρίου;
Αυτές οι μέρες με το πολύ έντονο κρύο είναι δύσκολες για πολλούς συμπολίτες μας που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες και ακόμη πιο δύσκολες για τους άστεγους. Δυο από τους άστεγους της πόλης μας φιλοξενούνται εδώ και τρεις μέρες στον θερμαινόμενο χώρο του Δημαρχείου. Απευθυνθήκαμε για πληροφορίες την Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου Χαϊδαρίου.
Οι καταγεγραμμένοι από την Κοινωνική Υπηρεσία άστεγοι στο Χαϊδάρι είναι περίπου 10. Όπως κάθε φορά που επικρατούν συνθήκες παγετού, έγινε επικοινωνία μαζί τους. Στην απορία μας πώς επικοινωνούν με τους άστεγους, πληροφορηθήκαμε ότι όλοι έχουν ένα καρτοκινητό, που είναι προφανώς απαραίτητο για την ασφάλεια τους στο δρόμο.
Αρκετοί από τους άστεγους είπαν ότι έχουν ήδη βρει λύση προσωρινής φιλοξενίας για το διάστημα αυτό. Προσήλθαν στο Δημαρχείο η κυρία Ε. και ο κύριος Ν. Η εντύπωση που δίνουν είναι ότι πρόκειται για δυο καλοσυνάτους, πολύ ευγενικούς, αλλά εμφανώς ταλαιπωρημένους ανθρώπους, ηλικίας άνω των 50. Τα βράδια κοιμούνται η κα Ε. σε ένα δωμάτιο στο ισόγειο του Δημαρχείου, όπου φιλοξενήθηκε και πέρυσι κατά την κακοκαιρία «Μήδεια», και ο κ. Ν. στην αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου.
Σύμφωνα με την Κοινωνική Υπηρεσία, σε όλους τους καταγεγραμμένους άστεγους γίνεται καθημερινά διανομή φαγητού στο σημείο όπου βρίσκεται ο καθένας. Αυτό συνεχίζεται και αυτές τις ημέρες της κακοκαιρίας.
Όπως μας είπε η αρμόδια υπάλληλος της Κοινωνικής Υπηρεσίας, το πρόβλημα των αστέγων είναι πολυσύνθετο. Για δικούς τους λόγους ο καθένας, αρνούνται να χρησιμοποιήσουν τις δομές προσωρινής φιλοξενίας που λειτουργούν στο κέντρο της Αθήνας. Ακόμη και όταν επικρατεί έντονο ψύχος, 1-2 μόνον δέχονται κάθε φορά να φιλοξενηθούν στον θερμαινόμενο χώρο του Δημαρχείου Χαϊδαρίου.
Η Κοινωνική Υπηρεσία, πέραν του αυτονόητου της σίτισης, προσπαθεί να τους βοηθήσει στην έκδοση Κοινωνικού Επιδόματος Αλληλεγγύης ή της ελάχιστης σύνταξης και σε κάποιες περιπτώσεις το έχει κατορθώσει. Σε μια τέτοια περίπτωση προτεραιότητα έχει να βρουν στέγη και οι επισιτιστικές τους ανάγκες συνεχίζουν να καλύπτονται από την Κοινωνική Υπηρεσία. Ωστόσο, οι ψυχολογικές συνέπειες των ταλαιπωριών που έχουν περάσει αυτοί οι άνθρωποι συχνά τους κάνουν αρνητικούς στο να καταγραφούν και να υποβάλλουν τις σχετικές αιτήσεις για τα επιδόματα.
Το πρόβλημα της αστεγίας απλώνεται σε όλο τον δυτικό κόσμο και αποδειχτεί διεθνώς δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Η γνώμη μας είναι ότι το Χαϊδάρι πρέπει να επιδιώξει να αποκτήσει ένα καλό κατάλυμα για τους άστεγους. Πού και πώς είναι ένα ζήτημα στο οποίο καλούνται να απαντήσουν πρωτίστως ο Δήμος, αλλά και η τοπική κοινωνία. Για όλους μαζί δεν είναι ακατόρθωτο. Πάνω από όλα βέβαια, όπως έχει πει στην εφημερίδα μας ο άστεγος Χρήστος Κορδής, είναι το πρόβλημα της εύρεσης δουλειάς, που -όταν έχεις ζήσει για αρκετό διάστημα έξω- γίνεται βουνό και μαζί του η επανενσωμάτωση στην κοινωνία. Εδώ ο ρόλος του κράτους είναι κρίσιμος και μένει να δούμε πώς θα χειριστεί το θέμα η κυβέρνηση, δεδομένης της πρωθυπουργικής δέσμευσης ότι έως το 2025-2026 θα έχει εξαλειφθεί η αστεγία.
