“Μαμά, πεινάω”: Η ανάρτηση της Εριέττας Κούρκουλου-Λάτση για τα παιδιά της Γάζας
Με τη φράση του γιου της “Μαμά πεινάω” ξεκινάει ανάρτηση της Εριέττας Κούρκουλου-Λάτση. Είναι η αφορμή για να ξετυλίξει τις σκέψεις της για τα παιδιά της Γάζας και όσα συμβαίνουν εκεί.
Εκφράζει τη συμπόνια για τους πονεμένους γονείς της Παλαιστίνης και τον θυμό της για όσους τους ρίχνουν την ευθύνη: “Ήθελα να μπω μέσα στο τηλέφωνο και να τους ρίξω ένα χαστούκι να συνέλθουν“, γράφει.
Διαβάστε αναλυτικά τα όσα έγραψε, δίπλα στη φωτογραφία του γιου της που παίζει στη θάλασσα:
«”Μαμά πεινάω”: παραπονέθηκε χθες βράδυ ο Νίκος όταν ξαπλώσαμε για ύπνο.
“Βιαζόσουν να παίξεις την ώρα του φαγητού και δεν έφαγες αρκετά γι’αυτό πεινάς μωρό μου, θα φας αύριο ένα δυνατό πρωινό”, του απάντησα.
Δεν ήμουν σίγουρη εάν έκανα σωστά που δεν τον κατέβασα στην κουζίνα και μου δημιουργήθηκαν τύψεις.
Και μετά σκέφτηκα τα παιδιά στην Γάζα. Βασικά τους γονείς στην Γάζα. Αναρωτήθηκα, πόσες φορές άραγε ακούν εκείνοι καθημερινά αυτή την φράση;
Πώς αισθάνονται που δεν μπορούν να ικανοποιήσουν την βασικότερη ανάγκη των παιδιών τους; όσο πονάνε που τα βλέπουν μέρα με την ημέρα να λιώνουν από την ασιτία;
Φαντάζομαι ότι ο πόνος τους είναι ανυπόφορος. Ότι αισθάνονται ανήμποροι, ανεπαρκείς, άχρηστοι – κακοί γονείς. Ο καλός γονέας άλλωστε είναι ο δυνατός γονέας – εκείνος που καταφέρνει να προστατέψει το παιδί του από το κακό!
Εκείνοι όμως δεν μπορούν! Δεν μπόρεσαν να το κάνουν…
Όχι γιατί είναι κακοί γονείς, αλλά επειδή έτυχε να βρεθούν στο λάθος μέρος την λάθος ιστορική περίοδο. Και θύμωσα. Θύμωσα τόσο που ήθελα να μπω να απαντήσω σε κάθε απαράδεκτο που μου στέλνει μήνυμα ότι «η Παλαιστίνιοι το ξεκίνησαν όλο αυτό». Τόσο, που ήθελα να μπω μέσα στο τηλέφωνο και να τους ρίξω ένα χαστούκι να συνέλθουν.
Και αμέσως μετά σκέφτηκα την @marchtogaza_greece και αισθάνθηκα περήφανη!
Περήφανη που υπάρχουν άνθρωποι – συμπολίτες μου, που είναι διατεθειμένοι να ρισκάρουν τις ζωές τους για αυτούς τους γονείς – για αυτά τα παιδιά. Τα παιδιά που φωνάζουν “πεινάω μαμά” και τις μαμάδες που δεν μπορούν παρά να καταπιούν τα δάκρυά τους και να μείνουν σιωπηλές».
