Ο Δημήτρης Τσατσαμπάς παίρνει θέση για τη διεκδίκηση στον Σκαραμαγκά
ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑΣ. Στο Χαϊδάρι βάλαμε τον Λύκο να φυλάει τα πρόβατα!
Η τελευταία ανοιχτή παραθαλάσσια έκταση 220 στρεμμάτων δίπλα στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά βρίσκεται, ήδη, στο τελικό στάδιο πώλησης σε ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα. Ό,τι έχει απομείνει από ακτή και θάλασσα, θα ξεπουληθεί. Για να γίνει αυτό η κυβέρνηση φρόντισε να ψηφίσει σχετικές τροπολογίες στη Βουλή που επιτρέπουν την αποκλειστική χρήση του αιγιαλού και του θαλάσσιου χώρου προς άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Η αντίδραση του Δήμου όσο προχωρούσε αυτή η μεθόδευση, ήταν αδύναμη και σχεδόν αθόρυβη. Κατόπιν δημοσίων πιέσεων το δημοτικό συμβούλιο εξέδωσε ψήφισμα κινητοποιήσεων χωρίς όμως να ακολουθήσει κάτι αισθητό. Οι προτάσεις για δυναμικές κινητοποιήσεις έμειναν στα χαρτιά.
Όταν τελικά η διαγωνιστική διαδικασία για την πώληση της έκτασης ολοκληρώθηκε τότε ο Δήμος προσέφυγε στο Συμβούλιο Επικρατείας για να την προσβάλλει. Σε λίγες μέρες από σήμερα στις 18 Ιανουαρίου το δικαστήριο θα αποφασίσει επί της προσφυγής χωρίς η ισχυρή θέληση των πολιτών να έχει ακουστεί, χωρίς να έχει γίνει φανερή η ύπαρξη δυναμικής αντίδρασης και διεκδίκησης από το Δήμο. Έτσι στα «βουβά»!
Η αντίδραση περιορίστηκε στην κατάθεση προσφυγής σα να επρόκειτο απλά για μια αστική διαφορά. Ο Δήμος στην προκειμένη περίπτωση αντί να λειτουργήσει ως φορέας αυτοδιοίκησης και να μπει επικεφαλής των κινητοποιήσεων, λειτούργησε ως δικηγορικό γραφείο! Όμως η πρόσβαση των πολιτών της Δυτικής Αθήνας στη θάλασσα του Σκαραμαγκά όπως και ο δημόσιος κοινόχρηστος χαρακτήρας της “προβλήτας 4” δεν είναι νομική υπόθεση. Η ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών είναι κοινωνικό δικαίωμα με αρμόδιους για την κατοχύρωση του τους πολίτες και τους πολιτικούς όχι τους δικαστές.
Η επιλογή της νομικής οδού ως μοναδικού μέσου διεκδίκησης για να μη θιχτούν κυβερνητικές πολιτικές ή πολιτικά πρόσωπα, στην πραγματικότητα μας «έδεσε» τα χέρια… Είναι ένας τρόπος αντίδρασης, κομμένος και ραμμένος στα μέτρα των ολίγων και ισχυρών. Οι πολίτες τίθενται στο περιθώριο των εξελίξεων, ενώ ο Δήμος καθίσταται εξασθενημένος και ανίσχυρος εκφραστής τους.
Σε δεύτερο χρόνο και προσπαθώντας να «διασκεδάσει» τις αντιδράσεις, ο Δήμος όρισε και την Επιτροπή Αγώνα. Μόνο που η δράση και ο «αγώνας» της Επιτροπής, περιορίστηκε…. σε συμβολικό καθαρισμό της ακτής!
Και το “ωραίο” είναι ότι ο πρόεδρος της “Επιτροπής Αγώνα (δημοτικός σύμβουλος συνδυασμού της μειοψηφίας!!), αντί να υποστηρίζει τις θέσεις του Δημοτικού συμβουλίου, αρθρογραφεί στον τοπικό τύπο υπέρ… της δημιουργίας Πάρκου Στέγασης Επιχειρήσεων, στην «προβλήτα 4»!
Η πρόταση και η αρθρογραφία του κ Θεοτοκά, είναι συνεπής με τις πεποιθήσεις του. Το ίδιο συνεπής είναι και οι διάφορες «γαρνιτούρες» που σερβίρει, για να ωραιοποιήσει τις προτάσεις του και να διευκολύνει την «κατοχή» των ιδιωτών επί της ακτής και της θάλασσας… Από το “μας ανήκει” μας πήγε στο ελεήστε μας!
Όμως, οι δημότες Χαϊδαρίου άλλη πρόταση ψήφισαν στις εκλογές! Και η «Επιτροπή Αγώνα» στην οποία προεδρεύει, τελείως άλλα πράγματα έχει καθήκον να παλέψει. Εδώ ο Δήμαρχος οφείλει να πάρει θέση και να ζητήσει την παραίτησή του από τη θέση προέδρου της επιτροπής. Η υπεύθυνη αντιπολίτευση οφείλει επίσης και αυτή να λάβει θέση.
Ο νικηφόρος αγώνας του Δήμου Κερατσινίου- Δραπετσώνας που το 2015 κόντρα στην εθνική τράπεζα και στην τότε κυβέρνηση, ελευθέρωσε 640 στρέμματα παραθαλάσσιας έκτασης για χρήσεις πολιτισμού, εκπαίδευσης, υγείας, αθλητισμού, πράσινου, αναψυχής αποκλείοντας βιομηχανικές χρήσεις δυστυχώς δεν μας έγινε μάθημα…
Χρέος της εκάστοτε Δημοτικής Αρχής και του Δημοτικού συμβουλίου είναι να υπερασπίζονται το συμφέρον των κατοίκων της πόλης και όχι αλλότρια συμφέροντα. Μπορεί η αξία της επένδυσης των επιχειρηματιών να είναι μεγάλη. Η αξία όμως της επένδυσης στην ποιότητα ζωής των πολιτών είναι ανεκτίμητη. Ίσως λίγος χρόνος ακόμη απομένει…
