Αντιπολεμικό Μαθητικό Φεστιβάλ στο Χαϊδάρι – “Κάτι σιγοφέγγει…”

Ένωση και Σύλλογοι Γονέων Χαϊδαρίου – Ανακοίνωση
1ο Αντιπολεμικό Μαθητικό Φεστιβάλ
Ένα χαρτί δε φτάνει για να αποτυπώσουμε την συγκίνησή μας, τη χαρά μας από όλα όσα εκτυλίχτηκαν τις δύο μέρες στην Πλατεία Δημαρχείου του Χαϊδαρίου, που πλημμύρισε με παιδικές φωνές, γονείς, εκπαιδευτικούς, καλλιτέχνες που με το μουσικό τους έργο, τη φωνή και τις μελωδίες τους έστειλαν ακόμα πιο μακριά το αντιπολεμικό μήνυμα, προκαλώντας συγκίνηση.
Τι να πρωτοπούμε;
- για τις δεκάδες ζωγραφιές των μαθητών δημοτικών σχολείων, που απέπνεαν αισιοδοξία με τα υπέροχα χρώματα; στηλίτευαν τη βαρβαρότητα του πολέμου με τα πιο σκοτεινά χρώματα και μας υπενθύμισαν ότι πάντα μας χρειάζονται δίπλα τους, να τους υποσχεθούμε ότι θα αγωνιστούμε για έναν κόσμο, όπως τα ίδια τον ονειρεύονται;
- για τις μαθήτριες που διάβασαν απόσπασμα από το ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη “Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος”, υπενθυμίζοντάς μας ότι “αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δε θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και το δίκιο…”
- για την υπέροχη, πανύψηλη ΕΙΡΗΝΗ, φτιαγμένη από τα χέρια μικρών παιδιών, που συμμετείχε με συγκίνηση στις εκδηλώσεις, μας στήριξε, και καλοδέχτηκε όλα τα παιδιά στην πλατεία;
- για την απάντηση του μαθητή στην ομιλήτρια όταν ανέφερε “φέρνουμε μπροστά μας την εικόνα της μικρής Παλαιστίνιας από τη Γάζα που η περιπέτεια της έκανε τον γύρο του κόσμου, καθώς αποκαμωμένη περπατά μία ώρα ξυπόλητη έχοντας στην πλάτη της τη μικρή τραυματισμένη αδερφή της αναζητώντας βοήθεια… Πόση δύναμη μπορεί να κρύβει μέσα του ένα παιδί;” και απάντησε δυνατά και με σιγουριά “ΠΟΛΥ”!
- για τη χορωδία της γ’ τάξης του 7ου δημοτικού σχολείου που οι μελωδίες τους ταξίδεψαν σε κάθε γωνιά του κόσμου, απαλύνοντας λίγο τις πληγές όλων των παιδιών που βρίσκονται στις εμπόλεμες ζώνες;
- για τη μαθήτρια Βασιλική που έγραψε ποίημα με τίτλο “είναι η θάλασσα παρμένη απ’ το νερό”. “…ίν’ η αγάπη παρμένη απ’ του ονείρου τη χώρα, που μπορεί η ειρήνη να νικήσει την μπόρα… ειν’ η αδικία παρμένη απ΄ το σωστό. Για να μπορεί η πείνα να νικάει την εξουσία… είναι η ψευδαίσθηση παρμένη απ’ το μυαλό. Για να υπάρχει ευτυχία” το μελοποίησε η ίδια και μαζί με τους συμμαθητές της το τραγούδησαν;
- για τη χαρά των παιδιών στις απονομές των μεταλλίων που τις προηγούμενες μέρες, μέσα στα γήπεδα, μαζί με τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς βγάλαμε “κόκκινη κάρτα στον πόλεμο”;

Στο αντιπολεμικό διήμερο είπαμε ένα μεγάλο ΝΑΙ, στέλνοντας μήνυμα ελπίδας, αγώνα και αισιοδοξίας. Ότι εμείς και τα παιδιά μας δε θα συνηθίσουμε τις πολεμικές ανταποκρίσεις από Ουκρανία, Παλαιστίνη, Μέση Ανατολή. Δεν θα συνηθίσουμε τη βαρβαρότητα με τις εικόνες των παιδιών που λιμοκτονούν στη Παλαιστίνη, γιατί βρίσκονται σε ένα κομμάτι γης που το έχουν βάλει στο μάτι οι “δυνατοί” του κόσμου, για τον πλούτο της και με τη δολοφονική επέλαση του Ισραήλ, με την στήριξη των συμμάχων, τους οδηγούν στη γενοκτονία.
Είπαμε ένα μεγάλο ΟΧΙ, στην αποστολή όπλων στα διάφορα μέτωπα, στις στρατιωτικές δαπάνες που προκαλούν ζάλη. Μέχρι το 2027, η χώρα μας θα μαζέψει 27 δις, από την αβάσταχτη φορολογία μας, κόβοντας, ακόμα και από αυτά τα ελάχιστα που δίνουν για τα σχολεία, τα νοσοκομεία, τον αθλητισμό, τον πολιτισμό.

Από το αντιπολεμικό διήμερο, στείλαμε το μήνυμα και ενώσαμε την φωνή μας με όλους όσοι ξέρουν πως οι λαοί δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα μεταξύ μας, αντίθετα έχουμε τα ίδια όνειρα, τις ίδιες αγωνίες για τα παιδιά μας, την ίδια λαχτάρα να ζήσουν σε έναν κόσμο όπου η πείνα, οι πόλεμοι και η προσφυγιά να γίνουν οριστικά παρελθόν, ώστε κανένα παιδί να μην πεινάει, να μη χάνει τη ζωή του, να μην ξεριζώνεται… γιατί αν γλυτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα…
Ευχαριστούμε από καρδιάς για τη συμμετοχή τους:
- τα δημοτικά σχολεία 1ο-2ο-4ο-5ο-7ο-8ο, για τις υπέροχες ζωγραφιές των παιδιών
- το 7ο δημοτικό σχολείο και τη μουσικό του, την Κατερίνα Κούνουπα, που στήριξε και καθοδήγησε τη χορωδία των μαθητών
- τις μαθήτριες του 4ου δημοτικού σχολείου: Παρτσάλη Λυδία, Στεργιούλη Αντωνία, Γιατρά Αποστολία, Σιάτρα Αθηνά, για την υπέροχη απαγγελία του ποιήματος.
- τον κουκλοπαίκτη Μπάμπη, γονέα από το 8ο δημοτικό σχολείο, που μαζί με τα παιδιά έφτιαξαν την ΕΙΡΗΝΗ, μασκώτ του διήμερου μας.
- τους μουσικούς κατά σειρά εμφάνισης:
- Μαρία Γεωργοπούλου και Τόνια Λάππα, Alkman, Hip Hop από τους ΦΩΚΩ (Φωνικός και Κώδικας), τους “Μπάντα Τέτοια” ρεμπετικό σχήμα αποτελούμενο από τους Βασίλη, Εύα, Χρήστο
- τον dj Nagocs ή αλλιώς Παναγιώτη Τρυφωνίδη
- και τέλος τα δύο μουσικά σχήματα αποτελούμενα από σπουδαστές στο ωδείο “Μουσική Εκπαίδευση” που μας μάγεψαν με τη δουλειά τους.

- Το βιβλιοπωλείο boobooki, για τη συμβολή του στη συγκέντρωση εσόδων για την σύσταση Συλλόγου Γονέων του 1ου νηπιαγωγείου.
- Τον ηχολήπτη Βασίλη Γιαννόπουλο που με τα μηχανήματά του, οι μουσικοί μπόρεσαν να μας δείξουν στο ακέραιο την ποιοτική δουλειά τους.
- Τέλος ευχαριστούμε τη Δημοτική Αρχή, το Τμήμα Πολιτισμού, για την έμπρακτη στήριξη στην πραγματοποίηση του Φεστιβάλ.
Μετά το κλείσιμο της αυλαίας του διήμερου αντιπολεμικού φεστιβάλ, ένα είναι το σίγουρο. Η πόλη σφύζει από ζωή, από πολλούς, πάρα πολλούς ανθρώπους που δε μπορούν να δεχτούν τον όλεθρο και τη βαρβαρότητα.
Κάτι σιγοφέγγει, κάτι σιγοψιθυρίζεται ότι εμείς, μπορούμε να χτίσουμε τον κόσμο στο μπόι των ονείρων μας. Και ξέρουμε πως δεν είμαστε μόνοι μας, είναι πολλοί σαν και μας που ενώνουν τη φωνή τους με τη δική μας φωνή νιώθοντας βαθιά μέσα τους πως υπάρχει ελπίδα!
Το Φεστιβάλ αυτό, που αγκαλιάστηκε από τόσους πολλούς, δίνουμε την υπόσχεση να γίνει Θεσμός.
