Δημοτική Βιβλιοθήκη: Άγος στην καρδιά της πόλης και του πολιτισμού

Η φράση “εικόνες ντροπής” αποκτά το νόημά της όταν αποφασίσεις να επισκεφτείς τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Χαϊδαρίου. Αν κάποιος θεωρεί υπερβολική την έκφραση, ας παρατηρήσει αυτές τις εικόνες:

Η μικρή αίθουσα που βρίσκεται στην είσοδο της Βιβλιοθήκης έχει εγκαταλειφθεί εδώ και χρόνια στην τύχη της. Είναι διαλυμένη, με σπασμένους τοίχους και τζάμια, γεμάτη από ατάκτως ερριμμένες παλιές καρέκλες και τραπέζια. Αντιαισθητική και επικίνδυνη κατάσταση, που όμως ενοχλεί μόνο τους επισκέπτες και όχι τους υπεύθυνους του Δήμου.

Επί της προηγούμενης δημοτικής αρχής η εικόνα δεν ήταν πολύ καλύτερη, αλλά τότε υπήρχε η εξήγηση ότι την άφηναν έτσι για να “εκβιάσουν” την ενοικίαση του χώρου, καθώς η εγκατάλειψη ισοδυναμούσε με σήμα για παράδοση σε ιδιώτη. Τώρα όμως, που η νυν διοίκηση δεν έχει τέτοια σχέδια για ιδεολογικούς λόγους, γιατί είναι παρατημένη και άθλια; Πρόκειται για πραγματικό άγος στην καρδιά της πόλης και του πολιτισμού.

Και να σκεφτεί κανείς ότι η μεταφορά της Βιβλιοθήκης στο συγκεκριμένο χώρο είναι μία από τις πρωτοβουλίες για τις οποίες καμαρώνει ιδιαίτερα η Λαϊκή Συσπείρωση, θεωρώντας την “αναβάθμιση” μιας σημαντικής δομής πολιτισμού.

Είναι να απορεί κανείς για την αδιαφορία. Τόσο δύσκολο είναι να βγάλουν από εκεί μέσα τα τραπεζοκαθίσματα της παλιάς καφετέριας και να το συντηρήσουν; Το μόνο που δείχνει ότι κάποιος ενδιαφέρθηκε είναι μια πρόχειρη κορδέλα που περιβάλει τη μία πλευρά για να υποσημειώσει επικινδυνότητα.

Αγανακτισμένος περίοικος που μάς είδε να φωτογραφίζουμε μάς είπε ότι τα βράδια μια μικρή ομάδα νεαρών επιδίδονται σε καταστροφές στην πλατεία, στην εν λόγω αίθουσα και στα όργανα γυμναστικής, χωρίς κανένας να επιχειρεί να τους σταματήσει. Ο ίδιος επισήμανε την έλλειψη φωτισμού σε κάποια σημεία, αλλά και την αδιαφορία για τον καθαρισμό των άδειων δεξαμενών του νερού. “Κάποτε αυτή η Πλατεία και το μαγαζί της ήταν το κόσμημα της πόλης. Μετά το γέμισαν σιδερένιες κατασκευές και στο τέλος ο Δήμος τα παράτησε όλα και έγιναν όπως τα βλέπετε. Όσο είναι φωτισμένη η Βιβλιοθήκη είναι καλά εδώ. Ελάτε όμως λίγο πιο μετά…”, τόνισε.

Ένας από τους υπαλλήλους μάς είπε ότι υπάρχει η σκέψη να κατεδαφιστεί η μικρή αίθουσα. Γιατί όμως δεν εξετάζεται η κατασκευή μιας αίθουσας υπολογιστών, την οποία χρειάζεται η Βιβλιοθήκη; Ή μια αίθουσα προβολών, μικρών συγκεντρώσεων και παιδικών δραστηριοτήτων; Δεν περισσεύουν αυτά στο Χαϊδάρι.