“Α ρε Γιώργο… Γιατί έφυγες τόσο νωρίς;”
Γράφει η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ
πρώην αντιδήμαρχος Πολιτικής Προστασίας
Α ρε Γιώργο…
Γιατί έφυγες τόσο νωρίς.
Δεν ήσουν απλώς ένας υπάλληλος.
Αφιέρωσες την ζωή σου στην προσφορά για τον τόπο αυτό. Υπηρέτησες με αυταπάρνηση και συνέπεια το λειτούργημα του δημοτικού υπαλλήλου.
Ήσουν ένας άνθρωπος που έδινε πάντα τον καλύτερο του εαυτό, που εργαζόταν με αίσθημα καθήκοντος, συνέπειας και ανθρωπιάς, που μεριμνούσε για τις ανάγκες του πολίτη , πολλές φορές αθόρυβα χωρίς προβολή.
Για εσένα δεν υπήρχαν δημοτικές παρατάξεις, δήμαρχοι, ή αντιδήμαρχοι.
Για εσένα υπήρχε μόνο το Χαϊδάρι σου.
«Να μην καεί ούτε ένα δέντρο», όπως έλεγες.
Σε κάθε αντιπυρική περίοδο, συνομιλούσαμε 3-4 φορές την ημέρα.
Όταν σε καλούσα, πάντα απαντούσες «Διαβιβάστε» και πάντα ήσουν πρόθυμος να ανταποκριθείς όπου σου ζητηθεί. Πότε δεν μου είπες όχι, ότι ώρα και αν ήταν. Ήσουν πάντα αποτελεσματικός και άμεσος. Ποτέ δεν πήγαινες «ακρογιαλιά – ακρογιαλιά». Ξέρεις εσύ…
Όποτε μάθαινα ότι ήσουν στον νοσοκομείο, στην δύσκολη μάχη που έδινες, ερχόμουν να σε δω, να είμαι δίπλα σου, όπως ήσουν και εσύ, όσο καιρό διετέλεσα αντιδήμαρχος πολιτικής προστασίας. Πάντα εκεί, οι αδελφές σου, Ελένη και Σούλα, νύχτα – μέρα, να σε φροντίζουν.
Η ευγένεια σου, το ήθος σου, το χαμόγελο και η καλοσύνη σου, θα μείνουν πάντα χαραγμένα στην μνήμη μας.
Η απώλεια σου αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό στην υπηρεσία, στην κοινωνία και πάνω απ΄ όλα στις καρδιές μας.
Καλό σου ταξίδι αγαπημένε μας Γιώργο.
