Το κάποτε ακμαίο χωριό κοντά στην Αθήνα, που ελπίζει πια μόνο στον… ΟΠΕΚΕΠΕ
γράφει ο Μελάμποδας
Δεν μπορεί μια ολόκληρη κωμόπολη να στηρίζει την οικονομία της στις επιδοτήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Μιλάμε για τις Ερυθρές, το χωριό με το μεγαλύτερο ποσοστό κατοχής αγροτικής γης στην Ελλάδα μετά την Κατερίνη.
Όλα τα χρόνια οι Ερυθρές βάσιζαν την οικονομική και δημογραφική τους πρόοδο όχι μόνο στην αγροτική οικονομία, αλλά και στις μεταφορές (μεγάλο ποσοστό κατοίκων ασχολούνταν με τις οδικές μεταφορές) και στα άφταστα σε ποιότητα τοπικά προϊόντα.
Μετά τα μνημόνια, οι επισκέπτες μειώθηκαν λόγω του κόστους καυσίμων.
Μετά την απελευθέρωση των χερσαίων μεταφορών, οι άνθρωποι που περίμεναν κέρδος από αυτή τη δραστηριότητα λιγόστεψαν.
Η απογραφή απλώς το επιβεβαίωσε: οι Ερυθρές μικραίνουν.
Σήμερα η τοπική οικονομία στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στις επιδοτήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ, την ώρα που πληθαίνουν οι αποκαλύψεις για σκάνδαλα.
Παράλληλα, κόπηκαν και όλα τα δρομολόγια λεωφορείων προς Αθήνα.
Ανεπίτρεπτο, αλλά και αποτέλεσμα της δημογραφικής κατάρρευσης.
Τι απομένει; Η ανάπτυξη σημείων ενδιαφέροντος ώστε η οικονομία να αποκτήσει τουριστικό χαρακτήρα.
Μόνο που τίποτα δεν έχει προστεθεί, πέρα από μια μικρή παιδική χαρά στο κέντρο (δωρεά ιδιώτη) και δυο μπάρες στον πεζόδρομο…
Τα προβλήματα γνωστά: ελλείψεις κτιριακών υποδομών στο Γυμνάσιο, μη λειτουργία ταχυδρομείου και τράπεζας, απουσία δρομολογίων, αδράνεια στην ιστορική ομάδα Δάφνη Ερυθρών η οποία ΕΠΑΨΕ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ!
Όλα αυτά, απόρροια της πληθυσμιακής καθίζησης.
Αδιαφορία από τον Δήμο Μάνδρας–Ειδυλλίας, αδιαφορία και από τους τοπικούς παράγοντες.
Ούτε έργα, ούτε όραμα.
Κι όμως, λύσεις υπάρχουν και είναι μονόδρομος για την επιβίωση του τόπου : Αξιοποίηση της παλιάς βάσης του ΝΑΤΟ, δημιουργία Ψηφιακού Μουσείου Μάχης Πλαταιών ή λειτουργία Λαογραφικού Μουσείου, επίσης ανάδειξη της Παλαιάς Βρύσης.
Αντί γι’ αυτό, ΑΝΕΞΗΓΗΤΗ σιωπή.
Μαγαζιά ανοίγουν και κλείνουν σε λίγους μήνες.
Κι αν δεν αλλάξει κάτι άμεσα, η οικονομική και δημογραφική κατάρρευση των Ερυθρών θα φέρει και την εκλογική κατάρρευση όσων σήμερα κάνουν πως δεν βλέπουν..
