ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ/Λευτέρης Καπετανάκης: Μισόν αιώνα στο δημοτικό προσκήνιο!
Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον «βετεράνο των βετεράνων» των δημοτικών εκλογών του Οκτωβρίου, υποψήφιο με τον συνδυασμό “Χαϊδάρι Ξανά – Βαγγέλης Ντηνιακός”
Στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου μετέχουν ως υποψήφιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι παρά ένας 300 συμπολίτες μας. Αριθμός ασφαλώς πολύ μεγάλος! Στη συντριπτική τους πλειοψηφία δοκιμάζουν για πρώτη φορά τις δυνάμεις τους στον εκλογικό στίβο. Ελάχιστοι από αυτούς έχουν πίσω τους προϋπηρεσία στα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου και ακόμη λιγότεροι είναι όσοι ξεπερνούν τη μια θητεία. Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι «μπαρουτοκαπνισμένοι». Ανάμεσά τους ο «βετεράνος των βετεράνων». Ο Λευτέρης Καπετανάκης. Σε παλιότερο αφιέρωμά μας στους μακροβιότερους δημοτικούς μας άρχοντες περιελήφθη φυσικά και αυτός και μάλιστα ως ο αρχαιότερος όλων αφού εκλέχθηκε για πρώτη φορά Δημοτικός Σύμβουλος πριν από 50 σχεδόν χρόνια!
Θελήσαμε να μάθουμε ποιο είναι το κίνητρο που τον κρατά ενεργό όλα αυτά τα χρόνια στο δημοτικό μας προσκήνιο. Η απάντηση στη συνέντευξη που μας παραχώρησε.
Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος για μια ακόμη φορά! Έχουμε χάσει το μέτρημα. Εσείς το κρατάτε;
Φυσικά. Έχω πάρει μέρος σε όλες τις δημοτικές εκλογές της μεταπολίτευσης. Αυτή θα είναι η 13η φορά που θα είμαι υποψήφιος, κάτι που πρέπει να αποτελεί πανελλήνιο ρεκόρ! Συμπληρώνονται σε λίγο 50 χρόνια, μισόν αιώνα, από το μακρινό 1975 που συμμετείχα για πρώτη φορά στις δημοτικές εκλογές και εκλέχθηκα δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό του αείμνηστου Δημάρχου Δημήτρη Γιαχνή. Ήμουνα νιός και γέρασα παλεύοντας πάντα για ένα καλύτερο Χαϊδάρι…
Ανήκετε σε ένα κλειστό κλαμπ αυτοδιοικητικών της πόλης μας με μακρά θητεία στα έδρανα του δημοτικού συμβουλίου (Κυρ. Ντηνιακός, Κ. Σπηλιόπουλος, Μ. Σελέκος, Κ. Ασπρογέρακας). Μάλιστα είστε ο παλαιότερος όλων! Πώς νοιώθετε γι’ αυτό;
Θεωρώ τιμή μου να συγκαταλέγομαι στην ίδια κατηγορία με τους ανθρώπους που αναφέρατε. Στα έδρανα αυτά έχω καθίσει συνολικά 25 χρόνια και νομίζω πως όλο αυτό το διάστημα τίμησα την εμπιστοσύνη των συμπολιτών μου και έπραξα με συνέπεια και αίσθημα ευθύνης το καθήκον μου.
Από ρεκόρ σε ρεκόρ. Αν δεν κάνουμε λάθος εκλεχθήκατε Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου σε νεαρότατη ηλικία.
Εκλέχθηκα δημοτικός σύμβουλος στα 24 χρόνια μου και στα 26 μου εκλέχθηκα Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης για πρώτη φορά, γιατί τιμήθηκα με το ίδιο αξίωμα και αργότερα. Κι αυτό ήταν σίγουρα πανελλήνιο ρεκόρ!
Μια και μιλάμε για ρεκόρ, είναι μια καλή πάσα να φέρουμε στη συζήτηση στα αθλητικά καθώς είναι γνωστή σε όλους στο Χαϊδάρι η ενασχόλησή σας με τον Αθλητισμό ως ο ιστορικός Πρόεδρος του Α.Ο Χαϊδαρίου.
Αν εξαιρέσεις τη θέση του Δημάρχου θήτευσα σε όλα σχεδόν τις θέσεις ευθύνης στη διοίκηση του Δήμου. Αλλά έχετε δίκιο. Η μεγάλη μου αγάπη είναι ο αθλητισμός. Θυμάμαι με συγκίνηση τα πέτρινα χρόνια όταν προσπαθούσαμε με χίλια εμπόδια, χωρίς γήπεδο, χωρίς χρήματα να στήσουμε τον αθλητισμό στο Χαϊδάρι για να δώσουμε μια δημιουργική διέξοδο στη νεολαία της πόλης μας. Ο Α.Ο. Χαϊδαρίου εκείνα τα χρόνια έγινε στην κυριολεξία ο πόλος έλξης όχι μόνον των νέων αλλά όλων των κατοίκων του Χαϊδαρίου. Εκπροσωπούσε κάποια εποχή όχι μόνο το ποδόσφαιρο αλλά ευρύτερα τον Αθλητισμό, τον Πολιτισμό, κάθε κοινωνική δράση και διεκδίκηση των κατοίκων της πόλης. Ήταν η γροθιά που φοβόνταν και υπολόγιζαν όλοι. Έτσι ρίξαμε την μάντρα στο Δρομοκαΐτειο και κάναμε τον πρώτο μας αθλητικό χώρο-το σημερινό αθλητικό γήπεδο «ΤΑΚΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ». Κάναμε ένα από τα πρώτα Κολυμβητήρια στην Δυτική Αθήνα με αυτεπιστασία από το Δήμο. Δημιουργήσαμε το Στάδιο στο Δάσος Χαϊδαρίου, δύο κλειστά γυμναστήρια, γεμίσαμε κάθε γειτονιά με μικρότερους χώρους άθλησης και όλα τα σχολεία με όργανα γυμναστικής και μπασκέτες. Το Χαϊδάρι έγινε αθλητούπολη και είμαι υπερήφανος που μαζί με τον Κυριάκο Ντηνιακό, τον Κώστα Σπηλιόπουλο και πολλούς άλλους άξιους συνεργάτες ήμουν στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα!
Ναι αλλά σήμερα όλες αυτές οι εγκαταστάσεις που αναφέρατε έχουν προβλήματα.
Φυσικά. Δεν γερνάνε μόνο οι άνθρωποι αλλά και οι υποδομές. Σχεδόν όλες όσες ανάφερα κλείνουν γύρω στα 40 χρόνια ζωής. Επομένως και ο αγώνας μας δεν σταματάει ποτέ. Σήμερα χρειαζόμαστε ένα νέο σχέδιο βελτίωσης, εκσυγχρονισμού και γιατί όχι, ανανέωσης των αθλητικών εγκαταστάσεων της πόλης. Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι το σχέδιο αυτό το έχει ο Βαγγέλης Ντηνιακός. Και τώρα νομίζω έχετε την απάντηση γιατί συνεχίζω να αγωνίζομαι για ένα καλύτερο Χαϊδάρι.
Θα επιμείνω σε αυτό. Δεν έχετε κουραστεί και κορεστεί μετά από τόσα χρόνια;
Κατηγορηματικά όχι. Γιατί υπάρχει πάντα το ισχυρό κίνητρο που με οδηγεί σε όλη μου τη ζωή. Η διάθεση για προσφορά στα κοινά. Προσφορά ανιδιοτελής χωρίς αναμονή ανταπόδοσης και χωρίς ανταλλάγματα. Η αγάπη για την πόλη και τους ανθρώπους της. Η αίσθηση του καθήκοντος. Αλλά και η χαρά της δημιουργίας! Η Αυτοδιοίκηση είναι ένα μεγάλο πολιτικό εργαστήρι καθώς σου μαθαίνει να αγωνίζεσαι δίπλα στους πολίτες και υπό τον άμεσο έλεγχό τους για να βελτιώσεις την πόλη τους και τη ζωή τους σ’ αυτή. Θήτευσα σ’ αυτό το σχολειό επί δεκαετίες υπηρετώντας την πόλη από όλες σχεδόν τις θέσεις ευθύνης ως Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, Αντιδήμαρχος, Πρόεδρος της Δημοτικής Επιχείρησης, του Αθλητικού Οργανισμού, της Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας κλπ. Και όχι. Ούτε έχω κουραστεί ούτε έχω κορεστεί! Όσο οι συμπολίτες μου συνεχίσουν να με εμπιστεύονται θα είμαι στην πρώτη γραμμή.
Είστε όμως και αυτό που λέμε «άνθρωπος της αγοράς» έτσι δεν είναι;
Τα πρώτα μου ένσημα τα κόλλησα στο βιβλιάριο ανηλίκων σε ηλικία 13 ετών. Έκτοτε δεν έπαψα στιγμή να ζω τον παλμό και τις ανάγκες της αγοράς, στον πιο σημαντικό ίσως τομέα της οικονομίας μας, την τουριστική βιομηχανία. Έχω μάλιστα τη μεγάλη τιμή να απολαμβάνω της εμπιστοσύνης των συναδέλφων μου που με εκλέγουν επί πολλά χρόνια Πρόεδρο του Συλλόγου Καταστηματαρχών Πλάκας, ενώ εκπροσωπώ και ολόκληρο τον κλάδο ως Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Καταστηματαρχών Τουριστικών Ειδών.
Γιατί με τον Βαγγέλη Ντηνιακό;
Γιατί «το αίμα νερό δεν γίνεται». Συμπορεύτηκα επί πολλά χρόνια με τον Κυριάκο Ντηνιακό, τον αναμορφωτή του Χαϊδαρίου, και θεωρώ τον Βαγγέλη που μεγάλωσε και ανδρώθηκε παρακολουθώντας από κοντά αυτή τη διαδρομή, άξιο και ικανό συνεχιστή αυτού του έργου. Αλλά και πολλούς ακόμη λόγους. Πρώτα – πρώτα γιατί ηγείται ενός πραγματικά ανεξάρτητου ψηφοδελτίου, χωρίς κομματικές αναφορές και εξαρτήσεις. Διάβασα σε ένα άρθρο του φίλου μου από τα παλιά, του Τρύφωνα Δάρα, ότι μόνο για έναν υποψήφιο από όλους στο Χαϊδάρι δεν θα πανηγυρίζει το βράδυ των εκλογών κανένα κόμμα! Συμφωνώ απόλυτα. Έπειτα γιατί είχε μια επιτυχημένη και δημιουργική θητεία που επανέφερε την πόλη μας ΞΑΝΑ στις ράγες της ανάπτυξης που τις είχε χάσει για καιρό. Κι αν αυτό το πέτυχε χωρίς καν να έχει την πλειοψηφία στο Δημοτικό Συμβούλιο, λόγω του αλλοπρόσαλλου εκλογικού νόμου, φανταστείτε τι μπορεί να πετύχει τη νέα περίοδο χωρίς το βαρίδι αυτό που δεν επέτρεψε να υλοποιηθούν πολλά σχέδια ανάπτυξης και προόδου της πόλης. Ακόμη – ακόμη για το πλήρες και δυναμικό του Πρόγραμμά του. Ξέρει καλά τι θέλει να κάνει και πώς θα το πετύχει. Τώρα είναι ακόμη πιο έμπειρος, σοφότερος και πιο κατασταλαγμένος. Είμαι πεπεισμένος ότι η νέα θητεία του θα αφήσει εποχή στην πόλη και θέλω να συνεισφέρω τη γνώση και την εμπειρία μου σε αυτό.
Ας κλείσουμε με αυτό που μόλις είπατε. Παρατηρώντας το ψηφοδέλτιο του Βαγγέλη Ντηνιακού βλέπουμε πολλά νέα πρόσωπα αλλά πολύ λίγους «παλιούς». Ελάχιστοι έχουν πέραν της μιας θητείας στο δημοτικό συμβούλιο κι εσείς έχετε 25 χρόνια! Θα είστε ο «μέντορας» αυτής της ομάδας αν εκλεγείτε;
Πράγματι βλέπω ότι το ψηφοδέλτιο στο οποίο μετέχω είναι γεμάτο με νέους ανθρώπους, γεμάτους όρεξη για δουλειά και ενθουσιασμό για προσφορά και δημιουργία. Αυτό είναι ένα πολύ καλό σημάδι που με κάνει ακόμη περισσότερο αισιόδοξο για το μέλλον αυτής της πόλης. Όμως επιτρέψτε μου να πω ότι κοντά σε αυτόν τον ενθουσιασμό χρειάζεται και η γνώση και η εμπειρία που δεν διδάσκεται αλλά έρχεται με τα χρόνια! Η πορεία προς την ανάπτυξη ούτε εύκολη είναι ούτε ευθύγραμμη. Κρύβει πολλές δυσκολίες και έχει ακόμη και παγίδες που πρέπει να τις αποφύγεις σε κάθε βήμα. Θα είμαι ευτυχής αν μπορέσω να προσφέρω στα νέα παιδιά του Συνδυασμού και της νέας διοίκησης του Δήμου αυτή την εμπειρία. Όχι ως «μέντορας» όπως είπατε αλλά ως συνάδελφος και φίλος που απλώς τυχαίνει να διαθέτει αυτό που λέμε «πείρα κτηθείσα εν υπηρεσία»
