Εικαστική έκθεση στο Δρομοκαΐτειο: Ξορκίζοντας το “στίγμα” σε χώρους βασανισμού ψυχής και σώματος
Γλυπτά, ζωγραφικά έργα, εικαστικές εγκαταστάσεις, ηχητικές και βίντεο εγκαταστάσεις, έργα φωτογραφικά συνομιλούν με τους βαρύτατα φορτισμένους από το “στίγμα” χώρους.
Από τις 10 Οκτωβρίου το Δάφτσειο και ο Άγιος Ισίδωρος, παλαιά κτήρια Δρομοκαΐτειου, φιλοξενούν την έκθεση “Στίγμα” με έργα διακεκριμένων εικαστικών, ληπτών υπηρεσιών ψυχικής υγείας και υγειονομικών. Παράλληλα διοργανώνονται ημερίδες με τη συμμετοχή πανεπιστημιακών, ερευνητών και επιστημόνων με θέμα την τέχνη και την υγεία.
Η έκθεση έχει σκοπό να διερευνήσει με ποιο τρόπο η κοινωνική τάξη, το φύλο, η εθνότητα, το χρώμα του δέρματος, ο σεξουαλικός προσανατολισμός, η αρτιμέλεια, η υγεία, η εξωτερική εμφάνιση, βαραίνουν πάνω σε άτομα που θεωρείται ότι δεν πληρούν τους δεδομένους κανόνες κοινωνικής ύπαρξης. «Φθαρμένες» ταυτότητες και ζωή στο περιθώριο στιγματίζουν πρόσωπα, που καταλήγουν σε «κάτι λιγότερο από ανθρώπους». Το “στίγμα” δεν έχει μόνο αφηρημένη, μεταφορική έννοια. Γίνεται πραγματική ζωή.
Ο Κωνσταντίνος Κανταρτζής, γιατρός με ειδίκευση στη δερματολογία, διευθυντής του Κέντρου Υγείας Πειραιά και ένας από τους δύο επιμελητές της έκθεσης:
«Το θέμα της έκθεσης είναι το “Στίγμα”, που καλύπτει ένα τεράστιο φάσμα εννοιών. Δεν είναι μόνο εκείνο της ψυχιατρικής νόσου, αλλά και εκείνο της διαφορετικότητας, του χρώματος, της φυλής, του σεξουαλικού προσανατολισμού, της θρησκείας και πολλών ακόμη. Στη συνέχεια, με τον συνεπιμελητή Αλέξανδρο Κασσανδρινό δημιουργήσαμε δύο ομάδες καλλιτεχνών, στους οποίους εξηγήσαμε το μήνυμα που θέλαμε να επικοινωνήσουμε και αγκάλιασαν όλοι το εγχείρημα».
Ο ίδιος επισημαίνει πως το θέμα της έκθεσης «άγγιξε» όχι μόνο τους εικαστικούς αλλά και τους υγειονομικούς, οι οποίοι εργάζονται στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, αφού με τον τρόπο αυτό κατάφεραν να εξωτερικεύσουν τις σκέψεις και τα συναισθήματα που βιώνουν κατά την εργασία τους σε αυτούς τους χώρους.
«Το ζητούμενό μας εξαρχής ήταν τα εκθέματα να συνομιλούν με τα κελιά, να “δέσουν“ και να μην είναι ξένα. Πρόκειται για χώρους φορτισμένους ενεργειακά, χώρους βασανισμού της ψυχής, χώρους βασανισμού και του ίδιου του σώματος. Όταν πάμε να παρέμβουμε με τέχνη σε τέτοιους χώρους, μόνο με σεβασμό μπαίνουμε. Αγαπήσαμε όλοι μας αυτόν τον χώρο και τον σεβαστήκαμε, γι’ αυτό θεωρώ πως το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό».
Ο συνεπιμελητής και δικηγόρος Αλέξανδρος Κασσανδρινός χαρακτηρίζει πρόκληση την ενασχόλησή του με την έκθεση “Στίγμα”. «Η επιλογή των έργων έγινε με βάση το τι σημαίνει για τον καθένα η λέξη στίγμα. Είτε αφορά τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία είτε τις μειονότητες ή οποιοδήποτε άλλο κοινωνικό στίγμα. Πιστεύω το αποτέλεσμα μας δικαίωσε, έρχονται εκατοντάδες πολίτες καθημερινά και φεύγουν προβληματισμένοι, πράγμα που επιδιώκουμε μέσα από τα έργα».
Τα εκθέματα θα παραμείνουν στους χώρους του Δρομοκαΐτειου ως και σήμερα 29 Οκτωβρίου
Για το αποτέλεσμα εργάστηκαν οι εικαστικοί Δημήτρης Αληθεινός, Kανέλλα Αράπογλου, Παυλίνα Βαγιωνή, Λυδία Βενιέρη, Στέλλα Βουλγαράκη, Αλέξανδρος Γεωργίου, Ελλάδα Δαμιανού, Farida El Gazzar, Μαρία Ευσταθίου, Ρόζα Ζεϊντάν, Θοδωρής Θεοδωρίδης, Κωνσταντίνος Κανταρτζής, Στέλλα Καπεζάνου, Κωνσταντίνα Καρλή, Δάφνη Κλάγκου, Μαρίνα Κομπατσιάρη, Παρασκευή Κούκκου, Φίλιππος Κούτρικας, Μαρίνα Κροντηρά, Ελενα Κυρκιλή, Βαρβάρα Λιακουνάκου, Ρενάτα Μεθενίτη, Mαργαρίτα Μυρογιάννη, Παναγιώτης Νέζης, Θεόδωρος Παπαγιάννης, Αννα Παπαδοπούλου, Σοφία Παπαδοπούλου, Φωτεινή Πούλια, Αννη Ρήγα, Ευτυχία Σγουρού, Ζωή Σκλέπα, Θεόδωρος Σταματογιάννης, Πάνος Φαμέλης, Αννα Φαφαλιού, Εφη Χαλιορή, Κωνσταντίνος Χύτας και Τζίμης Χύτας.
Φωτογραφίες: Μαρία Παπακώστα:
