ΑΠΟΨΕΙΣΑΡΘΡΑ

Τα ανοιχτά σχολεία χρειάζονται και ανοιχτά μυαλά!

Τελικά πότε και πώς πρέπει να ανοίξουν τα σχολεία;

Του Τάσου Σαράντου, εκπαιδευτικού, αν. συντονιστή ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ Δυτικής Αθήνας

Πολλή κουβέντα γίνεται για το πότε θα ανοίξουν τα σχολεία αλλά κανείς δε συζητά για το πώς θα ανοίξουν. Ένα έργο που το είδαμε το φθινόπωρο, αλλά από ό,τι φαίνεται δεν ενδιαφέρει κανέναν υπεύθυνο η μελέτη για τα επιδημιολογικά αποτελέσματα του ανοίγματος χωρίς κανένα ουσιαστικό μέτρο (ακόμα και οι περιβόητες μάσκες ακόμα δεν έφτασαν στο σύνολό τους στα σχολεία) και το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων, ώστε να συνεχιστεί απρόσκοπτα η εκπαιδευτική διαδικασία.

Έχουν ακουστεί πολλές προτάσεις και σκέψεις γι’ αυτό, μα η κυβέρνηση νοιάζεται μόνο για τις εξετάσεις και τα δώρα που θα προσφέρει στους χορηγούς της. Την ιδιωτική εκπαίδευση, τα ΙΕΚ και τα κολέγια.

Για πρώτη φορά στην ιστορία θέματα που αφορούν εισαγωγικές εξετάσεις μεταβάλλονται μέσα στην ίδια χρονιά! Πρώτη φορά συμβαίνει οι κανόνες του παιχνιδιού να ανακοινώνονται στη μέση του παιχνιδιού.

Οι μαθητές προχώρησαν σε καταλήψεις και κινητοποιήσεις που έθεταν σοβαρότατους προβληματισμούς και αιτήματα. Φυσικά αντιμετωπίστηκαν με το γνωστό αυταρχικό, κατασταλτικό τρόπο. Μαζί τους και οι εκπαιδευτικοί προχώρησαν, μέσω πολλών μορφών αγώνα, σε διαμαρτυρίες για τη μη ασφαλή λειτουργία των σχολείων, για την τηλεκπαίδευση χωρίς τις απαραίτητες προϋποθέσεις αλλά και συνολικά για τις αλλαγές στην εκπαίδευση που επιβάλλονται χωρίς κανένα διάλογο.

Ακόμα και τώρα, μετά το δεύτερο άνοιγμα και κλείσιμο των σχολείων, δεν υπήρξε καμία πρόβλεψη για το πώς θα ανοίξουν όταν ανοίξουν (βάζοντας και την παράμετρο του καιρού μια και την προηγούμενη περίοδο είχαμε ζέστη και οι αίθουσες λειτουργούσαν με ανοιχτά παράθυρα και πόρτα).

Δεν υπήρξε βέβαια ποτέ η μαζική διανομή tablet στους μαθητές, ούτε και θα έρθουν περισσότερες καθαρίστριες λόγω της πανδημίας.

Δεν διερευνήθηκε ποτέ αν θα μπορούσαν να υπάρξουν χώροι που θα επέτρεπαν το σπάσιμο των τμημάτων (στο Αιγάλεω 18 μήνες μετά το σεισμό δεν έχει προχωρήσει καμία εργασία για να δοθούν τουλάχιστον τα επισκευάσιμα σχολεία που τόσο τα έχουμε ανάγκη).

Δεν μελετήθηκαν σκέψεις και προτάσεις για διαφοροποιημένη ώρα προσέλευσης των μαθητών, για  μειωμένο ωράριο μαθημάτων και κυλιόμενες βάρδιες.

Αυτά βέβαια προϋποθέτουν και αυξημένο αριθμό εκπαιδευτικών στο δημόσιο σχολείο, κάτι που η νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία της κυβέρνησης απεχθάνεται.

Και πέρα από αυτά χρειάζονται αυξημένος αριθμός τεστ ιχνηλάτησης αλλά και μεγάλος αριθμός τυχαίων τεστ ανίχνευσης στα σχολεία. Για να γίνουν, θα έπρεπε σε κάθε Δήμο να υπάρχει επαρκής στελέχωση στις πρωτοβάθμιες δομές υγείας με ταυτόχρονη ανάπτυξή τους αλλά και να συνταγογραφούνται τα τεστ όπως στις υπόλοιπες χώρες. Αλλά και πάλι, η ιδεολογική απέχθεια των κρατούντων προς καθετί δημόσιο και κοινωνικό τούς εμποδίζει να ενισχύσουν το ΕΣΥ.

Εάν όμως είχαμε λάβει αυτά ή παρόμοια μέτρα, θα ανοίγαμε τα σχολεία μας με ασφάλεια και με χαρούμενους μαθητές. Όλες οι έρευνες αλλά και όλοι οι σχετικοί επιστήμονες έχουν επισημάνει τα ψυχολογικά και συναισθηματικά προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στους μαθητές μας ως συνέπεια της πανδημίας αλλά και του τρόπου εφαρμογής της τηλεκπαίδευσης.

Η μόνη λύση τελικά φαίνεται να είναι να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική που δεν αξιολογεί ως προτεραιότητα αυτά που όλη η κοινωνία επαναξιολόγησε μέσα σε αυτή την κρίση. Το δημόσιο σύστημα υγείας, τη δημόσια παιδεία, το δημόσιο χώρο, τις δημόσιες μεταφορές, τα δημόσια αγαθά εν γένει και εντέλει την αλληλεγγύη και τη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων.

Παρόμοια Άρθρα

Back to top button