Η εικόνα που δίνει η Σώτη Τριανταφύλλου για τα σχολεία στη Γαλλία (δημοσιεύθηκε στα ΝΕΑ).
Στη Γαλλία, τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, απελευθερώθηκε ο δημόσιος λόγος. Κανείς δεν ξέρει αν αυτή η αιφνίδια ρήξη της πολυετούς σιωπής θα διαρκέσει και τι αντίκτυπο θα έχει στο εσωτερικό και στις διεθνείς σχέσεις. Πάντως, φαίνεται να συμφωνούμε όλοι, σχεδόν όλοι, ότι στην Ευρώπη το κοινωνικό σώμα και οι θεσμοί διαβρώνονται όλο και βαθύτερα από την ισλαμική στρατηγική.
Οι παρεμβάσεις των ισλαμιστών γονέων στο σχολείο, η εξαίρεση των παιδιών τους από τους κανονισμούς, ο εκφοβισμός του διδακτικού προσωπικού είναι μέρος της τακτικής για τη μετατροπή του λαϊκού, δημόσιου σχολείου σε κάτι που να μοιάζει με κορανικό. Την ιδέα αυτή μοιράζονται πολλοί φιλήσυχοι μουσουλμάνοι, οι οποίοι θα ήθελαν να προστατεύονται τα παιδιά τους από «την εισβολή και την πολιτιστική αλλοτρίωση», ώστε να αναπτύσσεται «η μουσουλμανική τους προσωπικότητα», όπως υπαγορεύει η Ισλαμική Οργάνωση για την Παιδεία, τις Επιστήμες και τον Πολιτισμό (Isesco).
Με λίγα λόγια, μέχρι σήμερα ζητούσαν από τη Γαλλία να εφαρμόζει την πολιτική των χωρών από τις οποίες προέρχονται: αντί να εντάσσονται στη γαλλική κοινωνία καλούσαν τη γαλλική κοινωνία να ενταχθεί στο ισλάμ. Η κυβέρνηση Μακρόν-Καστέξ υποσχέθηκε να τερματίσει αυτή τη διεκδίκηση –θα δούμε.
Προς το παρόν, η κατάσταση έχει ως εξής: στο μάθημα της ιστορίας, οι καθηγητές αντιμετωπίζουν ανυπακοή και φασαρίες μέσα και έξω από την τάξη, κυρίως όταν διδάσκουν περί της Ευρώπης του Καρλομάγνου, γέννησης του Ισλάμ, Σταυροφοριών, άλωσης της Κωνσταντινούπολης, αποικιοκρατίας και τα τοιαύτα. Στο μάθημα της πολιτικής αγωγής, περιορίζονται σε γενικότητες προκειμένου να μη θίξουν τα πολιτικά και θρησκευτικά ήθη των μουσουλμάνων μαθητών, γονέων και ιμάμηδων (οι οποίοι ενημερώνονται με το νι και με το σίγμα για όλα όσα ακούγονται στις σχολικές τάξεις μέσω μαγνητοφωνήσεων με κινητά). Στα αθλήματα και στη γυμναστική το επίμονο αίτημα είναι να μη συνυπάρχουν τα αγόρια με τα κορίτσια: πολλοί αριστεροί δήμοι έχουν διαφορετικά ωράρια για τα κορίτσια των μουσουλμανικών οικογενειών στις πισίνες. Στο μάθημα της βιολογίας και των επιστημών, οι καθηγητές δεν τολμούν να παρουσιάσουν την ιστορία της εξέλιξης του ανθρώπου και του Μπινγκ Μπανγκ. Στο μάθημα της σεξουαλικής αγωγής η αίθουσα αδειάζει: όταν τα παιδιά των μουσουλμάνων μένουν στην τάξη κλείνουν επιδεικτικά τα αυτιά τους. Το μάθημα της ιστορίας της τέχνης βάλλεται επίσης εξαιτίας της «γυμνότητας» στη ζωγραφική και στη γλυπτική.
Και παρότι η μαντίλα απαγορεύεται στο σχολείο, τα κορίτσια έρχονται ως την πύλη κουκουλωμένα και ύστερα καλύπτουν το κεφάλι με τουρμπάνι το οποίο ελάχιστα διαφέρει από τη μαντίλα. Το ζήτημα εμφανίζεται ως ενδυματολογικό. Τέλος, υπάρχει πίεση για τρόφιμα χαλάλ στις καντίνες και, προσφάτως, για την εισαγωγή του μαθήματος της αραβικής γλώσσας, άρα και την πρόσληψη περισσότερων μουσουλμάνων καθηγητών.
Μπροστά σε όλα τούτα οι καθηγητές ήταν –είναι– μόνοι. Το σύστημα τούς ζητούσε να αυτολογοκρίνονται, να αποφεύγουν τις διαμάχες και να μην πηγαίνουν κόντρα στο ρεύμα. Πολύ πριν από τους τελευταίους αποκεφαλισμούς, ένας καθηγητής στη Μυλούζ τιμωρήθηκε με τέσσερις μήνες διαθεσιμότητα επειδή μίλησε ευνοϊκά για το Charlie Hebdo· ένας άλλος επειδή διάβασε μια σελίδα από τη Βίβλο. Η αυτολογοκρισία δεν επαρκεί: μουσουλμάνοι γονείς διαμαρτύρονται επειδή οι καθηγήτριες φορούν φούστα ή επειδή επιπλήττουν τα παιδιά τους· η επίπληξη θεωρείται αντιμουσουλμανική συμπεριφορά. Γενικά, οι ισλαμικές οικογένειες καλλιεργούν δυσπιστία έναντι του σχολείου, το οποίο, κατά τη γνώμη τους, επιβάλλει βιαίως η γαλλική δημοκρατία.
Τις τελευταίες εβδομάδες πολλοί καθηγητές ομολόγησαν ότι έχουν δεχτεί απειλές κι ότι κάθε μέρα φοβούνται μήπως ξεστομίσουν κάτι που θα προσβάλει τους μουσουλμάνους. Όμως, ήδη το 2018, σε δημοσκόπηση του ifop, 38% από τους 650 ερωτηθέντες καθηγητές είχαν δηλώσει ότι δέχονται πιέσεις από γονείς και ιμάμηδες. Κανείς δεν τους έδωσε σημασία.
Το πρόβλημα δεν είναι η τρομοκρατία, που όσο κι αν επεκταθεί θα έχει λιγοστά θύματα· ούτε πρέπει να παγιδευτούμε σε επιμέρους ζητήματα όπως η ελευθερία του λόγου ή της βλασφημίας. Το πρόβλημα είναι ότι, από το 1995 τουλάχιστον, όταν ο Αλγερινός Χαλέντ Κελκάλ δολοφόνησε ένα μετριοπαθή ιμάμη και τοποθέτησε βόμβες στον προαστιακό σκοτώνοντας οκτώ άτομα, ακόμα και οι μουσουλμάνοι που διαφωνούν με την τρομοκρατία, διαφωνούν ταυτοχρόνως με τους γαλλικούς νόμους: προβάλλουν ένα διαρκές «ναι με αλλά» που χαρακτηρίζει επίσης μεγάλο μέρος της αριστεράς. Όταν η αστυνομία πυροβόλησε και σκότωσε τον Χαλέντ Καλκάλ, η κοινή γνώμη έριξε το φταίξιμο στην αστυνομία. Κι όμως, αν δει κανείς το βίντεο, ο Καλκάλ κρατούσε όπλο μέχρι το τέλος.
Δεν είναι μόνο η σύμπλευση της αριστεράς με το ισλάμ που έχει κάνει το σχολείο τόσο εύθραυστο· είναι η υποβάθμιση του νομικού πολιτισμού και η διεστραμμένη πρόσληψη του κράτους δικαίου. Πολλοί καθηγητές σιωπούν διότι απλούστατα έχουν αποδεχθεί τον ισλαμικό εξαιρετισμό· φρονούν ότι οφείλουμε στους μουσουλμάνους ειδική μεταχείριση. Αντιμετωπίζουν το ισλάμ ως «διαφορά» και «πολυμορφία»· όχι ως δυστοπική, σεχταριστική, ολοκληρωτική ιδεολογία που εχθρεύεται τη μόρφωση και την ξεριζώνει όπου έχει την ευκαιρία και τα μέσα. Toν τελευταίο μήνα οι τζιχαντιστές έκλεισαν όλα τα σχολεία στην περιοχή Μόπτι του Μάλι: 750.000 παιδιά έμειναν χωρίς σχολείο.
Στη Γαλλία με τα 2.200 τζαμιών –ο αριθμός τους δεν είναι ακριβής· υπάρχουν πολλά μη δηλωμένα– τους χιλιάδες ιμάμηδες που δεν μιλούν γαλλικά και κηρύσσουν το μίσος, καθώς και το απροσδιόριστο πλήθος νεοφερμένων μεταναστών που βρίσκουν καταφύγιο στις ισλαμικές κοινότητες και στις συμμορίες, ο ρόλος του σχολείου αντί να ενισχυθεί έχει συρρικνωθεί. Οι διοικήσεις είναι συνυπεύθυνες: παρά τις επαναλαμβανόμενες εκθέσεις, προειδοποιήσεις, μαρτυρίες για τον εξισλαμισμό των συνοικιών και των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων όλων των βαθμίδων, επέδειξαν απροθυμία, ορρωδία ή ανημπόρια. Αλλά αν δεν επιμείνουμε, έστω με τόση καθυστέρηση, στα κατάλληλα μέτρα, οι αποκεφαλισμοί θα συνεχιστούν: τις τελευταίες εβδομάδες συμφωνήσαμε και σ’ αυτή τη σκοτεινή προφητεία. Πού κρύβονταν τόσο χρόνια όλες αυτές οι φωνές της λογικής; Αναρωτιέμαι.
Απάντηση από την Yanna Vasilakopoulou Lu
Μέσα από την προσωπική μου πείρα ως καθηγήτρια γαλλικών σε γυμνάσια στη Γαλλία και μάλιστα σε ζώνες προτεραιότητας (ZEP) όπως Trappes, Evry, Grigny, αδυνατώ να καταλάβω από πού άντλησε η Σώτη Τριανταφύλλου τις μαρτυρίες σχετικά με μαθήτριες που μπαίνουν με τουρμπάνι στην τάξη. Δεν το έχω δει αυτό προσωπικά σε κανένα σχολείο απ’ όσα δίδαξα.
1. Το μάθημα αραβικών στα γαλλικά σχολεία είναι απαίτηση ετών του γαλλικού υπουργείου υγείας που έγινε ακριβώς για να αποφευχθεί η διδασκαλία αυτής της γλώσσας σε εξωσχολικούς χώρους, τους οποίους δύσκολα μπορεί το κράτος να ελέγξει. Οπότε είναι ψέμα ότι αυτό έγινε υπό την πίεση των μουσουλμάνων.
2. Οι καθηγητές δέχονται πιέσεις από τους γονείς γενικά ανεξαρτήτως της κοινότητας ή της κοινωνικής τάξης, διότι πλέον η κοινωνία έχει αλλάξει κι οι γονείς έχουν λόγο και φωνή στο σχολείο. Οι καθηγητές, πχ σε ιδιωτικά σχολεία, δέχονται καθημερινά πιέσεις ακόμα και για το φόρτο εργασίας ή για το βαθμό που θα δώσουν σε έναν μαθητή διότι ο γονέας επειδή πληρώνει νομίζει ότι μπορεί να έχει και γνώμη για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα και την αξιολόγηση! Το να λέει λοιπόν κάποιος ότι οι καθηγητές δέχονται κριτική από τους μουσουλμάνους μάλιστα δίνοντας στατιστικά χωρίς πηγή δείχνει τουλάχιστον μεροληψία και ρατσιστική μεροληψία.
3. Το αμάλγαμα μουσουλμανικής θρησκείας / ισλαμιστικού εξτρεμισμού γίνεται σαφώς από ακροδεξιούς. Θα περίμενε κανείς έναν πιο μετριοπαθή λόγο από έναν μορφωμένο άνθρωπο και μάλιστα συγγραφέα!
4. Μέσα από την προσωπική μου πείρα ως καθηγήτρια γαλλικών σε γυμνάσια στη Γαλλία και μάλιστα σε ζώνες προτεραιότητας (ZEP) όπως Trappes, Evry, Grigny, αδυνατώ να καταλάβω από πού άντλησε η Σώτη Τριανταφύλλου τις μαρτυρίες σχετικά με μαθήτριες που μπαίνουν με τουρμπάνι στην τάξη. Δεν το έχω δει αυτό προσωπικά σε κανένα σχολείο απ’ όσα δίδαξα. Όσο για τα περιστατικά που αναφέρει πχ στο μάθημα φυσικής αγωγής, στην πισίνα κλπ όσα περιστατικά έχουν δημιουργηθεί είναι η μειοψηφία και μάλιστα αναφέρομαι σε σχολεία όπου οι πλειοψηφία των μαθητών είναι μουσουλμάνοι.
5. Το να ρίχνει κανείς το βάρος στην αριστερά είναι τουλάχιστον γελοίο! Ο ισλαμισμός έχει αντικαταστήσει στα φτωχά προάστια γκέτο τα ναρκωτικά. Πολλοί από τους δήθεν διδασκάλους σαλαφιστές υπήρξαν στο παρελθόν drug dealers ή έκαναν ακόμα και φυλακή. Άλλωστε σήμερα το καλύτερο μέρος προσηλυτισμού στον ισλαμισμό είναι η φυλακή. Τα γκέτο όπου ζούνε οι περισσότεροι φτωχοί Magrebins (βορειοαφρικανοί, αλγερινοί, μαροκινοί, κυρίως) και γενικότερα μουσουλμάνοι σήμερα δεν δημιουργήθηκαν από την αριστερά! Είναι προϊόν αποτυχημένων πολιτικών πολλών ετών. Είναι η εγκατάλειψη της πρώτης γενιάς μεταναστών που ήρθαν να δουλέψουν στην αυτοκινητοβιομηχανία κι υφαντουργεία (όταν αυτές ήταν σε άνθιση). Κι όταν ακριβώς έγινε η γνωστή délocalisation δηλαδή όταν μεταφέρθηκαν οι βιομηχανίες αυτές σε χώρες με φτηνότερα εργατικά χέρια οι άνθρωποι αυτοί έμειναν χωρίς δουλειά και χωρίς μέλλον, αφού δεν έγινε καμία προετοιμασία επανένταξης τους. Οι γενιές που ακολούθησαν μεγάλωσαν μέσα στην ανέχεια και τη φτώχεια και την ανεργία, μέσα σε αυτές τις no zone που βρίσκονται μόλις λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο την πρωτεύουσας, την οποία ποτέ δεν έχουν δει… Υπάρχει μεγάλη ευθύνη από τις κυβερνήσεις των τελευταίων 50 ετών για την υπάρχουσα κατάσταση. Ο μαρασμός κι η φτώχεια που επικρατούν εξυπηρετούν τους εξτρεμιστές, για τους οποίους γνωρίζουμε ότι η θρησκεία είναι η καραμέλα, ενώ από πίσω υπάρχουν πολιτικά κίνητρα.
Φυσικά κι οι ιμάμηδες έχουν ευθύνη! Κανείς δεν αρνείται ότι οι κληρικοί, όπως άλλωστε το έχουν αποδείξει κι οι κληρικοί άλλων θρησκειών, κρύβονται πίσω από το δάχτυλο τους και δεν κάνουν αυτά που πρέπει ώστε να διαχωρίσουν τη θέση τους από τους φανατικούς. Φυσικά και έχουν ευθύνη για το αμάλγαμα που επικρατεί σήμερα. Αντίστοιχο με εκείνο των ακροδεξιών που συγχέουν τον κάθε μουσουλμάνο πιστό με τους ισλαμιστές.
Ας υπενθυμίσουμε στην κα Σώτη Τριανταφύλλου λοιπόν ότι το κοσμικό κράτος δέχεται κάθε θρησκεία και την σέβεται με ισότιμο τρόπο, χωρίς να αφήνει τη θρησκεία να παρεμβαίνει στις αποφάσεις του κράτους. Όπως έλεγε ο αείμνηστος γλωσσολόγος Alain Rey το κοσμικό κράτος εναντιώνεται στην παπαδοκρατία, δηλαδή στη ιεραρχία κι όχι στη θρησκεία. Επίσης ας θυμήσουμε στην κα Τριανταφύλλου που πλέον ζει σε μία χώρα που δεν δέχεται τη βλασφημία ότι υπάρχει μια ουσιαστική διαφορά μεταξύ ύβρεως και βλασφημίας. Βλασφημία σημαίνει ότι προσβάλλω μια θρησκεία. Ύβρις εκείνους που την πιστεύουν. Κι η κα Τριανταφύλλου εδώ προσβάλλει μια ολόκληρη κοινότητα τη μουσουλμανική θεωρώντας την όλη υπεύθυνη! Κρίμα! Δεν έχει καταλάβει τίποτα από τα ιδεώδη της Γαλλίας!
Alain Rey: https://m.facebook.com/watch/?v=268098844622584&_rdr
