ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑΔΗΜΟΤΙΚΑ

Σελέκος δήμαρχος στο Χαϊδάρι; Ας γυρίσουμε 12 χρόνια πίσω…

Κώστας Σαφράς

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Μια φορά και ένα καιρό, το μακρινό 2002, 12 χρόνια πριν, στις τότε δημοτικές εκλογές εγώ και κάποιος φίλος και συνοδοιπόρος χρόνων, πήραμε την απόφαση να συνεργαστούμε με τον Μιχάλη Σελέκο, μετά από πρότασή του, και να κατέβουμε υποψήφιοι με τον συνδυασμό του, αν και προερχόμενοι από τον εντελώς αντίθετο πολιτικό χώρο από αυτόν του Μιχάλη.

Γράφει ο Κώστας Σαφράς    

Εποχές τότε έντονης κομματικοποίησης της τοπικής αυτοδιοίκησης. Αν κάποιον τον χαρακτήριζες “ανεξάρτητο”, ήταν σαν να τον βρίζεις  και όλοι οι υποψήφιοι αναζητούσαν
εναγωνίως το κομματικό χρίσμα για να δώσουν ένα χρώμα και μια σημαία στην
υποψηφιότητά τους (αλλά και να αναπτύξουν “χρήσιμες” άκρες με τα μεγάλα κόμματα). Εμείς είχαμε μπουχτίσει από αυτά. Και πιστεύαμε, επιπλέον, ότι ήταν αναγκαίες τέτοιες κινήσεις σε τοπικό επίπεδο, για να δοθεί λύση στο τότε δημοτικό πρόβλημα, όταν μεσουρανούσαν ο Κυριάκος Ντηνιακός και το ΠΑΣΟΚ.
Μέσα στο κλίμα της εποχής εκείνης, μια κίνηση σαν τη δική μας ήταν ανήκουστη και ισοδυναμούσε με τρέλα.
Γι’ αυτό και συγκέντρωσε επάνω της την μήνι και την αντίδραση από όλους τους
χώρους. Γιατί, φυσικά, το πνεύμα συνεργασίας σπάει τα στεγανά και κλονίζει τα κατεστημένα συμφέροντα (ας μην πούμε πόσοι έκαναν επικερδή επαγγελματική καριέρα πάνω στις ιδεολογίες).
Οι δεξιοί, λοιπόν, μάς κατηγορούσαν ότι “αλλαξοπιστήσαμε” και στα ξαφνικά
γίναμε κομουνιστές. Οι αριστεροί εξαγριώθηκαν και με εμάς και με τον
Μιχάλη Σελέκο γι’ αυτή τη συνεργασία και “το κάστρο που κινδύνευε να αλωθεί”!
Αξέχαστη θα μου μείνει μια ανακοίνωση – καταγγελία των Τροτσκιστών της πόλης, οι οποίοι
περνούσαν “γενεές δεκατέσσερις” τόσο εμάς όσο και τον Σελέκο, για την προδοσία
της ιδεολογίας του που διέπραξε.
Το στενό μυαλό τους δεν μπορούσε να καταλάβει ότι κάποιοι μπορούσαν να υπερβούν τείχη και να κάνουν τόσο μεγάλα πολιτικά βήματα, χωρίς να έχουν κανένα απολύτως συμφέρον, μόνο και μόνο γιατί πίστευαν στις ευρύτερες συνεργασίες σε τοπικό επίπεδο, ώστε να ξεμπλοκάρουν τα πράγματα. Και ότι, στο κάτω – κάτω, φασισμός είναι να μην επιτρέπεις στον άλλο να έχει διαφορετική άποψη από τη δική σου. Από την άλλη, έζησα μέσα στην παράταξη αυτή και συμπεριφορές μονολιθικότητας, που ο Μιχάλης δεν μπόρεσε τότε να αντιπαλέψει αποτελεσματικά.
Έπρεπε να περάσουν 12 ολόκληρα χρόνια για να αισθανθούμε δικαίωση για την τότε επιλογή μας. Να έρθουμε στο σημείο, αυτά που λέγαμε εμείς από τότε, να τα πει τώρα
σχεδόν σύσσωμο το Χαϊδάρι. Να πιστέψουν ότι ο Μιχάλης Σελέκος μπορεί να είναι λύση
απέναντι στα κυκλώματα που λυμαίνονται την πόλη πολλά χρόνια τώρα. Εύχομαι να το παλέψει.
Κάποιοι, λοιπόν, που τότε μάς ειρωνεύονταν ή και μάς έβριζαν για την επιλογή μας, έκακαν τώρα –12 χρόνια μετά– τα ίδια βήματα.
ΚΑΛΛΙΟ ΑΡΓΑ ΠΑΡΑ ΠΟΤΕ.
Καλό αγώνα Μιχάλη.

Παρόμοια Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button