ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ

“Μας δουλεύετε; Πού θα βρεθούν τα “μπικινίνια” για τα μεγάλα έργα στη Δυτική Αθήνα που γράφετε κάθε τόσο;”

Για να μην τα πολυλογούμε, η απάντηση στο ερώτημα του τίτλου είναι: Τα κονδύλια θα βρεθούν από τις ίδιες πηγές από τις οποίες εκβάλλει ο πακτωλός των δισεκατομμυρίων για τα έργα στη νότια Αθήνα και το παραλιακό μέτωπο (υπογειοποίηση Ποσειδώνος, έργα στο φαληρικό μέτωπο, υπογειοποίηση Λ. Βουλιαγμένης, υπογειοποίηση Γραμμής 1 Φάληρο – Πειραιάς κτλ.). Όπως και εκεί από όπου πηγάζει ο πακτωλός των δισεκατομμυρίων για τα έργα στη βόρεια Αθήνα (υπογειοποίηση Κύμης 2,4 χλμ, επεκτάσεις Αττικής Οδού, Τατόι, ποδηλατικός άξονας από τα βόρεια προάστια μέχρι Παραλία κτλ). Κι από κοντά τεράστιες επενδύσεις από ιδιωτικά κεφάλαια.

Με την προεκλογική περίοδο στο φόρτε της, η εφημερίδα μας φιλοξενεί άρθρα υποψηφίων στη Δυτική Αθήνα που προτείνουν μεγάλες παρεμβάσεις στην περιοχή μας για την ανάπτυξη και την ποιότητα ζωής. Πχ υπογειοποίηση της Λ. Αθηνών, αναδάσωση Ποικίλου Όρους, γραμμή Μετρό στη Λ. Αθηνών, ολική αλλαγή χαρακτήρα της Λεωφόρου Θηβών κοκ. Μάλιστα επιδιώκουμε να αναδεικνύουμε τέτοιες παρεμβάσεις. Ζητάμε από τους υποψήφιους που μιλούν μέσα από την εφημερίδα μας να αναφερθούν σε συγκεκριμένες προτάσεις αναβάθμισης της περιοχής. Όχι μόνο γενική πολιτική κουβέντα.

Και όμως, σε κάθε ένα από αυτά τα άρθρα, με μαθηματική βεβαιότητα, εμφανίζονται από αναγνώστες ειρωνείες, γελάκια κτλ. Μα ναι, είμαστε στο περιθώριο του ενδιαφέροντος του κράτους. Αλλά να μην κάνουμε τίποτε γι’ αυτό; Όταν έρχονται υποψήφιοι και μάλιστα και “βαριά” ονόματα και λένε ότι η Αθήνα είναι αδικημένη, χάνουμε ή κερδίζουμε από αυτό; Η αλαλία και η απραξία είναι προτιμότερη στο πρόβλημά μας;

Η μία πηγή της συγκεκριμένης πεσιμιστικής αντίδρασης είναι η αμφιβολία για την διαθεσιμότητα κονδυλίων. Το απαντήσαμε νωρίτερα με την αναφορά σε πολλά και πολύ μεγάλα έργα που είτε ήδη εκτελούνται είτε παίρνουν τον δρόμο των προκηρύξεων ή συμβασιοποιήσεων. Λεφτά υπάρχουν, απλά δεν είναι για εμάς.

Η άλλη πηγή της αντίδρασης είναι η διατύπωση της άποψης “δεν υπάρχει πολιτική βούληση”. Μα ναι, αυτή είναι η αλήθεια. Για την ακρίβεια η μέχρι τώρα αλήθεια. Η δική μας απάντηση πρέπει να είναι η επιμονή στο αίτημα της ισόρροπης ανάπτυξης και της δίκαιης διανομής των κονδυλίων. Όχι να έρχεται το (πολύ) λιγότερο χρήμα στην λιγότερο αναπτυγμένη και φτωχότερη πλευρά του Λεκανοπεδίου και να το θεωρούμε φυσιολογικό! Το ακριβώς αντίθετο θα έπρεπε να συμβαίνει.

Όταν λοιπόν εμφανίζονται υποψήφιοι με επεξεργασμένες προτάσεις ψηλά στην πολιτική τους ατζέντα ας τους ακούσουμε και ας τους ενισχύσουμε. Σε κάθε κόμμα. Απαιτώντας φυσικά ταυτόχρονα από το κόμμα μας να βάλει τέλος στην απαράδεκτη τωρινή κατάσταση.

Η πολιτική βούληση είναι το κλειδί που θα ανοίξει την “πόρτα του παραδείσου” για τη Δυτική Αθήνα. Αν εμείς οι ίδιοι χάφτουμε ό,τι μάς σερβίρουν (χωματερές, επιχειρήσεις βαριάς όχλησης κτλ.) με τη λογική “έ, κάπου πρέπει να πάνε κι αυτά…”, “εδώ είναι χαβούζα, τι να κάνουμε…”, “πού να βρεθεί το χρήμα…“, τότε πολύ απλά το δημόσιο χρήμα (κι από πίσω του το ιδιωτικό) θα πάνε εκεί όπου δίνουν αξία στον εαυτό τους και στη ζωή τους. Εδώ θα ξεφορτώνουν ό,τι ενοχλεί τους άλλους.

Αν η Δυτική Αθήνα προτείνει δυνατά και πειστικά και επιλέξει να αντιπροσωπευτεί από πρόσωπα που έχουν γνώση και όραμα, τότε θα πάρει αυτό που της αναλογεί. Από αυτή την προεκλογική περίοδο να μείνει ένα σώμα προτάσεων που θα μπορούν να είναι η “μαγιά” για την ανάπτυξη. Αν όμως το κριτήριό μας σαν πολίτες-ψηφοφόροι είναι το κεράκι που ανάβει στην εκκλησία ο υποψήφιος ή -από την άλλη πλευρά- οι άκοπες αντιπολιτευτικές κορώνες, πράγματι θα συνεχίσουμε στο περιθώριο και την υποβάθμιση.

Μ.Χ.

Παρόμοια Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button