Καραϊσκάκεια 2017: Γιορτή όχι μόνο για το Χαϊδάρι, αλλά όλη την Ελλάδα!

Υπήρξε ένα από σημαντικότερα πολεμικά γεγονότα της επανάστασης του 1821 και μάλιστα με επίκεντρο την πόλη μας.Ο αγώνας ήταν άνισος σε δύναμη και οπλισμό ανάμεσα σε Έλληνες και Τούρκους. Μπορεί να μην ανέδειξε νικητή, έκανε όμως τους Τούρκους να αντιληφθούν ότι όταν υπάρχει η θέληση της ψυχής των Ελλήνων, δεν μπορεί κανείς εύκολα να τα βάλει μαζί μας. Πιστοί στην ιστορία και τις παραδόσεις της χώρας μας, οι Θεσσαλοί της πόλης, σε συνεργασία με το Δήμο, διοργάνωσαν για άλλη μια φορά «Τα Καραϊσκάκεια». Αποτελεί ένα θεσμό στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης μας, τιμώντας με αυτόν τον τρόπο τον πρωταγωνιστή αυτής της μάχης τον Γεώργιο Καραϊσκάκη και τους εκατοντάδες  συμπολεμιστές του. Μάλιστα στη φετινή γιορτή παραβρέθηκαν και τιμήθηκαν δύο απόγονοι του ήρωα της επανάστασης του 1821.

«Η παράδοση αποτελεί τη διάδοση της φλόγας»

Η εκδήλωση ξεκίνησε με επιμνημόσυνη δέηση στην προτομή του Καραϊσκάκη, που δεσπόζει στην ομώνυμη πλατεία, στον προαύλιο χώρο του Δημαρχείου. Αμέσως μετά μετέβησαν όλοι στο χώρο της εκδήλωσης.

Ο πρόεδρος του συλλόγου, κ. Θανάσης Σακκάς, αφού καλωσόρισε τους πρευρισκόμενους, ανέφερε πως κάθε χρόνο σε συνεργασία με το Δήμο γιορτάζουν τα Καραϊσκάκεια, τιμώντας έτσι τον ήρωα του 1821. Πρόσθεσε ακόμα, πως πάντα ο σύλλογος τους θα τηρεί και θα διαδίδει τα ήθη και τα έθιμα της πατρίδας τους.

Ο γραμματέας του συλλόγου, Δημήτρης Κλεισιάρης, τόνισε πως σε αντίθεση με τα κελεύσματα της εποχής μας που κάποιοι θέλουν να πλήξουν τα πολιτιστικά και τα πολιτισμικά μας στοιχεία που μας ενώνουν, ο σύλλογος αντιστέκεται σθεναρά. «Η  παράδοση δεν αποτελεί τη διάσωση της στάχτης αλλά τη διάδοση της φλόγας. Ειδικότερα στις νεότερες γενιές», είπε χαρακτηριστικά.  Πρόσθεσε πως οι γιορτές που γίνονται για να τιμήσουν τη μάχη του Χαϊδαρίου και τον πρωταγωνιστή της, αποτελούν μεγάλη τιμή για όλους και ιδιαίτερα για τους Θεσσαλούς. Δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τη σημερινή δημοτική αρχή, που πρόσφατα βοήθησε το σύλλογό τους στο θέμα  της στέγης. Κλείνοντας ευχαρίστησε τους επιχειρηματίες της πόλης μας, που δέχτηκαν να χορηγήσουν την εκδήλωση.

Μιχάλης Σελέκος: «Κατάφεραν να περάσουν το μήνυμα της αντίστασης»

Στο σημαντικό ιστορικό γεγονός της νεότερης ελληνικής ιστορίας, αναφέρθηκε ο Δήμαρχος Μιχάλης Σελέκος. Όπως τόνισε η μάχη έγινε σε δύο μέρη, στις 6 και 8 Αυγούστου του 1826. Έλαβε χώρα περίπου στη σημερινή πλατεία Δημαρχείου. Υπήρχε τότε στη θέση που είναι σήμερα το Παλατάκι ένα αγρόκτημα. Οι περίπου 4.000 Έλληνες υπό τον Καραϊσκάκη, ήρθαν από το στρατόπεδο όπου είχαν εγκατασταθεί στην Ελευσίνα, προκειμένου να εμποδίσουν τον Κιουταχή να καταλάβει το οχυρό της Ακρόπολης. Ήταν πολύ μεγάλο και παράτολμο αυτό το εγχείρημα, τη στιγμή που οι Τούρκοι πολεμιστές ξεπερνούσαν τις 10.000. Εκτός αυτού οι Τούρκοι είχαν  βαρύ οπλισμό, σε αντίθεση με τους Έλληνες που είχαν μόνο τέσσερα πολυβόλα. Το τόλμησαν όμως. Οχυρώθηκαν στο αγρόκτημα και τους γύρω λόφους Την πρώτη μέρα αποκρούστηκαν όλες οι επιθέσεις των Τούρκων, κάτι που αναπτέρωσε το ηθικό των Ελλήνων. Το επόμενο βράδυ τραγουδούσαν και γλένταγαν. Σκοπό τους είχαν να  στείλουν με αυτόν τον τρόπο  μήνυμα προς τους Τούρκους ότι δεν τους φοβούνται. Στις 8 Αυγούστου 1826 έγινε μια μεγάλη έφοδος των Τουρκικών δυνάμεων, που στο μεταξύ είχαν ενισχυθεί. Από αυτή τη μάχη δεν υπήρχαν νικητές, αλλά μεγάλες απώλειες και στις δύο πλευρές. Το σημαντικό όμως που βγαίνει είναι, ότι κατάφεραν να περάσουν το μήνυμα της αντίστασης και του αγώνα σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο. Ο απόηχος της μάχης του Χαϊδαρίου ήταν τεράστιος. Έχουν γραφτεί πάρα πολλά για αυτή. Το Χαϊδάρι έχει την ομώνυμη πλατεία και σε πολλούς δρόμους έχει δώσει ονόματα ηρώων, Ελλήνων και Φιλελλήνων, που πήραν μέρος. «Είναι σημαντικό όμως, πως σε αυτές τις εκδηλώσεις βλέπουμε τι αγώνες δόθηκαν για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι. Όμως και στις πιο δύσκολες συνθήκες, ο λαός μας έχει τη δυνατότητα  να αντισταθεί και να νικήσει,  κάτι που φάνηκε και στην πολλή νεότερη ιστορία μας», κατέληξε ο Δήμαρχος.

Στέφανος Κούτρας: «Η γιορτή τελείται στο χώρο της μάχης!»

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Πανθεσσαλικής Στέγης, κ. Στέφανος Κούτρας, θεώρησε ως μια σημαντική γιορτή μνήμης τα Καραϊσκάκεια. Εξέφρασε την άποψη πως η τιμή στους ήρωες αναδεικνύει την πνευματική ωριμότητα ενός λαού. Πρόσφατα,  με ομόφωνη απόφαση της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας Θεσσαλών «Ο Ασκληπιός»,  αποφασίστηκε να τιμούν την ίδια μέρα τη μεγάλη μορφή του «Αχιλλέα της Ρωμιοσύνης», Γεωργίου Καραϊσκάκη. Έκρινε πως η  συγκεκριμένη εκδήλωση έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί στο σημείο που πραγματοποιείται, έχει τη δική του αναφορά στην ιστορία,  με την έννοια ότι η μάχη του Χαϊδαρίου ανέδειξε την ιστορική μορφή του ήρωα. Πεθαίνοντας ο Καραϊσκάκης ζήτησε οι Έλληνες να είναι μονιασμένοι, κάτι που το χαρακτήρισε, ως το μήνυμα της γιορτής. Κλείνοντας ευχήθηκε σε γονείς και μαθητές καλή σχολική χρόνια και σε όλους υγεία και καθημερινή ευτυχία.

Ελπίδα Βουτσίνου: «Αυτός ήταν ο γιος της καλογριάς»

Κεντρική ομιλήτρια ήταν το μέλος του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου Ελπίδα Βουτσίνου. Παρουσίασε  γνωστά και άγνωστα βιογραφικά στοιχεία για τον Γεώργιο Καραϊσκάκη. Όπως τόνισε τα «Καραϊσκάκεια» αποτελούν θεσμό όχι μόνο για τους Χαΐδαριώτες, αλλά και για όλους τους Έλληνες. 190 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από το θάνατο του Καρδιτσιώτη οπλαρχηγού.

Γεννήθηκε σε μια σπηλιά στο Μαυρομάτι Καρδίτσας το 1782. Το επίθετο  του ήταν το χαϊδευτικό του Καραΐσκου,  που ονομαζόταν έτσι ο πατέρας του. Στην παιδική του ηλικία έλαβε το προσωνύμιο  Καραϊσκάκης, δηλαδή το άτυχο Καραΐσκόπουλο,  λόγω της ορφάνιας και της παραμέλησης του από τον πατέρα του και τα αδέλφια του. Τα παιδικά του χρόνια ήταν δύσκολα λόγω  του οικογενειακού ιστορικού. Η μητέρα του Ζωή Τσιμισκή μετά το θάνατο του πρώτου συζύγου της Ιωάννη Μαυρομαδιώτη έγινε καλόγρια. Για αυτό και τον προσφωνούσαν ο «γιος της καλογριάς», αλλά και επειδή αναγκάστηκε να ζει μόνος του, χωρίς τη στήριξη των γονέων του. Αυτή την προσφώνηση την χρησιμοποιούσαν λιγότερο οι άλλοι και  περισσότερο ο ίδιος, για να υποβαθμίσει σκόπιμα τον εαυτό του, μπροστά στους συνομιλητές του. Η μεγαλομανία σίγουρα δεν ήταν στα γνωρίσματα του χαρακτήρα του, ενώ η ευθεία απόρριψη του προτύπου της οικογένειας που ο ίδιος ποτέ του δεν ένιωσε, προεκτείνεται και στην οικογένεια που δημιούργησε.

«Δολοφονήθηκε από ελληνικό χέρι»

Η κ. Βουτσίνου στο κλείσιμο της ιστορικής αναφοράς είπε μεταξύ άλλων: «Σχετικά με το τέλος του Καραϊσκάκη και τη στιγμή του θανατηφόρου τραυματισμού του στη μάχη του Φαλήρου, ο Κύπριος Ιωάννης Σταυριανός, που πολέμησε δίπλα του βεβαιώνει πως ο Αρχιστράτηγος της Ρούμελης δολοφονήθηκε από ελληνικό χέρι και ο ίδιος υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας του γεγονότος. Ο Σταυριανός δεν είναι ο μόνος ούτε ο πρώτος που αναφέρει, πως ο Καραϊσκάκης δολοφονήθηκε. Είναι όμως ο μόνος και ο πρώτος που το αναφέρει ως πραγματικό γεγονός και όχι σαν αόριστη φημολογία. Ο ήρωας μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο στο Κερατσίνι και αφού μετέλαβε των αχράντων μυστηρίων υπαγόρευσε τη διαθήκη του, που ιδιόχειρα υπόγραψε. Η τελευταία κουβέντα που είπε στο Στρατηγό Μακρυγιάννη ήταν: «Εγώ πεθαίνω. Όμως να είστε μονιασμένοι και να βαστήξετε την πατρίδα. Την επόμενη μέρα 23 Απριλίου 1827 ο Αρχιστράτηγος υπέκυψε στο θανατηφόρο τραύμα του μέσα στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου στο Κερατσίνι,  ανήμερα της γιορτής του». Τη στιγμή που τελείωσε την ιστορική αναφορά της η κ. Βουτσίνου βροντοφώναξε «Αθάνατος». Ο γραμματέας του συλλόγου Δημήτρης Κλεισιάρης, με ένα κουμπούρι στο χέρι, πυροβόλησε στον αέρα προς τιμήν του.

Δύο απόγονοι του ήρωα της Επανάστασης στα φετινά Καραϊσκάκεια 

Αμέσως μετά κλήθηκαν δύο απόγονοι του τιμώμενου ήρωα. Η κ. Ελένη Κάτρη- Καραϊσκάκη και ο κ. Γιώργος-Λεωνίδας Καραϊσκάκης, στους οποίους απονεμήθηκαν αναμνηστικά διπλώματα. Ευχαρίστησαν το σύλλογο για την τιμή που τους έκαναν. Η κ. Καραϊσκάκη εξέφρασε την άποψη πως η μάχη του Χαϊδαρίου είχε πάρα πολλά σύνθετα κομμάτια, τα οποία όμως απέδειξαν τη δυσκολία να νικήσουν τον «Αρχιστράτηγο της Ρούμελης». Η μάχη μπορεί να μην είχε θριαμβευτική νίκη, αλλά κατάλαβαν οι σύμμαχοι ότι χρειαζόταν τον Αρχιστράτηγο και οι Τούρκοι ότι δεν μπορούσαν να τα βάλουν μαζί τους.

Η σκυτάλη στο χορευτικό πρόγραμμα

Το έθιμο της αδελφοποιίας στην απλή του μορφή, αναπαράστησε το ανδρικό χορευτικό τμήμα του τοπικού μας συλλόγου. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας το έθιμο διαδόθηκε σε όλα τα μέρη που υπήρχε η κλεφτουριά. Την ώρα της τελετής οι ενδιαφερόμενοι κρατούσαν κεριά, αντάμωναν τα χέρια τους και ορκίζονταν αμοιβαία πίστη. Ο παπάς διάβαζε τις ευχές και στη συνέχεια αλληλοασπάζονταν λέγοντας: «Η ζωή σου είναι ζωή μου και η ψυχή σου είναι ψυχή μου».

Στη συνέχεια ξεκίνησε το χορευτικό πρόγραμμα. Τα τμήματα του Συλλόγου Θεσσαλών Χαϊδαρίου και ο Χορευτικός Όμιλος Ελληνικής Παράδοσης «Ο Σταυραετός», μας ταξίδεψαν μέσα από τις χορευτικές τους φιγούρες σε κάθε γωνιά του γεωγραφικού διαμερίσματος της Κεντρικής Ελλάδας.

Τιμητικοί έπαινοι δόθηκαν στον πρόεδρο και χοροδιδάσκαλο του φιλοξενούμενου συλλόγου Κωνσταντίνο Τσαπρούνη και στον μικρότερο χορευτή του τοπικού μας συλλόγου Σπύρο, γιο του χοροδιδασκάλου Σωκράτη Παπά. Στο τέλος ο χώρος δόθηκε σε όλους τους παρευρισκόμενους, όπου στήθηκε ένα γνήσιο δημοτικό γλέντι. Και του χρόνου…

Γιώργος Παπαπαναγιώτου