O Τάσος Μαρινάκης έφυγε πρόωρα για το μεγάλο ταξίδι
Αιφνιδιαστικά ήρθε η είδηση της απώλειας του Τάσου Μαρινάκη και άφησε μεγάλη θλίψη στους ανθρώπους που τον γνώρισαν και πορεύτηκαν μαζί του σε διάφορες εκηλώσεις της ζωής της πόλης μας, κυρίως στον χώρο του πολιτισμού. Από νέος στον χώρο της Αριστεράς, με μετριοπάθεια και ήθος, στον Μορφωτικό Σύλλογο Χαϊδαρίου, στην Κινηματογραφική Λέσχη Χαϊδαρίου, στο σκάκι. Ο Τάσος Μαρινάκης έφυγε πρόωρα, στα 63 χρόνια του, αφήνοντας απαρηγόρητη τη σύντροφό του, Κατερίνα Κνήτου.
Το τελευταίο αντίο στον Τάσο αύριο Τετάρτη, στο Γ’ Νεκροταφείο Αθηνών στις 12.30 μ.μ. Αντί στεφάνων η οικογένειά του θα επιθυμούσε να ενισχυθεί η “Κιβωτός του Κόσμου”.
Φίλοι του τον αποχαιρετούν:
Θοδωρής Σπηλιόπουλος
Αγαπητός, οξύνους, σπινθηροβόλο πνεύμα, κριτική ματιά, δυνατός συζητητής, ασυμβίβαστος για μια ανθρώπινη, ασυμβίβαστη Αριστερά. Πολύ νωρίς το ταξίδι, φίλε…
Γιώργος Μαλιώτης
Αγαπητοί φίλοι της Κινηματογραφικής Λέσχης λυπούμαστε που επικοινωνούμε μαζί σας για να σας γνωρίσουμε ένα εξαιρετικά θλιβερό συμβάν. Ο Τάσος Μαρινάκης, από τους βασικούς στυλοβάτες της Κινηματογραφικής Λέσχης από το 1991 που αυτή ιδρύθηκε, “έφυγε” ξαφνικά το Σάββατο το πρωί. Είχε διαγνωσθεί με σοβαρό πρόβλημα υγείας μόλις προ δύο εβδομάδων.
Ο Τάσος διετέλεσε γραμματέας της ΟΚΛΕ για αρκετά χρόνια τη δεκαετία του 1990 και καλλιτεχνικός διευθυντής του Σινέ Κατερίνα (1996-2003) στο πλαίσιο του θεσμού των δημοτικών κινηματογράφων, ο οποίος έδινε στις κινηματογραφικές λέσχες αυτό τον ιδιαίτερο ρόλο. Παρέμενε πάντα παθιασμένος και δημιουργικός πάνω στο αντικείμενο του κινηματογράφου και έκανε μέχρι πρόσφατα πολύ ενδιαφέρουσες σινεφίλ αναρτήσεις στο facebook της Κινηματογραφικής Λέσχης Χαϊδαρίου.
Για πολλούς από εμάς υπήρξε καλός φίλος επί 30 χρόνια, ανεξάρτητα από το αν κάποια (διαφορετικά από το τελευταίο) προβλήματα υγείας περιόρισαν την κοινωνικότητά του εδώ και αρκετά χρόνια.
Ας θυμόμαστε τις ταινίες και τους σκηνοθέτες που γνωρίσαμε χάρη σε αυτόν. Να τον θυμόμαστε πάντα με αγάπη.
Γιώργος Ταμπανιάν:
Καλό ταξίδι σύντροφε, φίλε Τάσο. Σου υπόσχομαι ότι θα συνεχίσω τον αγώνα, πάντα άνοιγμα από αριστερά όπως με έμαθες το 1976. Και σου υπόσχομαι να ξανακερδίσω τα κομμάτια που χάσαμε θα τα ξανατοποθετήσω πάνω στη σκακιέρα. Μείνε ήσυχος. Καλό ταξίδι.
