ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑΕΙΔΗΣΕΙΣΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Χαϊδάρι: 20 ελεύθεροι χώροι σε εκκρεμότητα – Ο Δήμος δεσμεύει οικόπεδα, αλλά δεν τα αποκτά

Το Χαϊδάρι, από άποψη φυσικών γνωρισμάτων, διαθέτει ορισμένα σημαντικά πλεονεκτήματα έναντι των υπολοίπων Δήμων της Δυτικής Αθήνας (και όχι μόνον), που του προσδίδουν μια ξεχωριστή αισθητική ταυτότητα. Ο προνομιούχος ανατολικομεσημβρινός προσανατολισμός και η γεωγραφική του θέση, το πλούσιο περιαστικό πράσινο, οι μεγάλες κρατικές ιδιοκτησίες (ψυχιατρεία, στρατόπεδα κλπ.), που αναχαίτισαν την οικιστική επέκταση, αλλά και η ύπαρξη πολλών αδόμητων και ελεύθερων χώρων μέσα στον οικιστικό ιστό είναι μερικά από τα πλεονεκτήματα.

Η αξιοποίηση αυτών ακριβώς των πλεονεκτημάτων και η ιδιαίτερα η πολιτική τής αγοράς από τον Δήμο και διαμόρφωσης σε χώρους πράσινου και αναψυχής πολλών από τα μικρά και μεγάλα αυτά οικόπεδα εντός του οικιστικού ιστού, που ακολουθήθηκε τις δεκαετίες 1980-1990, προσέδωσε στην πόλη τον αναβαθμισμένο χαρακτήρα της και τον χαρακτηρισμό της ως “Κηφισιά της Δυτ. Αθήνας”, καθώς υπήρξε σημαντική διαφοροποίηση από την εικόνα της πνιγμένης στο τσιμέντο πόλης που συναντάς στους γειτονικούς Δήμους.
Όμως σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει δραματικά και η πολιτική αυτή έχει εξαντλήσει τα όριά της. Το σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Δήμος μας, όπως και οι άλλοι Δήμοι, στο ζήτημα της απόκτησης και αξιοποίησης όσων ελεύθερων χώρων έχουν απομείνει στις πόλεις είναι διπλό: και οικονομικό και νομικό.
Οικονομική πίεση στο δημοτικό ταμείο
Το οικονομικό πρόβλημα είναι προφανές. Δεν πρόκειται μόνο για την οικονομική κρίση, που έχει μειώσει έως ασφυξίας τους διαθέσιμους πόρους, αλλά και οι συγκεκριμένες οικονομικές αδυναμίες όλων σχεδόν των Δήμων. Όταν δυσκολεύεσαι να πληρώσεις τους μισθούς των εργαζομένων, το τελευταίο που μπορείς να σκεφτείς είναι οι απαλλοτριώσεις κοινόχρηστων χώρων.
Βεβαίως οικονομικά προβλήματα υπήρχαν και παλιότερα, την εποχή που ο Δήμος αποκτούσε το ένα μετά το άλλο τα οικόπεδα. Με μια σημαντική διαφορά: τότε ήταν περίπου ελεύθερη από τις Τράπεζες η σύναψη δανείων, κάτι που ο Κυρ. Ντηνιακός εκμεταλλεύτηκε κατά κόρον. Σήμερα είναι σχεδόν αδύνατη η σύναψη τέτοιων δανείων.
 
Νομικά αναχώματα στις “αιώνιες δεσμεύσεις”
Υπάρχουν όμως και σοβαρά νομικά ζητήματα στο ίδιο θέμα. Κατ΄ αρχάς έχουν «αγριέψει» τα δικαστήρια, που εφαρμόζοντας τις συνταγματικές επιταγές δεν ανέχονται πλέον την ύπαρξη δεσμευμένων οικοπέδων για 50 (!) και πλέον χρόνια χωρίς απαλλοτρίωση, όπως συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις στο Χαϊδάρι, όπου δεσμευμένα οικόπεδα από το Σχέδιο του 1955 (!) παραμένουν στην ίδια κατάσταση.
Οι ιδιοκτήτες τους, όχι μόνο σ’ αυτές τις κραυγαλέες περιπτώσεις, αλλά και σε δεσμεύσεις σχετικά πρόσφατες (8-10 ετών), προσφεύγουν στα δικαστήρια και σχεδόν πάντα κερδίζουν τον αποχαρακτηρισμό των ιδιοκτησιών τους. Ο Δήμος βέβαια προχωρά, στις περισσότερες τουλάχιστον περιπτώσεις, σε επανεπιβολή της δέσμευσης, αλλά πλέον και αυτή η δυνατότητα περιορίζεται, επειδή πρέπει στους δημοτικούς προϋπολογισμούς να προβλέπεται συγκεκριμένο κονδύλι για το συγκεκριμένο οικόπεδο, ώστε να τεκμαίρεται η δυνατότητα του Δήμου να το αποκτήσει εφόσον επιμένει στη δέσμευσή του.
Υπέρογκη επιβάρυνση των δημοτών
Πολύ σοβαρό ζήτημα είναι η μεγάλη οικονομική επιβάρυνση των παροδίων ιδιοκτητών, σύμφωνα με τον περίφημο «νόμο Τρίτση» (1337/83). Αυτό μέχρι τώρα δεν εφαρμοζόταν στον Δήμο Χαϊδαρίου, ο οποίος πλήρωνε ο ίδιος όλο το ποσό που επιδίκαζαν τα δικαστήρια ως αποζημίωση. Όμως αυτό δεν μπορεί πια να γίνεται, διότι ο Πάρεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου δεν θα εγκρίνει το σχετικό ένταλμα πληρωμής και θα ζητήσει να εφαρμοστεί ο νόμος 1337/83.
Τι σημαίνει στην πράξη αυτό; Αρκούν δυο παραδείγματα. Στην απαλλοτρίωση του χώρου του Χριστοδούλειου Ιδρύματος, απέναντι από το Παλατάκι, δυο παρόδιοι ιδιοκτήτες επιβαρύνονται με ποσά της τάξης των 300.000 ευρώ έκαστος (!), ενώ στο οικόπεδο Σωκράτους και Παλαμά, στο Δάσος, ένας παρόδιος ιδιοκτήτης επιβαρύνεται με αποζημίωση 400 τ.μ έναντι μόνο 19 τ.μ που βαρύνουν το Δήμο! Αυτό το ζήτημα έχει δημιουργήσει μικρές “τοπικές αντιστάσεις” κατά των απαλλοτριώσεων.
Κριτήρια επιλογής ελεύθερων χώρων
Ο Δήμος θα αναγκαστεί να μπει στη λογική τής ιεράρχησης των αναγκών του σε ελεύθερους χώρους. Τα διλήμματα είναι πολλά:
  • Θέλουμε πολλούς μικρούς χώρους σε διαφορετικές γειτονιές ή μεγάλους και ενιαίους χώρους σε καίρια σημεία;
  • Θα προτιμήσουμε χώρους σε περιοχές με μεγαλύτερες ανάγκες αλλά λιγότερες ευκαιρίες ή τους πιο επικίνδυνους να χαθούν; Ή μήπως να στραφούμε σε χώρους πιο “ώριμους” προς απόκτηση, αλλά σε περιοχές με περισσότερο πράσινο;
  • Να επιμείνουμε σε χώρους όπου επιβαρύνονται υπέρμετρα οι παρόδιοι ιδιοκτήτες ή πάμε εκεί όπου δεν υπάρχουν τέτοια προβλήματα, ανεξάρτητα από τη σημασία του οικοπέδου;
Χαρακτηριστική είναι η σύγχυση που υπήρξε πρόσφατα σχετικά με το ποιο ακριβώς οικόπεδο εντάχθηκε στις επιχορηγήσεις από το “Πράσινο Ταμείο”: αυτό της Παναγίτσας στο Ο.Τ 65 ή αυτό στον Ελαιώνα, Πατρόκλου και Θερμοπυλών; Επίσημη διευκρίνιση δεν υπάρχει ακόμη από την δημοτική αρχή, αν και στο blog “επι-δέξιος ψάλτης” του Γιώργου Μπενέα διαβάσαμε σχόλιο της αρμόδιας Αντιδημάρχου Ελένης Καμπόλη, που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι και οι δύο χώροι θα ενταχθούν στη σχετική χρηματοδότηση και θα αποκτηθούν. Μακάρι να είναι έτσι.
20 ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΧΩΡΟΙ ΣΕ ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΑ
Το “Χαϊδάρι Σήμερα”, εστίασε σε 20 περιπτώσεις οικοπέδων- ελεύθερων χώρων που έχουν δεσμευτεί και χαρακτηριστεί ως χώροι πράσινου, χωρίς όμως μέχρι σήμερα να έχουν αποκτηθεί από το Δήμο. Όλες σχεδόν οι υποθέσεις αυτές βρίσκονται στα δικαστήρια, σε διάφορα στάδια, και σε όλες τις περιπτώσεις υπάρχει κίνδυνος απώλειας των χώρων.
Μπορούν να αποκτηθούν όλοι; Αν όχι ποιοι πρέπει κατά προτεραιότητα να αποκτηθούν και ποιοι να παραμείνουν δεσμευμένοι; Μπορούν όλοι όσοι δεν αποκτηθούν να παραμείνουν δεσμευμένοι; Υπάρχουν κάποιοι που πρέπει να αφεθούν να οικοδομηθούν με το μικρότερο δυνατόν οικονομικό και κοινωνικό κόστος; Αυτά τα ερωτήματα χρήζουν άμεσης απάντησης. Εμείς θα παρουσιάσουμε τα δεδομένα και οι αναγνώστες θα βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα.
Για λόγους καλύτερης κατανόησης η καταγραφή θα γίνει κατά ευρύτερη πολεοδομική ενότητα της πόλης.
ΔΑΣΟΣ
Στην πιο αναβαθμισμένη, από άποψη φυσικού περιβάλλοντος, συνοικία υπάρχουν και οι περισσότεροι από τους δεσμευμένους ελεύθερους χώρους.
  1. Οικόπεδο Αγίας Παρασκευής και Αθ. Διάκου (Ο.Τ. 176). Πρόκειται για κατάφυτο χώρο 2.115 τ.μ. που είναι δεσμευμένος από το 2003 για πράσινο. Η υπόθεση εκκρεμεί στο ΣτΕ. Είναι από τις περιπτώσεις που θα επιβαρυνθούν περισσότερο οι παρόδιοι ιδιοκτήτες, καθώς ο Δήμος βαρύνεται με αποζημίωση μόλις 260 τ.μ.
  2. Οικόπεδο Σωκράτους και Παλαμά (Ο.Τ. 212).
  3. Χώρος με παρόμοια χαρακτηριστικά με τον προηγούμενο. Μεγάλος (1.115 τ.μ), πευκόφυτος και με μεγάλη επιβάρυνση των παροδίων ιδιοκτητών, καθώς ο Δήμος βαρύνεται με αποζημίωση μόλις 19 τ.μ! Έχει γίνει άρση και επανεπιβολή της απαλλοτρίωσης και η υπόθεση εκκρεμεί.
  4. Οικόπεδο ΟΤΕ, Σατωβριάνδου και Αθ. Διάκου (Ο.Τ. 163). Ο μεγαλύτερος χώρος όλων στο Δάσος (2.546 τ.μ), ο οποίος δεσμεύτηκε το 2010 μετά από κινητοποιήσεις των κατοίκων, χωρίς όμως η διαδικασία να έχει προχωρήσει σχεδόν καθόλου από τότε. Για την αγορά του χώρου έχει εγκριθεί δάνειο ύψους άνω των 3.000.000 ευρώ (!) από το Ταμείο Παρακαταθηκών, που δεν έχει εκταμιευτεί από τον Δήμο.
  5. Οικόπεδο ιδιοκτησίας ΝΙΜΙΤΣ, στην οδό Κυπρίων Αγωνιστών (Ο.Τ. 179), έκτασης 1.019 τ.μ, δεσμευμένο από το 1992. Έχει γίνει δεκτή η αίτηση των ιδιοκτητών για άρση της απαλλοτρίωσης και η υπόθεση εκκρεμεί στο ΣτΕ.
  6. Οικόπεδο Κυπρίων Αγωνιστών και Αμμοχώστου (Ο.Τ. 188) έκτασης περίπου 1 στρέμμματος, δεσμευμένο από το 1989 ως κοινόχρηστος χώρος- παιδική χαρά. Εκκρεμεί προσφυγή στο δικαστήριο για άρση της απαλλοτρίωσης.
  7. Οικόπεδο Άνδρου και Κυκλάδων (Ο.Τ. 211), έκτασης 289 τ.μ, δεσμευμένο από το 2002.

ΚΕΝΤΡΟ ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ
1. Οικόπεδο Λολοσίδη (παλιό τσαγκαράδικο), στην οδό Δαβάκη (Ο.Τ. 40Α), έκτασης 1.288 τ.μ σε κεντροβαρικό σημείο της πόλης, δίπλα στο “Σινέ-Κατερίνα”, δεσμευμένο από το 2009 ως χώρος πολιτισμού και υπόγειας στάθμευσης. Και γι’ αυτόν τον χώρο έχει εγκριθεί δάνειο από το ΤπκΔ, ενώ πρόσθετα προβλήματα δημιουργεί η ύπαρξη πολλών συνιδιοκτητών του χώρου.

2. Οικόπεδο στο Παλατάκι, οδός Μιαούλη, δίπλα στο κτίριο «Ν. Γύζης». Έκταση περίπου 1.000 τ.μ., που έχει δεσμευτεί από το 2007 για κοινωφελή σκοπό. Εκκρεμεί διαδικασία άρσης της απαλλοτρίωσης.

3.  Οικόπεδο στην Παναγίτσα (Ο.Τ. 65Γ) έκτασης 1.000 τ.μ, δεσμευμένο από το 1955 (!). Έχει ενταχθεί (;) στις χρηματοδοτήσεις του “Πράσινου Ταμείου” του Υπουργείου Περιβάλλοντος για απόκτηση και διαμόρφωση

ΓΡΗΓΟΡΟΥΣΑ – ΑΗ ΓΙΩΡΓΗΣ
Η πλέον υποβαθμισμένη περιοχή της πόλης βιώνει την αντίφαση να μην διαθέτει ελεύθερους χώρους για τη δημιουργία πρασίνου, ώστε να «ανασάνει».
Στην κατηγορία που μας απασχολεί ανήκουν μόνο ο χώρος στο Ο.Τ 229 στον Αη Γιώργη, έκτασης 116 τ.μ. και ο χώρος στην οδό Παπανικολή (Ο.Τ 314), έκτασης 152 τ.μ., για τον οποίο εκκρεμεί απαλλοτριωτική διαδικασία, όπου βαρύνονται κυρίως οι παρόδιοι ιδιοκτήτες.
Στην συνοικία αυτή ανήκει και ο μεγαλύτερος χώρος όλων, ο κατάφυτος χώρος των 6.600 τ.μ που ανήκει στο Χριστοδούλειο Ίδρυμα, επί της Λ. Αθηνών, απέναντι από το Παλατάκι. Είναι γνωστές οι «περιπέτειες» του χώρου (δικαστικές και μη) για τις οποίες χρειάζεται ίσως ειδικό αφιέρωμα. Πάντως και εδώ βρίσκεται σε εξέλιξη διαδικασία άρσης και επανεπιβολής της απαλλοτρίωσης
ΕΛΑΙΩΝΑΣ – ΑΣΤΥΘΕΑ

1. Οικόπεδο επί της Λ. Αθηνών 147 (Ο.Τ. 320), συνολικής έκτασης 2.176 τ.μ., που είναι δεσμευμένο από το 1967(!). Ο ιδιοκτήτης έχει πετύχει άρση της απαλλοτρίωσης λόγω παρόδου εύλογου χρόνου από τη δέσμευση και η υπόθεση εκκρεμεί στο ΣτΕ.

2. Δυο οικόπεδα στις οδούς Θερμοπυλών, Πατρόκλου και Πλαταιών (Ο.Τ 336-337Α), συνολικής έκτασης 1.530 τ.μ. Πρόκειται για τους γνωστούς πευκόφυτους χώρους για τους οποίους υπάρχει το ερωτηματικό αν έχουν ενταχθεί ή όχι στις χρηματοδοτήσεις του “Πράσινου Ταμείου”, προκειμένου να αποκτηθούν από το Δήμο. Είναι δεσμευμένοι από το 1990 για πράσινο και υπάρχει σε εξέλιξη διαδικασία για την άρση της απαλλοτρίωσης.

3. Οικόπεδο στην Ιερά οδό (Ο.Τ. 1Γ), απέναντι από το σταθμό του ΜΕΤΡΟ, έκτασης 753 τ.μ., δεσμευμένο από το 1996. Και εδώ υπάρχει σε εξέλιξη διαδικασία άρσης και επανεπιβολής της απαλλοτρίωσης.

4. Οικόπεδο Κερκύρας και Θερμοπυλών (Ο.Τ 36-37), έκτασης 208 τ.μ, δεσμευμένο από το 2002.

5. Οικόπεδο Θερμοπυλών και Ελευθερίας (Ο.Τ. 349Β) έκτασης 420 τ.μ., δεσμευμένο από το 1996. Για τα δυο τελευταία οικόπεδα πρέπει να επισημανθεί ότι οι ιδιοκτήτες τους δεν έχουν διεκδικήσει, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, την άρση της απαλλοτρίωσης.

ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ

1.    Οικόπεδο επί της Λ. Αθηνών (Ο.Τ. 116), έκτασης 4.650 τ.μ που είναι δεσμευμένο από το 1997 για τη δημιουργία Κέντρου Υγείας και Διοικητικών Υπηρεσιών ΙΚΑ, χωρίς όμως να έχει προχωρήσει σχεδόν καθόλου η όλη υπόθεση.

2. Οι χώροι του Άλσους του Προφήτη Ηλία, έκτασης περίπου 25 στρεμ., που είναι δεσμευμένοι από το 1955 και ανήκουν σε διάφορους μικρο-ιδιοκτήτες αφού κάποιοι μεγαλόσχημοι που είχαν ιδιοκτησίες στο Λόφο έχουν πάρει τα λεφτά τους ήδη από τη δεκαετία του ’70!

Παρόμοια Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button